ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3771

ฮาร์วีย์ยิ้มเบา ๆ ในขณะที่มองดูแอ็กเซลกระโดดขึ้น ๆ ลง ๆ ด้วยความโกรธ

“ฉันบดขยี้พวกคุณไปแล้ว

“ในฐานะที่เป็นคนท้าทายหลงเหมินโดยใช้ผู้คนและเล่ห์เหลี่ยมกลโกงมากมาย ไม่เพียงแต่คุณไม่อาจเอาชนะได้เท่านั้น แต่คุณยังฆ่าฉันไม่ได้ด้วย แล้วคุณจะรายงานเรื่องนี้ต่อราชวงศ์ได้ยังไง?

“ฉันขอเดาว่าคุณอาจต้องทุบหัวตัวเองให้แตกตรงหน้าพระราชวัง เพื่อให้ครอบครัวของคุณมีชีวิตรอดต่อไป

“ในเมื่อคุณเป็นคนตายไปแล้ว ทำไมฉันถึงต้องสู้กับคุณด้วยล่ะ?

“คุณมีคุณค่าพอเหรอ?”

“ไอ้สารเลว…”

แอ็กเซลไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะมองเขาอย่างทะลุปรุโปร่ง

“เอาล่ะ แกจะมีชื่อเสียงถ้าแกเอาชนะฉันได้!

“แกสามารถบอกคนทั้งโลกได้ว่าแกโจมตีฉันด้วยความแข็งแกร่งของแกเอง ไม่ใช่ด้วยเล่ห์เหลี่ยมกลโกงอันแสนจิ๊บจ๊อยนั่น!

“ถ้าฉันเอาชนะแกไม่ได้ในกระบวนท่าเดียว ฉันจะโขกหัวลงกับพื้นทันที!

“แกคงคิดว่าไม่สามารถปกป้องตัวเองจากฉันได้หรอกใช่ไหม?

“หรือแกคิดว่าจะทำให้คนทั้งประเทศต้องได้รับความอับอาย ถ้าฉันทำร้ายแกเข้าจริง ๆ?

“ถ้าแกไม่เต็มใจที่จะยอมรับการท้าทาย ก็แสดงว่าแกมีความผิดอย่างชัดเจน!

“ผู้คนจะคิดว่าแกได้เป็นแชมเปี้ยนโดยใช้แต่เล่ห์เหลี่ยมกลโกงเท่านั้น!”

แอ็กเซลจ้องมองโซอี้อย่างดุดัน ทุกคนรู้อย่างชัดเจนว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

“พูดตามตรงนะ ฉันไม่คิดว่าแกจะเอาชนะฉันได้ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว จริง ๆ แล้วฉันไม่คิดว่าแกจะสามารถขัดขวางการเคลื่อนไหวของฉันได้ด้วยซ้ำ” ฮาร์วีย์พูดพร้อมยิ้มเล็กน้อย

“แกออกไปไม่ได้! ฉันจะเล่นกับแกเอง!”

แอ็กเซลกัดฟันแน่นแล้วดึงโทรศัพท์ออกมา

“ทุกสิ่งทุกอยางที่แกต้องการอยู่ในนี้! ถ้าฉันแพ้แกก็เอาไปเลย! ทุกสิ่งทุกอย่างที่แกต้องการอยู่ในนี้!”

เขาไม่เสียเวลาคิดถึงผลที่ตามมาจากการกระทำของเขาเลย

ท้ายที่สุดแล้วเขาก็คือคนที่ตายไปแล้วนั่นเอง

“ทำไมฉันต้องเชื่อคุณด้วย?” ฮาร์วีย์ถามอย่างใจเย็น

“คุณคิดว่าฉันเป็นคนโง่เหรอ?”

"ฉันขอสาบานต่อหน้าพระเจ้า! ราชวงศ์ทั้งหมดจะต้องตายโดยไม่มีที่ฝังศพถ้าฉันโกหกแกในเรื่องนี้!”