ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 601

จอร์จ ซาเบล ทุบมือทั้งสองข้างของเขาลงบนโต๊ะอย่างเกรี้ยวกราดพร้อมกับลุกขึ้นยืน จากนั้นเขาโวยวายใส่ฮาร์วีย์ ยอร์ก ด้วยอารมณ์เดือดดาล “คุณกล้าดียังไง?! คุณกล้าดียังไงถึงมาหลอกผม?! วันนี้คุณไม่มีทางผ่านออกไปจากประตูบานนี้ได้แน่!”

ชิ้ง!

ด้วยเวลาเพียงไม่กี่อึดใจ การ์ดทั้งสองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังของจอร์จ ดึงเอามีดสั้นที่ห้อยอยู่ที่เอวของพวกเขาออกมาพร้อมกัน

ในเวลาเดียวกันนั้น ประตูของชั้นใต้ดินก็ถูกเปิดออก พร้อมกับปรากฎกลุ่มคนมากมายเดินออกมายืนห้อมล้อมฮาร์วีย์กับอีวอนน์ ซาเวียร์ในทันที

พวกเขาต่างเป็นทหารรับจ้าง ที่มีทักษะการต่อสู้ที่โดดเด่น ผู้คนพวกนี้ต่างมีประสบการณ์ในสนามรบมาก่อน พร้อมกับมีรัศมีแห่งการสังหารเปล่งประกายออกมาจากร่างกายของพวกเขา

จอร์จมองไปยังฮาร์วีย์ด้วยท่าทีนิ่งเฉย พร้อมกับเอ่ยปากพูด “มิสเตอร์ยอร์ก คุณไม่คิดจะถามเหรอ ว่าถ้าใครกล้าแตะต้องตัวผมจะเกิดอะไรขึ้น?!”

“ไม่เป็นไรหรอก ถ้าคนของคุณจะมาที่นี่ แต่คุณเป็นเพียงแค่ตัวแทน แถมคุณยังกล้าที่จะเยาะเย้ยผมต่อหน้าอีกงั้นเหรอ?! คุณกำลังรนหาที่ตายชัด ๆ !”

ความเดือดดาลในตัวของจอร์จเริ่มเพิ่มพูนขึ้น ทั้งหมดนี้ก็เพราะว่าไม่เคยมีใครกล้ายั่วยุเขามาก่อน

ฮาร์วีย์เผยรอยยิ้มออกมาและพูด “ทั้งหมดมันก็แค่ธุรกิจ คุณกำลังเรียกเงินสูงเกินไป มันก็ธรรมดาที่ผมจะกดมันให้ต่ำลงกว่านี้”

“ผมกำลังจริงใจนะ พูดตรง ๆ ก็คือ คุณไม่ควรได้รับเงินเลยด้วยซ้ำ ในเมื่อคุณกำลังทำแบบนี้กับอีกฝ่าย”

จอร์จและการ์ดของเขาโกรธอย่างตัวสั่น หลังจากได้ยินในสิ่งที่ฮาร์วีย์พูด

‘ต้องการจะซื้อสิ่ง ๆ นี้ที่มีราคาห้าสิบล้านดอลลาร์ด้วยราคาเพียงหนึ่งดอลลาร์เหรอ? เขาคิดบ้าอะไรอยู่กันแน่?’

จอร์จพิจารณามองไปที่ฮาร์วีย์และพูด “คุณจริงจังเหรอ?”

“แน่นอน หนึ่งดอลลาร์” ฮาร์วีย์พยักหน้าของเขาพร้อมกับพูด

“งั้นผมจะพูดอย่างจริงจังเหมือนกัน คุณจะซื้อมันด้วยราคาห้าสิบล้านดอลลาร์ หรือจะให้ผมหักขาของคุณ คุณเลือกมาเลย!”

จอร์จพยายามที่จะสงบสติอารมณ์ของตัวเองลง

“หึ…”

ฮาร์วีย์หัวเราะออกมา จากนั้นเขาก็หันไปมองทางอีวอนน์

“ผมกลัวจังเลย มีใครบางคนอยากจะหักขาของผม!”

อีวอนน์เผยรอยยิ้มออกมา

ถึงแม้ว่า เขาจะไม่ได้เป็นอาชญากร แต่เขาก็ยังคลุกคลีกับวงการสีเทา แถมเขายังค่อนข้างมีฝีมืออีกด้วย

ไม่เพียงแต่เขาจะมีสายสัมพันธ์ทั้งในด้านดีและด้านไม่ดี แถมเขายังกุมความลับบางอย่างอีกเช่นกันและการ์ดของเขายังค่อนข้างแข็งแรงอีกชันเจน ไม่มีใครในเมืองบัควู้ดกล้าที่จะแตะต้องเขา

แน่นอนว่าฮาร์วีย์อยู่ในรายชื่อนั้นเหมือนกัน

แต่น่าอายที่จอร์จไม่ได้คิดถึงความเป็นไปได้ด้วยซ้ำ

“หยุดโม้ได้ยัง?” ฮาร์วีย์พูดขึ้นมาด้วยท่าทีเรียบนิ่ง

“หักขามันซะ!”

ทุกคนได้ยินคำสั่งที่จอร์จพ่นออกมาด้วยความโกรธ

ฮาร์วีย์ลุกขึ้นยืนและมองจ้องไปที่การ์ด จากนั้นเขาค่อย ๆ ถอดเสื้อของเขาออกและเผยรอยยิ้มอันแสนเย็นชาออกมา

“อยากจะหนึ่งต่อหนึ่งไหม? หรือว่าอยากจะเข้ามาพร้อมกันทีเดียว?”

นาทีที่พวกเขาเห็นฮาร์วีย์ถอดเสื้อของเขาออก ใบหน้าที่แสนภาคภูมิใจของการ์ดมืออาชีพก็หายไปในทันที พวกเขาต่างหวาดกลัวกับพฤติกรรมที่อหังการของฮาร์วีย์