ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 416

ฮาร์วีย์เดินไปที่ประตูวิลล่าด้วยท่าทางเยาะเย้ย

ในห้องนั่งเล่นของวิลล่า เอลล่ามองดูเหตุการณ์ตรงหน้า โดยไม่รู้ว่าเธอควรทำตัวยังไง

เหตุการณ์ตรงหน้าเหมือนในภาพยนตร์ และเป็นเพียงแค่การแสดงละครเท่านั้น เธอไม่เคยคิดว่าฮาร์วีย์จะทำเพื่อเธอในวันนี้

ประตูที่ล็อกในตอนแรกเริ่มเปิดออก ฮาร์วีย์เดินเข้ามา

แคร็ก แคร็ก…

ไม้เบสบอลในมือของเจนเซ่นกระแทกพื้นเบา ๆ จากนั้นเขาก็ยกมันขึ้นและชี้ไปทางที่ฮาร์วีย์

“ฉันอยู่นี่แล้ว ปล่อยเธอไปซะ!” ฮาร์วีย์พูดอย่างเย็นชา

“ใครบอกว่าฉันจะปล่อยเธอไปถ้าแกมาที่นี่?”

“ฮาร์วีย์ แกยังไม่รู้สถานการณ์ตรงหน้าแกอีกงั้นเหรอ? ฉันไม่รู้จะพูดอะไรเลยจริง ๆ”

เจนเซ่นมองฮาร์วีย์ด้วยใบหน้าเย็นชา

เขาไม่เข้าใจได้ว่าทำไมผู้ชายคนนี้ที่อยู่ข้างหน้าเขาถึงทำให้ควินตัน ยอร์ก สนใจ

คืนนี้เขาเพิ่งได้รู้ว่าฮาร์วีย์เป็นแค่ลูกเขยของตระกูลชนชั้นสองในนิอัมมี่

คน ๆ นี้ดึงดูดความสนใจของตระกูลยอร์กได้ยังไง?

“แล้วคุณต้องการอะไร?”

ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว มันจะง่ายสำหรับเขาที่จะจัดการถ้าเจนเซ่นอยู่คนเดียวที่นี่

แต่ตอนนี้เอลล่าก็อยู่ที่นี่ด้วย เขากลัวว่าเขาจะพลาดพลั้งเผลอทำร้ายผู้หญิงไร้เดียงสาคนนี้

“ฉันต้องการอะไรงั้นเหรอ? แกควรถามตัวเองมากกว่าว่าไปทำให้ใครขุ่นเคือง?!”

เจนเซ่นถ่มน้ำลายออกมาด้วยท่าทางที่ดูถูกเหยียดหยาม “แกเป็นแค่ลูกเขยของตระกูลชนชั้นสอง แต่กลับให้ฉันมาจัดการคนอย่างแก แกต้องภูมิใจในตัวเองแล้วล่ะ!”

“ตอนนี้แกต้องคุกเข่าลงและตามฉันมาดี ๆ แล้วฉันอาจจะปล่อยผู้หญิงคนนี้ไป!”

ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ แล้วพูดว่า “ตามคุณไป? ไปที่ไหน?"

ลูกเขยเจ้าเล่ห์คนนี้รู้ได้ยังไง?

“พวกตระกูลยอร์กสั่งคุณใช่ไหมว่าคุณต้องพาฉันไปที่บัควู้ดไม่ว่าจะต้องจ่ายเงินไปเท่าไหร่ก็ตาม?” ฮาร์วีย์ถามอีกครั้ง

“แกรู้ได้ยังไง!”

เจนเซ่นชะงัก

ฮาร์วีย์พูดราวกับว่าเขาอยู่ในที่เกิดเหตุในวันนั้น

“คุณเคยคิดบ้างไหมว่าทำไมพวกตระกูลยอร์กถึงระมัดระวังในการจัดการกับคนอย่างฉัน?”

ฮาร์วีย์ยิ้ม

“คุณลืมไปแล้วเหรอว่าฉันใช้นามสกุลอะไร?”

“นามสกุลของแกคือ ยอร์ก…” ในตอนแรกเจนเซ่นไม่ได้เอะใจกับชื่อของฮาร์วีย์ แต่ในเวลานี้ จู่ ๆ เขาก็นึกถึงบางอย่างที่เป็นไปไม่ได้ ร่างกายของเขาเริ่มสั่นอย่างควบคุมไม่ได้

“เป็นไปไม่ได้… เป็นไปไม่ได้… เป็นไปได้ยังไง… ฉันเคยเห็นคนที่มีชื่อเสียงทั้งสี่แห่งยอร์กแล้ว… แก...มันเป็นไปไม่ได้!”