ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 672

ไม่นาน ฮาร์วีย์ ยอร์กได้ส่งไฟล์คลิปวิดีโอไปให้โจเอล ฟลินน์ด้วยโทรศัพท์ของไทเกอร์ เรย์

เมื่อโจเอล ฟลินน์ได้รับไฟล์คลิปวิดีโอ เขารีบส่งต่อไปให้เวย์น ยอร์กทันที

“ดูเหมือนนายจะร้องด้วยความกลัวเป็นสินะ ฉันคิดมาตลอดว่าถ้านายเป็นพระเจ้า นายคงจะไม่มีวันที่จะได้เจอความรู้สึกแบบนี้…”

บนใบหน้าของเวย์นแสดงสีหน้าแปลก ๆ ออกมา ในสายตาของเขา ฮาร์วีย์เปรียบดั่งพระเจ้าสำหรับเขา

แต่ในตอนนี้ เขารู้สึกว่าพระเจ้าของเขาได้ตกจากบัลลังก์เช่นเดียวกับภาพของบุคคลที่เป็นไอดอลของเขา

“โจเอล ส่งไฟล์นี้ไปให้ทุกคนที่อยู่ในตระกูลซิมเมอร์ รวมถึงแมนดี้ ซิมเมอร์ด้วย ฉันอยากจะรู้ว่าพวกเขาจะแสดงออกยังไง…”

เวย์นหัวเราะออกมาเสียงดัง นี่เป็นเพียงบททดสอบเท่านั้น

ไม่นานทุกคนในตระกูลซิมเมอร์ต่างก็ได้รับไฟล์คลิปวิดีโอ

ภาพที่เห็นคือมีคนที่อยู่ในคลิปวิดีโอถูกตัดนิ้วทิ้ง ไซม่อน ซิมเมอร์ได้แต่ยืนตัวสั่นไปทั้งตัวพร้อมกับใบหน้าของเขาที่เริ่มซีดลง

“ให้ตายเถอะ! นี่มันมากเกินไป! ขอบคุณพระเจ้าที่ไอ้โสมมนั่นมันไปแทนที่ผม ถ้าเป็นผมล่ะก็ต้องเสร็จพวกมันแน่…”

“ดูเหมือนว่าคนเหล่านี้ไม่ได้พูดเล่นนะ!”

หลังจากที่ลิเลียน เยตส์ได้เห็นภาพเหตุการณ์เธอก็หวาดกลัวเช่นเดียวกัน ผู้หญิงที่ถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีไม่เคยเห็นภาพอะไรแบบนี้มาก่อน

“คน...คนเหล่านี้มันโหดเหี้ยมเหลือเกิน!”

ผู้อาวุโสซิมเมอร์และคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึงอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเองเช่นกัน พวกเขานึกว่าไทเกอร์ เรย์เพียงแค่ดูเล่นเท่านั้น พวกเขาไม่คิดว่าทุกอย่างจะจบลงแบบนี้

แมนดี้ที่ยังคงคิดหาทางออกเพื่อช่วยพ่อของเธอก็ได้รับไฟล์คลิปวิดีโอเช่นเดียวกัน

เธอแทบจะระเบิดน้ำตาออกมาหลังจากที่กดเล่นไฟล์คลิปวิดีโอ

หลังจากเวลาผ่านไปสักพักเธอสงบสติอารมณ์ของตัวเองและรีบโทรออกหาไซม่อน

“คุณพ่อเป็นยังไงบ้างคะ? พ่อเป็นอะไรหรือเปล่า?”

“พ่อสบายดี!” ไซม่อนตอบ

“นิ้วของพ่อไม่ได้ถูกตัดเหรอ?” แมนดี้ถามด้วยความสับสน

“มัน...มันเป็นของฮาร์วีย์…” ไซม่อนลังเลก่อนที่จะตอบด้วยความกล้า ๆ กลัว ๆ ในน้ำเสียงของเขา

“อะไรนะคะ? ฮาร์วีย์? เป็นไปได้ยังไงคะ?”

แมนดี้ร้องไห้ออกมาเมื่อไซม่อนบอกความจริงกับเธอ

“พ่อคะ แม่คะ ทำอย่างนี้ได้ยังไง?”

“แมนดี้ เราไม่ต้องห่วงเรื่องเงินอีกแล้วนะ อย่างน้อยฮาร์วีย์ก็ยังเหลือนิ้วของเขาอีกเก้านิ้วนะ เขาจะสามารถยื้อเวลาไปได้อีกหลายวัน!” ลิเลียนพูดเพื่อสร้างความอุ่นใจ

แมนดี้ทรุดตัวลงทันที

“นิ้วของเขาจะต้องถูกตัดทิ้งทุกวันที่ถ่วงเวลาออกไป! พ่อกับแม่ไร้หัวใจขนาดนั้นเลยเหรอคะ?!”

“พูดอย่างนี้ออกมาได้ยังไง?!”

“โถ่แมนดี้ มันช่วยไม่ได้หนิ!” ลิเลียนพยายามที่จะโน้มน้าวใจเธอ

“หรือว่าอยากจะมองดูพ่อของลูกรับโทษแทนอย่างหมดหวัง? ฮาร์วีย์เป็นลูกเขยของเราและเขายังหนุ่มอยู่ เขารับไหวอยู่แล้ว!”

แมนดี้ตัวสั่นสักพักหนึ่ง จากนั้นเธอจึงเงยหน้าของเธอและจ้องมองไปที่พ่อแม่ของเธอ

“บอกความจริงหนูมา ทั้งคู่เป็นฝ่ายที่บังคับเขาให้ไปใช่ไหม?!”

“เขาเต็มใจไปเอง เราจะกระตุ้นให้เขาไปได้ยังไง? เราจะบังคับให้เขาไปได้ยังไง?”

ไซม่อนรีบปฏิเสธทันทีโดยไม่มีการลังเลใด ๆ

ลิเลียนคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนจะพูด “แมนดี้ ลูกควรหย่ากับฮาร์วีย์ทันทีที่เราจ่ายหนี้ทั้งหมด…”