ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 4138

เปรี้ยง!

ฮาร์วีย์เหวี่ยงหลังมือฟาดเข้าที่หน้าของไอดริส ส่งผลให้เขาล้มกลิ้งลงไปบนพื้นจนกระทั่งเสียงกรีดร้องนั้นเงียบลง

ร่างของเขาหยุดกึกเมื่อกระแทกเข้ากับร่างคนอื่น ๆ ที่อยู่ไกลออกไปสองสามฟุต

มือขวาของไอดริสดูบิดเบี้ยวอย่างเห็นได้ชัด เขาเจ็บปวดมากจนไม่สามารถแม้แต่จะเปล่งเสียงร้องออกมาได้ มีเลือดไหลออกมาจากมุมปากของเขาอย่างต่อเนื่องด้วย

ฮาร์วีย์ช่างว่องไวเหลือเกิน

พูดได้เลยว่าไม่มีใครสามารถตอบโต้การเคลื่อนไหวของเขาได้เลย

มีสายตามากมายจับจ้องฮาร์วีย์อยู่ แต่ไม่มีใครบอกได้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

โจวี่และเวียนนาเอามือปิดปากเพื่อกลั้นเสียงกรีดร้องเอาไว้อย่างสุดกำลัง

พวกเธอกลัวว่าฮาร์วีย์จะคิดบัญชีกับพวกเธอด้วย

ฮาร์วีย์ดึงกระดาษทิชชูออกมาเช็ดนิ้ว ก่อนจะเดินไปหาไอดริสที่กำลังตัวสั่นไม่หยุด

จากนั้นเขาก็เหยียบขาไอดริสพร้อมกับยิ้มจาง ๆ

“ขอโทษออกมาให้ดี ๆ ไม่งั้นฉันจะหักขาแกเดี๋ยวนี้"

“อ๊ากกก!

“ไอ้สารเลว! ไอ้สารเลว!

“แกกล้าแตะต้องตัวฉันเหรอ?!

“ฉันมาจากเอเวอร์กรีน แคปปิตอล กรุ๊ปนะ!

“แกจะต้องตายอย่างสยดสยอง!!!”

แต่เสียงกรีดร้องด้วยความกลัวยังดังขึ้นอยู่ตลอดเวลาในขณะที่ไอดริสกำลังพูดข่มขู่อยู่นั้น

แน่นอนว่าเขาไม่มีวันยอมแพ้ง่าย ๆ หรอก

“อย่างนั้นเหรอ?

“ฉันกลังจังเลย"

ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างใจเย็น ในขณะที่ทุก ๆ คนต่างตกตะลึงกับภาพที่เกิดขึ้นนั้น ฮาร์วีย์ก็หักขาไอดริสออกเป็นสองท่อนทันที

“อ๊ากกก!”

ไอดริสกรีดร้องจนลูกตาแทบจะถลนออกมา

แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวก็แสดงให้เห็นแล้วว่าพวกเขาช่างน่ากลัวขนาดไหน

ในขณะที่แมนดี้กำลังกลุ้มอกกลุ้มใจอยู่นั้น โธมัสก็รู้สึกโล่งอกเป็นอย่างมาก

ท้ายที่สุดแล้วถึงแม้เขาจะถูกทำร้ายเจียนตาย แต่เมื่อเห็นไอดริสกำลังตกอยู่ในความทุกข์ทรมาน ก็ทำให้เขารู้สึกยินดีเป็นอย่างมาก

“ปล่อยนายน้อยซาบันนะไอ้สารเลว!”

ลูกน้องหลายสิบคนพุ่งตัวไปข้างหน้าหลังจากพูดจบ

พวกผู้ชายในชุดสูทบิดคอไปมาก่อนจะพุ่งเข้าหาฮาร์วีย์เช่นกัน

“ฉันจะหักขาเขาอีกข้างหนึ่งถ้าพวกแกคนไหนเข้ามาใกล้ฉัน" ฮาร์วีย์บอกด้วยท่าทีสบาย ๆ เพื่อไม่ให้พวกเขาเข้ามาใกล้

คำพูดอันเรียบง่ายของเขาก็ทำให้ทุกคนนิ่งเงียบกันได้แล้ว

พวกลูกน้องต่างโกรธมาก ซึ่งพวกบอดี้การ์ดก็ได้แต่กัดฟันกรอด แต่ไม่มีใครกล้าก้าวเท้าออกไป

มีสายตาหลายคู่ต่างจับจ้องไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความรู้สึกกลัวและตกใจมาก

ดูเหมือนทั่วทั้งห้องนั้นจะมีแต่ความตกตะลึง