ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3298

ถ้าฮาร์วีย์ไม่กลัวราเชลได้รับบาดเจ็บจากความขัดแย้ง เขาคงไม่ต้องมานั่งเสียเวลาพูดให้ปากเปียกปากแฉะ

ถึงกระนั้นเขาก็ไม่มีความตั้งใจที่จะขอโทษและจะไม่ยอมเสียเงินด้วย

โนแลนตัวแข็งก่อนที่จะวิเคราะห์ฮาร์วีย์พร้อมกับขมวดคิ้ว

“ลูกเขยแต่งเข้าอย่างคุณรู้จักหนึ่งในผู้นำของแก๊งทั้งหกด้วยเหรอ?”

“เรามีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างดีต่อกันน่ะ” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น

"น่าสนใจดี ไม่นึกเลยว่าคนต่างเมืองจะรู้จักเคย์เดนด้วย” แอรอนอุทานด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ

“แต่นายไม่รู้เหรอ?

“แก๊งขวานถือว่าแย่ที่สุดในแก๊งทั้งหก!

“ภายนอกเคย์เดนอาจดูแข็งแกร่ง แต่ชื่อเสียงของเขาไม่ได้มีความหมายอะไรกับเราเลย!”

ในสายตาของแอรอน มันช่างน่าขันที่ฮาร์วีย์หยิบคนที่แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่รู้สึกกลัวมาเป็นกองหนุน

“ถ้านั่นยังไม่พอ แล้วกับแอนเซล ตอร์เรสล่ะ?”

ใบหน้าของฮาร์วีย์ดูสงบ

“ผมเองก็มีความสัมพันธ์อันดีกับเขาด้วยเหมือนกัน”

“แอนเซล ตอร์เรส?”

มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยฉายออกมาจากใบหน้าของโนแลน

“นี่คนรู้จักผู้บัญชาการสูงสุดของสถานีตำรวจฟลัตเวลล์ด้วยเหรอ”

“ผมเคยติดคุกมาก่อน แต่แอนเซลเป็นคนประกันผมออกมา” ฮาร์วีย์กล่าวอย่างตรงไปตรงมา

“ดูเหมือนว่าคุณจะมีภูมิหลังที่น่าประทับใจทีเดียว!”

โนแลนตกใจเล็กน้อย แต่เขาก็กลับมาสงบสติอารมณ์ได้เมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์

เขาเอนตัวลงบนโซฟาแล้วพูดอย่างไม่ทุกข์ร้อน “แต่แล้วไงล่ะ”

“ถึงคุณจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับแอนเซล แต่นั่นก็เทียบอะไรกับเนลสันและโคลตันไม่ได้!

“แอนเซลมีอำนาจก็จริง แต่ยังมีไม่พอ!”

โนแลนเอามือวางบนขาของตัวเอง

"มา! มีใครอีก…”

โนแลนอยากจะเห็นนักว่าลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนนี้มีใครคอยหนุนหลังอยู่บ้าง เขาอยากรู้ว่าฮาร์วีย์เอาความกล้ามาจากไหนถึงได้กล้ามาสร้างความวุ่นวายในถิ่นของเขา

“อย่างนั้นเหรอ?”

"น่ากลัวจริง ๆ!"

ฮาร์วีย์ถอนหายใจ เขาอยากที่จะทำตัวเป็นพลเมืองดี แต่ไม่คิดเลยว่าโนแลนจะบีบบังคับเขาไม่เลิก

“แล้วคุณจะเป่าหัวผมยังไงล่ะ?

"แบบนี้หรือเปล่า?"

ฮาร์วีย์คว้าขวดแชมเปญบนโต๊ะ...

และเหวี่ยงมันเข้าที่ศีรษะของโนแลน

แก้วแตกกระจายลงบนพื้น

แชมเปญหกกระจายไปทั่วสถานที่...

และเลือดก็กระเซ็นไปทั่ว!

ฝูงชนตัวแข็งค้างในทันที สายตาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อสุดหัวใจ…

'ฮาร์วีย์กล้าทุบหัวโนแลนงั้นเหรอ?!'