ในตอนนั้นเองพวกนักเลงตัวแข็งทื่อเพราะท่าทางของชายผู้นั้น
ลูกพี่ฮาร์ทเกิดอารมณ์โกรธทันทีและพูดว่า “ไป! ไปลากตัวผู้ชายคนนั้นออกมา!”
“กล้าทำตัวอวดดีต่อหน้าบราเทอร์แชด คิดว่าตัวเองเป็นใคร?!”
ตามคำสั่งของลูกพี่ฮาร์ท พวกนักเลงที่กำลังจะจับต้นขาของซีนเธียร์เดินไปหาฮาร์วีย์ ทำตัวกร่างเอียงหัวไปมาและเอื้อมมือเข้าไปหาฮาร์วีย์ด้วยความตั้งใจที่จะดึงเขาออกมา
ฮาร์วีย์ จ้องมองกลับมาด้วยแววตาเยือกเย็น เอื้อมมือออกไปเพื่อคว้าข้อมือของพวกนักเลงนั้นไว้
แคร็ก!
ฮาร์วีย์บิดข้อมือของนักเลงคนนั้นทันที
“อ๊าาาา.....”
เสียงร้องอันแสนเจ็บปวดดังก้องไปทั่วทั้งห้อง
ภาพที่เห็นทำให้ทุกคนตกใจ
โดยเฉพาะเมื่อพวกเขาเห็นฝ่ามือของนักเลงคนนั้นบิดเบี้ยว เหงื่อเย็นไหลหยดลงบนใบหน้าของทุกคน
‘ชายคนนี้มีพละกำลังแข็งแกร่งมากขนาดไหนกัน?’
ซีนเธียร์ก็ตกตะลึงกับภาพที่เห็นนี้เหมือนกัน
เธอรู้ว่าฮาร์วีย์มีฉายาว่าคนบ้าของตระกูลซิมเมอร์ เขาชอบคว้าสิ่งของและเขวี้ยงมันใส่แซ็คโดยไม่มีเหตุผล จนถึงขั้นเลือดตกยางออกกันเลยทีเดียว
เธอไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะสู้คนได้ดีขนาดนี้เพียงแค่ยื่นมือออกไปคว้ามือนักเลงพวกนั้น
“แกกล้าแตะต้องลูกน้องของฉันงั้นเหรอ? ฉันจะสับร่างแกออกเป็นชิ้น ๆ!”
ลูกพี่ฮาร์ทส่งเสียงคำรามดังลั่น เตรียมที่จะเข้าต่อสู้
โควีย์เดินไปข้างหน้าและยกมือขึ้น
“ไม่ต้องรีบร้อน เรายังไม่ได้เห็นหน้ามันเลยว่ามันเป็นใคร ดูสิว่ามันเป็นใคร”
นับตั้งแต่โควีย์อยู่ภายใต้ไทสัน เขาก็มักจะระมัดระวังตัวมากขึ้นในระหว่างจัดการธุระต่าง ๆ ของเขา เขากลัวจริง ๆ ว่าจะไปล้ำเส้นคนใหญ่ใหญ่คนโดของบัควู้ดโดยไม่ได้ตั้งใจ
ในขณะนั้น พวกนักเลงก็เดินไปหาฮาร์วีย์ทีละก้าว ๆ
แต่ฮาร์วีย์ยังคงนั่งไขว่ห้างไม่ขยับไปไหน
“เปิดไฟ!” โควีย์สั่ง
ไม่นานไฟในห้องก็สว่างขึ้น มองเห็นทุกอย่างได้ขึ้นทันที
ฮาร์วีย์นั่งอยู่บนโซฟา เขาดูไม่สะทกสะท้าน สีหน้าหน้าของเขาดูปกติ
เมื่อเห็นว่าชายคนนั้นยังเด็กและดูไม่คุ้นหน้า ลูกพี่ฮาร์ทก็เริ่มคำรามใส่ชายคนนั้นอย่างโกรธจัด
“แกคิดว่าแกเป็นใคร?! กล้านั่งประจันหน้าบราเทอร์แชดได้ยังไง?! อยากตายงั้นเหรอ?!”
‘เขาแย่แล้ว!’
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก
ยังไม่จบใข่ไหมครับ...
ผมอ่านสองตอนวันนี้แล้วเริ่มเวียนหัว... บท... เวียนไปวนมา... ว่าจะหยุดหล่ะครับ บาย...
ผมขอเสนอแนะครับ แปลได้ 10 ตอน แล้วมาลงทีเดียวดีไหมครับ ระยะหลังมานี้ ลงครั้งละ 2 ตอน อ่านไม่ถึง 5 นาทีครับ ยังไม่ได้อรรถรสเลย บทนิยายหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ...
เนื้อเรื่องโรงพยาบาลซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบละ แค่เปลี่ยนชื่อบุคคล สถานที่ เรื่องราวนิดหน่อย อ่านมามีแต่น้ำ เนื้อเรื่องจริงๆแทบไม่กระดิกไปไหน...
เย้ๆๆ มาแล้ว ขอบคุณคับ...
นานจังรออ่านอยู่ครับ...
รออ่านหลายสัปดาห์แล้วครับ รีบๆแปลให้อ่านหน่อย...
เป็นนิยายที่หลังๆเป็นเกาเหลา(มีแต่น้ำ) จะง้างทีต้องอธิบายกันไปถึงอีกฝ่ายแอบเป็นริดสีดวง สู้กับแค่คนๆเดียวไม่ยอมจบ มาหลังๆนี้รู้เลยยิ่งไม่เคยจบ ต้องพาศิษย์ผู้พี่ ผู้น้อง ลุงป้าน้าอา ไหนจะอธิบายความในใจ สรุป นิยายดึง จบไม่เป็นไปต่อไม่ได้ จุดขายคือรอพระเแกตบ...
หลายวันเลย ไม่มีมาซักตอน เป็นกำลังใจให้ ครับ...
เช้าวันนี้ ได้อ่าน 10 ตอน บวกเพิ่มอีก 2 ตอน รวมเป็น 12 ตอน ขอบคุณอย่างมากเลยครับ...