ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 4137

แมนดี้ต้องรับมือกับปัญหาต่าง ๆ มากมายนับตั้งแต่เธอมาถึงยังโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้

เธอต้องจัดการกับเรื่องหุ้นของสาขาที่เก้า รวมทั้งปัญหาทางการเงินอีกหลายอย่าง

แต่ด้วยความโด่งดังของตระกูลฌอง เธอจึงทำผลงานในเมืองนี้ได้ค่อนข้างดี

เธอมักเจอะเจอกับผู้คนที่ดูสุภาพมาก ๆ ในขณะที่ใช้อิทธิพลอยู่เบื้องหลัง

ไม่ว่าการต่อสู้จะดุเดือดขนาดไหนในความมืดนั้น แต่เมื่ออยู่ต่อหน้ากันทุกคนก็ยังให้ความเคารพกันและกัน

แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่เคยคิดเลยว่าไอดริสจะก้าวข้ามเส้นนี้ไปอย่างไม่ลังเลอะไรเลย เขาก็เป็นเพียงพวกยกตนข่มท่านเมื่อมาถึงตรงจุดนี้

“ละอายเหรอ?”

ไอดริสส่งยิ้มที่ดูอวดเบ่งให้เธอพร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยัน

“สำหรับเอเวอร์กรีน แคปปิตอล กรุ๊ปแล้ว คนที่ไม่เชื่อฟังเราต้องตาย!”

ริมฝีปากของไอดริสโค้งงอเป็นรอยยิ้มที่ดูเย็นชา แล้วเชยคางของแมนดี้ขึ้นมา

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานั้นไอดริสได้ทำอะไรได้ตามใจชอบในเมืองนี้ โดยมีเอเวอร์กรีน แคปปิตอล กรุ๊ป และตระกูลแจ็คสันคอยหนุนหลัง

แม้แต่คนจากตระกูลพาเทลและตระกูลจอห์นยังต้องแสดงความเคารพเขาเลย

นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงกล้าทำตัวหยิ่งผยองได้ถึงขนาดนั้น

ในสายตาของเขานั้นเขาสามารถเหยียบย่ำใครก็ได้ที่ไม่ได้มาจากตระกูลชั้นนำเหล่านั้น

แม้แต่พวกญาติ ๆ ของสิบตระกูลชั้นนำก็ไม่มีความหมายอะไรกับเขาเลย

หลังจากจินตนาการว่าได้เอาชนะแมนดี้ พร้อมกับได้ทรัพย์สินของสาขาที่เก้ามาแล้ว...

ไอดรินก็เริ่มคิดว่านี่เป็นธุรกิจที่ประสบความสำเร็จดีทีเดียว

“ฉันจะทำให้ชีวิตของแกเหมือนตกอยู่ในนรก ถ้าแกแตะต้องภรรยาของฉันแค่นิดเดียว!

“แม้แต่พระเจ้าก็ช่วยอะไรแกไม่ได้!”

ประตูห้องถูกเตะให้เปิดออก แล้วฮาร์วีย์ก็เดินเข้ามาพร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาเย็นชา

เขาไม่คิดว่าจะมีเรื่องมากมายเกิดขึ้นในห้องนี้ในขณะที่เขาออกไปโทรศัพท์

ไอดริสจ้องมองกลับมาอย่างเย็นชาก่อนจะหันหน้าไปทางอื่น โดยไม่ให้ความสนใจฮาร์วีย์เลย เขาไม่ให้ความสนใจเพราะเขาไม่เคยเห็นฮาร์วีย์มาก่อน

ในความคิดของเขานั้นไม่มีใครมาหยุดยั้งไม่ให้เขาทำอะไรตามใจชอบได้

ฮาร์วีย์ทำหน้านิ่งโดยไม่สนใจผู้ชายในชุดสูทคนอื่น ๆ ที่พุ่งเข้ามาใกล้ตัวเขาเลย

เขาก้าวไปข้างหน้าแล้วคว้ามือของไอดริสเอาไว้ ก่อนจะทันได้แตะต้องตัวแมนดี้

“แกคงอยากจะตายสินะนายน้อยซาบัน"

ไอดริสหัวเราะอย่างเย็นชา แล้วจ้องมองไปที่มือของฮาร์วีย์

“ปล่อยฉันแล้วคุกเข่าลงเดี๋ยวนี้! เอาหัวโขกกับพื้นจนกว่าหัวของแกจะชุ่มโชกไปด้วยเลือด แล้วฉันถึงจะพิจารณาในการยกโทษให้ ฉันจะกระหักกระดูกทุกท่อนที่อยู่ในตัวแก!”

“อย่างนั้นเหรอ?”

ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้านกับเสียงขมขู่นั้น

“อย่างนี้เหรอ?”

เขาบีบมือแล้วได้ยินเสียงกระดูกแตกดังลั่น นิ้วของไอดริสแตกหักไปหมดแล้ว

“อ๊ากกก!”

มีเสียงกรีดร้องดังกึกก้องไปทั่วทั้งห้องนั้น