ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3904

'เราไม่คู่ควรงั้นเหรอ?!'

ฝูงชนต่างตัวแข็งทื่อ แล้วเสี้ยววินาทีต่อมาพวกเขาก็ระเบิดหัวเราะออกมา

พวกเขาจ้องมองฮาร์วีย์อย่างดูถูกเหยียดหยาม โดยคิดว่าฮาร์วีย์ช่างเป็นคนโง่เง่าที่พูดจาแบบนั้นออกมา

มีผู้คนหลายร้อยคนที่ยืนอยู่ฝ่ายเดียวกับตระกูลคอบบ์ ในขณะเคทียืนอยู่คนเดียว

'เขากล้าเรียกเราว่าคนที่ไม่คู่ควรทั้ง ๆ ที่เขาอยู่ลำพังเพียงคนเดียวเนี่ยนะ?'

'เขาเป็นบ้าไปแล้วเหรอ?'

ทุกคนมองดูฮาร์วีย์ราวกับว่าพวกเขากำลังมองคนปัญญาอ่อน คนสติดี ๆ จะไม่พูดอะไรออกมาแบบนั้นหรอก

สาว ๆ ในตระกูลคอบบ์ต่างหรี่ตามองฮาร์วีย์ หลังจากนั้นพวกเธอก็ระเบิดหัวเราะออกมาพร้อมกับส่ายหัว

นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่พวกเธอได้เห็นคนโง่เขลาเบาปัญญาเช่นนี้

ฮาร์วีย์เป็นแค่ตัวตลกในสายตาของพวกเธอเท่านั้น

เคทีตัวแข็งทื่อพร้อมกับมองฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าตกตะลึง เธอไม่รู้เลยว่าเขาหมายถึงอะไร

ฮาร์วีย์ยังคงยิ้มต่อไป

“เคที การดำรงอยู่ของตระกูลไม่ได้ขึ้นอยู่กับจำนวน แต่ขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของแต่ละคนมากว่า

“เนื่องจากไม่มีใครที่นี่มีสิทธิ์จะใช้นามสกุลคอบบ์เลย ผมจะให้คุณสร้างตระกูลของตัวเองขึ้นมาที่แบล็คเบิร์น ซิตี้แห่งนี้

“ตระกูลของคุณจะมีเพียงคนเดียวที่ได้ใช้นามสกุลคอบบ์!”

เคทีตัวสั่นเสา เธอดูสับสนเป็นอย่างมาก

“ผู้อาวุโสคอบบ์คงไม่ชอบใจในเรื่องนี้แน่" ฮาร์วีย์กล่าวเสริมอย่างอ่อนโยน

จากนั้นเคทีก็กัดฟันด้วยความมุ่งมั่น

“ใช่แล้ว! ฉันจะทำเอง!”

หลังจากนั้นไม่นานเจ้าหน้าที่ตำรวจสองสามคนก็ปรากฏตัวขึ้น

คุณย่าคอบบ์หัวเราะอย่างเย็นชาเมื่อได้ยินการสนทนาอันไร้สาระของเคทีกับฮาร์วีย์

“ใช่แล้วครับ! ผมได้รับความกระทบกระเทือนจากความป่าเถื่อนนี้! เขาจะต้องชดใช้!”

เคทีขมวดคิ้วเมื่อเห็นเจ้าหน้าที่ตำรวจเดินเข้ามาใกล้ ๆ แน่นอนว่าฮาร์วีย์ไม่สามารถต่อสู้กลับได้ เนื่องจากคนพวกนี้เป็นคนของรัฐบาล

แต่ถึงกระนั้นเธอก็รู้สึกไม่พอใจที่ฮาร์วีย์จะถูกพาตัวไปโดยไม่มีการเตือนก่อน เธอเป็นห่วงในเรื่องความปลอดภัยของฮาร์วีย์มาก

“โอเคครับ ผมไม่เป็นอะไร"

ฮาร์วีย์ยิ้มด้วยท่าทีที่ดูสบาย ๆ

“วันนี้เป็นวันที่ตระกูลของคุณพบกับความเจริญรุ่งเรืองแล้ว นับเป็นวันที่น่าจดจำ!

“ไอ้สารเลวที่ไร้ยางอายพวกนี้จะแยกตัวออกจากตระกูลของคุณในที่สุด...”

“เลิกอวดเบ่งได้แล้ว! ฉันได้ฟังมามากเกินไปแล้ว!”

สารวัตรหญิงผู้มีใบหน้ากลม ๆ จ้องมองฮาร์วีย์อย่างดูถูกเหยียดหยาม

“คุณควรบอกเราว่าคุณได้ทำร้ายใครบ้าง เมื่อเราไปถึงสถานีตำรวจแล้ว!”