ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 4011

"ถูกต้อง! ถ้าไม่ใช่เพราะคุณย่ามีเรื่องขัดแย้งกับดีนและเคทีอยู่เรื่อย ๆ เราก็คงรวยไปแล้ว เราเป็นตระกูลชั้นนำของประเทศนี้!”

“บางทีคุณย่าน่าจะไปขอความเมตตาจากพวกเขาจะดีกว่านะ คุณย่าคอบบ์”

“ถึงแม้ว่าเคทีจะไม่ยกโทษให้คุณย่า แต่สามีของคุณย่าจะต้องทำแทนอย่างแน่นอน เพื่อเห็นแก่การที่ได้แต่งงานด้วยกันมา”

“แน่นอนว่าถ้าได้รับความช่วยเหลือจากพวกเขา เราก็จะสามารถเพลิดเพลินกับความรุ่งโรจน์และความร่ำรวยต่อไปได้อีกสองสามทศวรรษ!”

สมาชิกของตระกูลนี้ทั้งหมดต่างผลัดกันพูดทีละคน

ในด้านหนึ่งนั้นพวกเขากำลังระบายความโกรธต่อคุณย่าคอบบ์

ในทางกลับกันพวกเขาไม่กล้าปล่อยความร่ำรวยหลุดลอยไป หลังจากที่พวกเขาอยู่กับความร่ำรวยนั้นมาทั้งชีวิต

พวกเขาสูญเสียความสามารถในการทำงานเพื่อคนอื่นมานานแล้ว ถ้าพวกเขาไม่ได้รับการสนับสนุนจากตระกูล พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องไปขออาหารกิน

พวกเขาต่างเต็มใจที่จะคุกเข่าอยู่ต่อหน้าดีนและเคที เพื่อรักษาชีวิตความเป็นอยู่ของพวกเขาเอาไว้ ถ้านั่นเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องทำ

บอกได้เลยว่าตำแหน่งของคุณย่าคอบบ์ในฐานะหัวหน้าตระกูลได้พังพินาศไปหมดแล้ว เธอไม่ใช้ผู้นำเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไปแล้ว

อีเดนตัวสั่นเทาด้วยความกลัวเมื่อเห็นทุกคนกระทำเช่นนั้น

“คุณพูดอะไรของคุณ?

“นี่หมายความว่ายังไง?

“อยากจะตายหรือไง?! กล้าดียังไงมาถามคุณย่าคอบบ์แบบนั้น!

“คุณบ้าไปแล้ว!” วาเลรี่กล่าวเสริม

“ที่เรามีความรุ่งโรจน์และความร่ำรวยอย่างทุกวันนี้ได้ก็เพราะความหลักแหลมของคุณย่าคอบบ์! พวกคุณไม่รู้สึกละอายใจที่พูดกับคุณย่าแบบนั้นเหรอ?!

“คุณไม่สามารถทุบหม้อข้าวตัวเองได้ตามใจชอบนะ!”

เป็นธรรมดาที่อีเดนและวาเลรี่เข้าใจว่าคนอื่น ๆ อาจมีโอกาสยอมแพ้และได้รับการให้อภัย...

แต่อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้ทำแบบนั้น

จริง ๆ แล้วฮาร์วีย์กับเคทีเรียกร้องให้หักขาของพวกเขา

'ไอ้สารเลวนั่นกำลังหว่านล้อมให้ทุกคนเป็นพวกเดียวกับเขา!'

พูดได้เลยว่าอีเดนและวาเลรี่มีความน่าสมเพชเวทนาพอ ๆ กับความหยิ่งผยองก่อนหน้านี้

จากนั้นคุณย่าคอบบ์ก็ประกาศว่าอีเดนไม่ใช่ผู้สืบทอดตระกูลอีกต่อไป...

เคทีเป็นคนที่ได้รับตำแหน่งนั้นแทน

หลังจากจัดการกับขั้นตอนต่าง ๆ เรียบร้อยแล้ว ดีนก็ได้รับอำนาจในการควบคุมดูแลตระกูลกลับคืนมาอย่างเต็มที่อีกครั้ง

พูดง่าย ๆ ก็คือทุกสิ่งทุกอย่างได้ถูกจัดการไว้อย่างเหมาะสม

คุณย่าคอบบ์และคนอื่น ๆ กระแทกเข่าลงกับพื้นต่อหน้าดีน

“ฉันผิดไปแล้วดีน! ฉันขอโทษที่ทำเรื่องชั่วร้ายกับคุณเพราะเห็นแก่อำนาจ!

“ฉันจะชดใช้ให้คุณเอง!

“เชิญคุณลงโทษฉันได้ตามใจชอบ แต่ปล่อยคนอื่น ๆ ไปเถอะ!

“ฉันจะทำทุกอย่างตามที่คุณสั่ง!”