ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3770

“ตามกฎแล้วฮาร์วีย์คือผู้ชนะ!”

สิบนาทีต่อมาสมาชิกสองสามคนของสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้และกรรมการบนเวทีก็เดินเข้าไปในสังเวียน

“การต่อสู้ระหว่างหลงเหมินและอินเดียสิ้นสุดลงแล้ว!

“หลังจากการต่อสู้อันดุเดือดมาหลายวัน ชาวอินเดียก็พ่ายแพ้อย่างราบคาบ หลงเหมินเป็นฝ่ายชนะ!

“ตามกฎแล้วสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ทุกแห่งจะได้รับแจ้งถึงชัยชนะของฮาร์วีย์และประเทศ H!”

มีเสียงปรบมือดังขึ้น และฝูงชนก็อยู่ในความโกลาหล

ชาวประเทศ H ต่างตื่นเต้นอย่างมาก

นี่หมายความว่าคำพูดที่กล่าวว่าอินเดียที่มีศิลปะการต่อสู้ที่เหนือกว่านั้นเป็นเพียงเรื่องไร้สาระ

ในเวลาเดียวกันนี่ก็หมายความว่าศิลปะการต่อสู้ของประเทศ H มีความเหนือกว่าในระดับโลก

"ไม่! เราจะไม่ยอมรับสิ่งนี้!” ชาวอินเดียต่างร้องไห้

“นี่เป็นการฉ้อโกง! การฉ้อโกง!”

“ฉันได้ชัยชนะอย่างบริสุทธิ์ยุติธรรม พวกแกไม่มีสิทธิ์จะพูดแบบนั้น”

ฮาร์วีย์เหลือบมองชาวอินเดียอย่างใจเย็น

“สหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกทั้งสามเป็นผู้รับผิดชอบการต่อสู้ในครั้งนี้ นอกจากนั้นกระบวนการทั้งหมดก็มีความเป็นกลางอย่างสมบูรณ์ด้วย”

กรรมการบนเวทีไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอยู่เงียบ ๆ แม้ว่าเขาจะต่อต้านฮาร์วีย์ตั้งแต่แรกแล้วก็ตาม

“ถ้าคนของคุณไม่มีหลักฐาน สหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ก็คงไม่รังเกียจที่จะขึ้นบัญชีดำชาวอินเดียไปทั่วโลกในเรื่องการใส่ร้ายนี้”

ชาวอินเดียก็ยอมแพ้ทันทีเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น พวกเขาจ้องมองฮาร์วีย์อย่างโกรธเกรี้ยว

“แกไม่ได้ต่อสู้เพื่อเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ ไอ้สารเลว!” พวกเขาทั้งหมดตะโกนบอก

ฮาร์วีย์ยักไหล่อย่างไม่สนใจ เขารับเหรียญตราสีทองที่กรรมการบนเวทีนำมาให้ ก่อนจะถ่ายรูปเป็นที่ระลึกอย่างมีความสุข

“ฉันไม่ยอมรับเรื่องนี้ฮาร์วีย์! ฉันขอท้าทายแกในนามของประเทศอินเดีย! ฉันต้องการจะต่อสู้กับแก!”

แอ็กเซลผลักเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองสามคนออกไปข้าง ๆ และตะโกนใส่ฮาร์วีย์

ฟิชเชอร์ลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธเกรี้ยว

“ในฐานะของหนึ่งในสามนักบวชปีศาจ คุณก็เป็นหนึ่งในนักศิลปะการต่อสู้ที่ดีที่สุดของอินเดีย!

“คุณก็เป็นนักสู้รุ่นพี่เช่นกัน!

“คุณกำลังฉวยโอกาสจากสถานการณ์ในครั้งนี้ บังคับให้รุ่นน้องสู้กับคุณแบบนี้!

“นอกจากนี้คุณก็ไม่ใช่คนที่มีอำนาจในการตัดสินใจที่นี่ด้วย!

“อะไรทำให้คุณมีสิทธิ์ไปต่อสู้กับเขา!

“เขาเป็นแชมเปี้ยนแล้ว!”

แน่นอนว่าฟิชเชอร์รู้ว่าแอ็กเซลกำลังสิ้นหวัง

ฮาร์วีย์ได้เป็นแชมเปี้ยนแล้ว เขาพร้อมที่จะเป็นนายน้อยของหลงเหมินแล้ว

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เหตุใดฮาร์วีย์จะต้องเล่นตามกฎของแอ็กเซลอีกล่ะ?