ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3899

"เอาอย่างนี้ไหม? เนื่องจากปัญหานี้ได้รับการแก้ไขแล้วหลังจากที่เธอแกล้งทำเป็นโทรศัพท์ไป..

“ฉันจะไม่เอาเรื่องเอาราวกับเธอและเคทีเพราะเธอโชคดีมาก!

“เคทีสามารถเป็นหัวหน้าบ้านใหญ่ได้ต่อไป

“ห้ามใครไปพูดเรื่องนี้ที่อื่นนะ!

“ไม่อย่างนั้นฉันจะโทรเรียกตำรวจมาจับ!”

ก่อนหน้านี้คุณย่าคอบบ์รู้สึกตกใจเล็กน้อย แต่เธอก็จดจำได้ทันที...

อีเดนได้กดโทรศัพท์ออกไปสองสามสาย เพื่อขอร้องผู้คนให้มาช่วยในเรื่องนี้

ผู้คนที่อยู่ปลายสายนั้นต่างก็ไม่ใส่ใจกับเรื่องนี้ แต่คุณย่าคอบบ์ก็ยังคงมีความหวัง

แน่นอนว่าเธอคิดว่าอีเดนคือคนที่ช่วยจัดการในเรื่องนี้ได้

สีหน้าของเคทีเปลี่ยนไป เธอไม่คิดว่าคุณย่าคอบบ์จะกลับคำพูด

คุณย่าคอบบ์เหลือบมองอีเดนพร้อมกับยิ้มให้ โดยไม่ให้โอกาสฮาร์วีย์ได้พูดอะไร

“หลานรักของย่า! ทำไมไม่บอกย่าล่ะว่าได้จัดการในเรื่องนี้ไปตั้งแต่แรกแล้ว? ปล่อยให้ย่าเป็นกังวลอยู่ที่นี่จนจะแย่อยู่แล้ว!”

อีเดนนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะได้สติ แล้วรีบใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้

“ถ้าผมเดาไม่ผิดนายน้อยแพดโลว์จะต้องเป็นคนที่ช่วยเราในเรื่องนี้ คนที่ช่วยเราแก้ปัญหาก็คือคนที่สร้างปัญหาไว้ตั้งแต่แรกนั่นเอง!

“ผุ้อาวุโสแพดโลว์แค่ขู่ว่าจะตัดสิทธิ์การจัดหาสินค้าของเราเพื่อลูกชายสุดที่รักของเขา จึงเป็นธรรมดาที่ลูกชายของเขาจะเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถหยุดยั้งเขาได้!

“นายน้อยแพดโลว์จะต้องเป็นคนที่ช่วยกู้หน้าให้ผมอย่างแน่นอน!”

“ไม่เลว! ไม่เลวเลย!” คุณย่าคอบบ์แสดงความชื่นชม

“ผู้ชายที่แสนดีคนนั้นไม่ทำให้เราต้องผิดหวัง!"

จากนั้นคุณย่าคอบบ์ก็จ้องมองฮาร์วีย์อย่างดูถูกเหยียดหยาม

'เขาเป็นเพียงตัวตลกที่พยามจะอวดเบ่งเท่านั้นแหละ!'

อีเดนทำเสียงเยาะเย้ย

“ทำไมฉันต้องแสดงหลักฐานให้คนต้อยต่ำอย่างแกดูด้วยล่ะ?

“แต่ยังไงก็ตามฉันก็ยังใจกว้างพอจะทำให้แกยอมรับได้ด้วยตัวแกเอง!

“ฉันจะแสดงให้เห็นว่าการมีอิทธิพลและสายสัมพันธ์นั้นสำคัญขนาดไหน นี่คือหลักฐาน!”

อีเดนหยิบโทรศัพท์ออกมาโชว์หมายเลขโทรศัพท์ให้ทุกคนดูอย่างภาคภูมิใจ

เมื่อทุกคนมองดูก็เห็นชื่อกาเอลปรากฏอยู่บนหน้าจออย่างชัดเจน

พวกเขาทั้งหมดต่างตัวแข็งทื่อในทันที

'ดูเหมือนว่าอีเดนจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับกาเอลจริง ๆ ด้วย!'

กาเอลเป็นสาวกของสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งทะเลใต้ และเป็นลูกชายของรองผู้นำสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้ อำนาจของเขาช่างล้นเหลือจริง ๆ!