ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 572

“เกวน เธออาจไม่รู้เรื่องนี้ พ่อของคอลินเป็นคนใหญ่คนโต ใครบ้างจะไม่รอเขา!”

“ใครจะสนว่าใครจะประสบความสำเร็จมากเท่าไหร่ รายได้ต่อปีของพวกเขามีมูลค่าหลายพันดอลลาร์? พวกเขายังดูเด็ก ๆ ไปเลยเมื่อเทียบกับคอลิน!”

แม้ว่าคำพูดนี้จะดูเหลไหล แต่มันก็เป็นความจริง!

ไม่นานก็มีเสียงสะท้อนผ่านโถงทางเดินเข้ามา

ทุกคนยืนขึ้น แกรี่รู้สึกปลาบปลื้มใจเป็นพิเศษ รีบรีบพุ่งไปทางด้านหน้าทันที

คอลินสวมชุดธรรมดา ๆ ไม่มียี่ห้อ แต่เขาสวมนาฬิกา Royal Oak ของ โอเดอมาร์ ปิเกต์ บนข้อมือของเขา ความแวววาวบนกรอบนาฬิกาของเขาทำให้ดวงตาพร่ามัวภายใต้แสงไฟ

ผู้ชายแบบนี้ไม่ต้องการแบรนด์หรูเพื่อเสริมให้เด่น นาฬิกาก็เพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์ตัวตนของเขา

ผู้หญิงที่ผอมเพรียวและมีเสน่ห์ สูง 5.6 ฟุต เดินเคียงข้างเขาเข้ามาพร้อมกับเขา เห็นได้ชัดว่าต้องเธอเป็นนางแบบ

“นายใหญ่แซนเดอร์ ผมตั้งหน้าตั้งตารอที่จะพบคุณที่นี่”

แกรี่เป็นคนแรกที่เดินเข้าไปหาคอลินแล้วเข้าไปจับมือเขา

โคลินเอื้อมมือออกไปจับอย่างเป็นกันเองแล้วพูดอย่างสุภาพว่า “ผมได้ยินมาว่าคุณทำเงินได้หลายพันดอลลาร์ทุกปี คุณทำได้ดีทีเดียว”

“นั่นไม่ได้มีหมายความอะไรเลย!”

แกรี่พยายามถ่อมตัว เขาอดไม่ได้ที่จะจ้องมองผู้หญิงที่มีเสน่ห์ที่ยืนอยู่ข้างคอลิน

“นายใหญ่แซนเดอร์ เธอคือ…”

“โอ้? ก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง” คอลินตอบอย่างไม่ใส่ใจ

ในสายตาของเขา ผู้หญิงเป็นเพียงของเล่น เขาจะเล่นสนุกกับอีกคนเมื่อเขามีความสุข และเขาจะเล่นกับอีกคนเมื่อเขารู้สึกเศร้า

ดวงตาของศิษย์เก่าเป็นประกายทันทีเมื่อเห็นหญิงสาวผู้มีเสน่ห์

“เธอคือ… คนที่มีอิทธิพลในโลกโซเชียลมีเดีย! ฉันเคยเห็นเธอมาก่อน!”

“นายใหญ่แซนเดอร์ ผมพร้อมตลอดเวลา แม้ว่าจะเวลาเที่ยงคืน เราจะรายงานให้คุณทราบหากคุณมีเวลา…”

ศิษย์เก่าคนนั้นกำลังคิดหาวิธีเข้าใกล้คอลิน

มันคงเป็นเรื่องยากที่จะได้พบกับคนแบบเขาในเวลาปกติ

ศิษย์เก่าไม่ได้คาดคิดว่าจะมีโอกาสได้เวลาประจบเขาแบบนี้ ทุกคนต่างแย่งชิงโอกาสนี้

คำแนะนำจากคอลินก็เพียงพอที่จะทำให้ชีวิตของศิษย์เก่าคนนั้นง่ายขึ้น ใครจะดิ้นรนต่อสู้เพื่อโอกาสนี้บ้าง?

ทาร่ามองฮาร์วีย์หลังจากเห็นฉากนั้น สีหน้าของเขายังคงไม่เปลี่ยนไป ไม่มีแววตาของความสนใจในสายตาของเขา

โดยปกติแล้ว คนที่ใช้ชีวิตแบบนักเลงจะสนใจเจ้าหน้าที่ของรัฐมากที่สุด แต่ฮาร์วีย์ไม่สนใจคอลินเลย ทำไมถึงเป็นแบบนี้?

แม้ว่าฮาร์วีย์จะไม่สนใจคอลิน แต่ในทางกลับกัน คอลินมองไปรอบ ๆ อย่างตื่นเต้นและถามว่า “ฉันได้ยินมาว่าฮาร์วีย์ ยอร์ก จากมหาวิทยาลัยของเราได้ไปเป็นลูกเขยกาฝาก ฉันสงสัยว่าผู้ชายคนนั้นอยู่ที่นี่ด้วยหรือเปล่า…”