ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 4165

ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้

จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป

แมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น

***

ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์น

ก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามา

ฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"

มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง

“คุณพาเทลเหรอ?”

ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้

“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง

“ก็ได้ครับไคริ"

ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม

“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”

ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผล

ไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น

“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน

“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย

“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร

“เพราะยังไงก็ตามฉันต้องแน่ใจว่าคุณไม่ได้ส่งคนมาก่อเรื่อง

“ฉันโทรมาเพื่อขอโทษในเรื่องนี้"

ฮาร์วีย์ยิ้ม

“ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจดี"