ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 648

ดูท่าทางประหลาดใจของทุกคน คอเนอร์พูดต่อด้วยอารมณ์ว่า “ทุกคนคงไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ใช่ไหม? เจ้าชายยอร์กคือราชาไร้มงกุฎแห่งเซาท์ไลท์!

“นี่เป็นความลับสุดยอด ใครก็ตามที่ไม่ได้อยู่ในกองทัพจะไม่รู้เรื่องนี้!”

“ตำนานเล่าลือกันว่าเมื่อตอนที่ค่ายศัสตราวุธเดินทางไปยังอเมริกากลางเพื่อต่อสู้กับอเมริกา เจ้าชายยอร์กในฐานะผู้นำของทหารพันนายในสงครามครั้งนั้นที่ต่อสู้กับศัตรูนับหมื่น และนำค่ายศัสตราวุธกวาดล้างหน่วยเดลต้าของอเมริกัน!”

“ดังนั้นแม้ว่าเจ้าชายยอร์กจะไม่ใช่คนในกองทัพ แต่สถานะและอำนาจของเขาในเซาท์ไลท์นั้นเหนือจินตนาการของคนทั่วไป!”

“สำหรับผม ผมมีสิทธิ์ที่จะรู้เรื่องนี้เพราะผมกำลังจะสอบเข้าร่วมค่ายนี้! คนนอกจะไม่มีวันรู้เรื่องนี้!”

“ยิ่งไปกว่านั้น ผมได้ยินมาว่าเป็นเวลาสามปีแล้วที่เจ้าชายยอร์กเข้าร่วมการสอบเข้าร่วมค่ายศัสตราวุธ ซึ่งเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงอาจจะเข้าร่วมในครั้งนี้!”

คอเนอร์ออกท่าทางชื่นชมปรากฏบนใบหน้าของเขา แม้ว่าคนที่ยิ่งใหญ่อย่างเจ้าชายยอร์กจะไม่ใช่คนในกองทัพ แต่ผลงานของเขาในกองทัพนั้นยิ่งใหญ่ ซึ่งทำให้เขากลายเป็นราชาผู้ซึ่งไร้มงกุฎแห่งกองกำลังแห่งเซาท์ไลท์

กองกำลังทั้งหมดของเซาท์ไลท์ โดยเฉพาะจากค่ายศัสตราวุธ ถือว่าเขาเป็นเทพเจ้าแห่งกองทัพ!

ก่อนหน้านี้คอเนอร์รู้เพียงว่ามีชายผู้ยิ่งใหญ่ในสนามรบอเมริกากลาง ผู้เป็นไอดอลของทหารหลายนาย แต่จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ ในตอนที่เขาอยู่ในค่ายทหารแห่งเซาท์ไลท์ เขาบังเอิญได้ข่าวว่าเจ้าชายยอร์กในตำนานก็คือชายคนนั้นที่เป็นไอดอลของเขานั่นเอง

และตอนนี้ ความปรารถนาของเขากำลังจะเป็นจริง เขาจะไม่ตื่นเต้นกับมันได้อย่างไร?

“อะไรนะ? จริงหรือเปล่า? ไม่เพียงแต่เราจะได้เห็นผู้พันอีธาน แต่ยังจะได้เห็นเจ้าชายยอร์กในตำนานด้วย?!”

เลย์ตันและธัญญาต่างตื่นเต้นจนเกือบจะลุกขึ้นยืน

ทั้งคู่เป็นคนในรุ่นก่อน ๆ ของเซาท์ไลท์ และเคยสัมผัสยุคของเจ้าชายยอร์กมาก่อน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาจึงรู้น้ำหนักของคำสองคำนี้อย่างชัดเจน

สิ่งสำคัญคือเจ้าชายยอร์กมักจะทำตัวลึกลับอยู่เสมอ หากพวกเขาได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขา มันจะเป็นเกียรติที่สุดที่เคยมีมา!

“ใช่ครับ! แน่นอนคุณลุงคุณป้าจะได้เห็นเขาที่นั่น!”

คอเนอร์พูดอย่างภูมิใจ

“อย่างไรก็ตาม ค่ายศัสตราวุธตั้งกฎว่าทหารสามารถนำสมาชิกในครอบครัวได้เพียงสามคนเท่านั้นเพื่อเข้าร่วมในพิธีสอบเข้า น้องซินเธียร์อยากจะเข้าร่วมกับเราไหม?”

หลังจากจบประโยคของเขา คอเนอร์ก็หันไปมองที่ซีนเธียร์ด้วยใบหน้าที่แสดงความพึงพอใจอย่างมากบนใบหน้าของเขา