ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3618

ฮาร์วีย์ ยอร์กจ้องมองรูบี้ เมอร์เรย์อย่างเย็นชา

“เธอดูค่อนข้างนิ่งนะ ฉันสงสัยจังว่าเธอเต็มใจที่จะทำทุกอย่างเพื่อโจเซฟ บาวเออร์ขนาดนี้เลยเหรอ?

“หรือเธอกำลังคาดหวังให้ใครสักคนมาช่วยในตอนนี้?”

รูบี้ระเบิดหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา

"ไม่ใช่ทั้งสองอย่าง ฉันรู้ว่าคุณจะไม่ฆ่าฉัน

“ไม่ใช่แค่นั้น คุณไม่กล้าทำให้ฉันพิการด้วยซ้ำไป!

“ท้ายที่สุดแล้ว ฉันเป็นคนของนายน้อยบาวเออร์!

“ไม่เพียงแต่คุณจะต้องทนทุกข์ทรมานเท่านั้น แต่เพื่อนและครอบครัวของคุณจะต้องทนทุกข์ทรมานร่วมกับคุณด้วย ถ้าคุณเพียงแค่แตะต้องตัวฉัน!

“คุณคิดว่าคุณเหนือกว่าล่ะสิ แต่นั่นเป็นเพียงเพราะนายน้อยบาวเออร์ยังปล่อยของออกมาไม่หมดต่างหาก!

“เมื่อเวลานั้นมาถึงนายจะไม่ทางรับมือกับความโกรธของเขาได้!”

รูบี้ยิ้มอยู่ดี ๆ ก็มีอาการตาลอยขึ้นมาอย่างฉับพลัน

“ถ้าคุณวิงวอนขอร้องฉันดี ๆ บางทีฉันอาจจะปล่อยคุณไปก็ได้"

“ฉันขอแนะนำว่าอย่าบีบบังคับเรา!

“คุณควรหยุดในขณะที่ยังทำได้ซะ!”

ฮาร์วีย์อวดรอยยิ้มจาง ๆ

“น่าเสียดายที่ฉันไม่ได้จัดการกับการข่มขู่นั้นให้เรียบร้อย ซึ่งฉันก็ยังเปิดกว้างสำหรับการเจรจาอยู่เสมอนะ

“แต่ตอนนี้ ฉันรู้สึกเหมือนจะอยากจะฆ่าเธอขึ้นมาจริง ๆ แล้วล่ะ…”

มีเสียงเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธบินอยู่กลางอากาศในขณะนี้

เฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนสนามหญ้าของวิลล่า

หลังจากนั้นไม่นานก็มีเสียงเย็นชาดังก้องออกมาจากห้องโดยสาร

“นายฆ่าคนของฉันไม่ได้ฮาร์วีย์!”

“นายอวดดีเกินไปหน่อยไหม? หรือนายมองว่าฉันเป็นเหยื่อที่จะขย้ำได้ง่าย ๆ?”

ดวงตาของโจเซฟฉายแววความอาฆาตมาดร้าย

“นายคิดว่ากำลังคุยกับใครอยู่เหรอ?

“ฉันอยากผูกมิตรกับคู่แข่งอย่างนายเหมือนคนธรรมดาทั่วไป…

“แต่ฉันเบื่อที่จะเสแสร้งแล้ว ณ จุดนี้!

“ฉันเป็นเทพสงคราม! ฉันขอท้าดวลกับนายต่อต่อตัว!"

“สมัยนี้คนเล่นยาก็สามารถเรียกตัวเองว่าเทพสงครามได้แล้วเหรอ?” ฮาร์วีย์โต้กลับด้วยสีหน้าประหลาดใจ

ดวงตาที่แดงก่ำของโจเซฟในขณะนี้กำลังจับจ้องหมายจะเอาชีวิตอย่างชัดเจน

“ฉันให้โอกาสนายเป็นครั้งสุดท้าย! โทรศัพท์ไปบอกคนของนาย ปล่อยรูบี้ไป แล้วทิ้งภรรยาของนายไว้ที่นี่!

“ถ้าไม่ทำ ฉันจะฉีกร่างของนายออกเป็นชิ้น ๆ!”