ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 682

วันถัดมา

ในวันที่แมนดี้มีเวลาว่างที่หาได้ยาก ซีนเธียร์บ่นว่าเธออยากซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ แมนดี้จึงชวนฮาร์วีย์ไปซื้อของกับน้องสาวคนเล็กของเธอ

แต่เพราะซีนเธียร์นั้นมีแววตาอันเฉียบแหลมอันเป็นเอกลักษณ์ แม้จะไปห้างสรรพสินค้าหลายแห่งแล้วก็ตาม แต่เธอก็ยังไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ

แม้ว่าฮาร์วีย์จะรู้สึกค่อนข้างเหนื่อย แต่เขาชอบชีวิตแบบนี้มาก

ทุกอย่างมันเรียบง่าย ช้อปปิ้ง กิน และสังสรรค์ สำหรับเขาชีวิตธรรมดาของคนทั่วไปนั้นเต็มไปด้วยความสดใส แตกต่างจากชีวิตที่ต้องต่อสู้ดิ้นรนเพื่อแสวงหาอำนาจ

โชคร้ายที่โชคชะตากำหนดให้ชีวิตของเขาต้องเจอกับความวุ่นวายที่ไร้ซึ่งความสงบสุขแบบนี้

แม้เขากำลังสนุกกับประสบการณ์ครั้งนี้ หลังจากซื้อของตั้งแต่เช้าจรดค่ำ ฮาร์วีย์ก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป

“ผมกำลังจะตาย เราซื้อของมาทั้งวันแล้ว ผมยังไม่ได้กินอะไรเลย ผมไปต่อไม่ไหวแล้ว!”

“ยังไงก็เราต้องทานอะไรกันสักหน่อยก่อน! ไม่อย่างนั้นผมจะไม่ไปซื้อของด้วยอีกแล้ว!”

เมื่อฮาร์วีย์ยืนกรานแบบนั้น แมนดี้และซีนเธียร์ทำได้เพียงคล้อยตามเขา

“บัควู้ดทาวเวอร์อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ไปทานอาหารที่ร้านอาหารสปินนิ่งกันเถอะ ผมจะโทรจองโต๊ะไว้”

ฮาร์วีย์ไม่อยากจะไปที่อื่น ไปร้านอาหารของตัวเองคงดีที่สุด มันทั้งเงียบและสงบ บางทีเขาคงจะได้พักผ่อนได้บ้าง

เขาเดินมาทั้งวัน ถือถุงพลาสติกเต็มมือทั้งสองข้าง เขาเหนื่อยจริง ๆ

เมื่อทั้งสามคนมาถึงที่บัควู้ดทาวเวอร์ พวกเขาไม่คิดว่าจะได้เห็นผู้คนมากมายขนาดนี้ แขกที่มารุมล้อมกันที่นี่มีมากเป็นสิบเท่าของจำนวนปกติ

หลายคนสวมเสื้อผ้าสีสันสดใส ถือแท่งไฟเรืองแสงอยู่ในมือ พวกเขาแห่กันไปในทิศทางเดียวกัน ตะโกนเรียกชื่อไอดอลของพวกเขา

“อีเวตต์ ยาเนส! ผมรักคุณ!”

“พี่คาร์เทอร์ โคเอน! ฉันอยากเป็นแม่ของลูกพี่จัง!”

“กรี้ด กรี้ด กรี้ด!”

เสียงกรีดร้องดังสนั่นไปทั่วทุกพื้นที่ เสียงโหวกเหวกดังงรบกวนและยังทำให้รู้สึกผิดหวัง

ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว แต่ใบหน้าของซีนเธียร์กลับดูสว่างสดใสขึ้น

พวกเขาคาดหวังที่จะไปรอบ ๆ เมืองเพื่อทำความคุ้นเคยกับคนที่นี่และทำเงินได้ระหว่างการมาที่นี่ก่อนเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิด

งานวันนี้ที่บัควู้ดทาวเวอร์เป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวของพวกเขา และตอนนี้มีคนเกือบสองพันคนมารวมตัวกันที่นี่

ยังมีอีกหลายคนที่ไม่สามารถเข้าไปข้างในได้ ฮาร์วีย์ยากที่จะเชื่อว่าแฟน ๆ ตัวยงเหล่านี้จะคลั่งไคล้ได้มากขนาดนี้

“อีเวตต์ ยาเนส!”

“คาร์เตอร์ โคเอน!”

ความตื่นเต้นของแฟน ๆ ก็ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น ซีนเธียร์กลมกลืนไปกับฝูงชนเกือบจะในทันที

รปภ. จำนวนมากยืนอยู่หน้าเวที พวกเขากันพื้นที่โดยรอบ ปิดกั้นทางเข้าของเหล่าแฟนคลับที่บ้าคลั่ง

ฮาร์วีย์มองอย่างเบื่อหน่าย จากนั้นเขาก็ขมวดคิ้ว “ซีนเธียร์อยู่ที่ไหน?”

ในชั่วพริบตาซีนเธียร์ก็หายไปจากสายตา