ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 568

“ได้สิ”

ฮาร์วีย์พยักหน้าตอบตกลง ตอนแรกเขาให้อีวอนน์ส่งรถมาที่นี่

แต่เขาคิด ๆ แล้วว่าตัวเองสั่งให้เธอทำงานให้ตลอด แต่ไม่ได้ทำอะไรด้วยตัวเองเลย เธอต้องทำงานให้เขาทั้งวันทั้งคืน

แล้วทาร่าเสนอให้เขาไปกับเธอ ก็คงจะไม่เป็นไรที่จะรับข้อเสนอของเธอ

ทาร่าแอบดีใจเมื่อฮาร์วีย์เข้ามาในรถของเธอ

ในสายตาของเธอ ฮาร์วีย์เป็นชายร่ำรวยและสุขุม

แม้ว่าจะมีคนร่ำรวยอยู่ย้างในเมืองบัควู้ดแห่งนี้ แต่ก็มีคนไม่กี่คน

คนรวย ๆ ก็ยังไปช้อปปิ้งในชุดนอนและรองเท้าแตะเหมือนกัน

นั่นเพราะพวกเขามีเงิน สิ่งที่พวกเขาทำย่อมเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว

จากนั้นรถก็ขับออกจากโรงรถอย่างเงียบ ๆ

ทาร่าถามอย่างสงสัยขณะขับรถว่า “ฮาร์วีย์ คุณไม่ได้เป็นแค่ลูกเขยที่เกาะพวกเขามาตลอดสามปีจริง ๆ ใช่ไหม?

“คุณกำลังวางแผนที่จะก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดด้วยแผนการที่ยิ่งใหญ่ใช่ไหม?”

ฮาร์วีย์แปลกใจเล็กน้อย นั่นเป็นครั้งแรกที่มีคนสงสัยว่าเขาอยู่ที่ไหนมาในช่วงสามปีที่ผ่านมา

นานแล้วที่ไม่มีใครถามคำถามนี้

“ใช่ ผมทำธุรกิจเล็ก ๆ ”

ฮาร์วีย์ไม่ตอบคำตอบที่ชัดเจน

“คุณทำธุรกิจเล็ก ๆ แบบไหนในช่วงสามปีที่ผ่านมา? คุณใช้จ่ายเงินสามสิบล้านดอลลาร์ได้ยังไง?”

แม้ว่าทาร่าจะขับรถ แต่แววตาที่เร่าร้อนและวาววับของเธอก็จับจ้องไปที่ฮาร์วีย์ตลอดเวลา

“ผมเก็บค่าคุ้มครอง…” ฮาร์วีย์พูดอย่างอ้อมแอ้ม

ฮาร์วีย์ไม่ได้พูดอะไรผิด เขาต้องจัดการหลายอย่างในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ลูกน้องที่อยู่ภายใต้เขาต้องให้ส่วนแบ่งกับเขาทุกปี

บอกไปว่าเก็บค่าคุ้มครองก็ไม่ได้แตกต่างจากความจริงมากนัก

ทาร่าอ้าปากค้าง!

“ไม่แปลกใจเลย!”

ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยรู้สึกตื่นเต้น พวกเขาทั้งหมดแห่กันไปยืนรอบ ๆ ทาร่าเหมือนฝูงนก

“นี่ควีนลูอิสใช่ไหม? ราชินีที่งดงามยิ่งกว่าดอกไม้!”

“ฉันได้ยินมาว่าราชินียิ่งสวยขึ้นเรื่อย ๆ ! ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องจริง!”

“ควีนลูอิส คุณช่างเหมาะกับมาเซราติจริง ๆ ! คุณดูสง่างาม ตั้งแต่ในแวบแรกที่ได้มอง!”

“ฉันได้ยินมาว่าคุณได้รับเงินหลายพันดอลลาร์ต่อปี น่าประทับใจจริง ๆ !”

ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยเริ่มเข้าไปพูดอ้อนออดประจบประแจงทาร่า

ทาร่ายิ้มเล็กน้อย เป็นเรื่องปกติที่เธอจะได้เห็นผู้ชายคอยตามใจเธอ ผู้ชายรวย ๆ คงไม่ทำอะไรตรงไปตรงมาแบบนี้ แต่จะทำก็ต่อเมื่อเขาจะสนใจเธอ

แม้ว่าคนพวกนี้จะทำเพื่อตัวเอง แต่พวกเขาก็ถูกเพิ่มเข้าไปในบัญชีรายชื่อคนที่ไม่เคยเห็นโลกภายนอก

ผ่านไปครู่หนึ่ง ประตูของมาเซราติฝั่งที่นั่งผู้โดยสารด้านหน้าก็เปิดออก

ทุกคนละสายตาไปมองทางที่นั่งผู้โดยสารด้านหน้าทันที จากนั้นฮาร์วีย์ก็ออกมาจากรถ

รอยยิ้มของทุกคนหุบลงในทันที