ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 684

"คุณหมายถึงอะไร?" ฮาร์วีย์ถามออกไป

“แขกรับเชิญในวันนี้ล้วนแล้วแต่เป็นซุปเปอร์สตาร์คนดัง หากเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา คนบ้านนอกอย่างคุณจะยอมชดใช้ค่าเสียหายที่จะตามมาได้ไหม?”

หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยถาม

ฮาร์วีย์ตอบอย่างเย็นชาว่า “ถ้าผมจำไม่ผิด ที่นี่คือที่สาธารณะใช่ไหม? เดินผ่านเวทีไปไม่ได้เหรอ? มันดูไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย”

“ปกติคุณทำได้ แต่ไม่ใช่วันนี้!”

หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยสบถออกอย่างเย็นชา

“คุณกำลังใช้พื้นที่สาธารณะโดยพลการ แล้วพวกคุณยังห้ามคนสัญจรผ่านในที่สาธารณะแบบนี้อีก! คุณมีอำนาจมากขนาดนั้นเลยหรือไง!” ฮาร์วีย์พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

“ใช่ เรามีอำนาจมาก ยังไงเราก็มีดาราดังคอยสนับสนุนเรา! เงินค่าจ้างที่พวกเขาได้รับในเวลาเพียงไม่กี่นาทีของการแสดงเป็นจำนวนเงินที่คุณไม่เคยได้มาตลอดชีวิต!”

“นี่คืออภิสิทธิ์!” หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยตะโกนออกมา

ฮาร์วีย์เยาะเย้ย “แล้วถ้าผมยืนยันว่าจะไปต่อล่ะ?”

“ถ้าคุณทำได้ก็ลองดู! พื้นที่นี้ถูกปิดกั้นไว้ทั้งหมดแล้ว!”

หลังจากนั้น เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมากกว่าสิบคนก็ถลาเข้ามา ดูแล้วราว ๆ สามสิบคนที่รายล้อมฮาร์วีย์

เมื่อเห็นแบบนั้น ฮาร์วีย์พูดอย่างเย็นชาว่า “เอาล่ะ ผมจะลองดู”

เขากดโทรออกและพูดสั่งว่า “อีวอนน์ ให้คนที่ดูแลร้านอาหารสปินนิ่งลงมาหาผมภายในสามนาที แล้ววันนี้สั่งปิดห้างสรรพสินค้าในบัควู้ด”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทุกคนต่างหัวเราะเมื่อได้ฟังคำพูดของฮาร์วีย์

สั่งให้คนที่ดูแลร้านอาหารสปินนิ่งลงมาพบเขางั้นหรือ?

ปิดให้บริการห้างสรรพสินค้าอีกด้วย?

ผู้ชายคนนี้คิดว่าเขาเป็นใคร?

เพียงชำเลืองมองแว๊บเดียว ก็รู้แล้วว่ามูลค่ารวมของทุกอย่างที่เขาสวมอยู่คงไม่เกินสิบห้าดอลลาร์ ถึงอย่างนั้น เขายังกล้าทำตัวเสแสร้งที่นี่ เขาไม่รู้หรือไงว่าตัสเองยืนอยู่จุดไหน

เขาสั่งให้คนที่ดูแลบัควู้ดทาวเวอร์ลงมาเขางั้นเหรอ?

ทุกคนเห็นด้วยกับกฎข้อนี้ดี ไม่เคยมีใครออกมาวิจารณ์อะไร

มันเป็นวิธีการป้องกันความปลอดภัยของเหล่าคนดัง ด้วยวิธีนี้คนธรรมดาทั่ว ๆ ไม่สามารถจะเข้าถึงพวกเขาได้ ในสายตาของเหล่าแฟนคลับ คนดังเหล่านี้ล้วนคือพระเจ้าสำหรับพวกเขา

ทุกคนดูเหมือนจะคิดว่านี่เป็นบรรทัดฐานที่ถิอปฏิบัติกันมา จึงไม่มีใครเคยถามเรื่องนี้

“วันนี้เหล่าซุปเปอร์สตาร์คนดังของประเทศ H มาจัดแสดงตัวที่นี่ พวกเขาเป็นคนมีเกียรติ และแน่นอนว่าความปลอดภัยเป็นสิ่งสำคัญมาก…”

“ถ้าใครสามารถเดินผ่านไปมาได้อย่างอิสระตามจุดที่เหล่าคนดังอยู่ ใครจะรับผิดชอบหากเกิดอะไรขึ้น?”

ยูนาคิดและพูดออกมาอย่างเย็นชา

ฮาร์วีย์หัวเราะ “คุณกำลังพูดว่าศิลปินเหล่านี้เป็นชนชั้นสูงงั้นเหรอ?”

“ใช่ คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้ ยังไงแล้วคุณก็ไม่มีทางเข้าถึงพวกเขาได้แน่นอน!”

ยูนาพูดอย่างจริงจัง

“เฮ้เพื่อน ฉันแนะนำคุณอย่าสร้างปัญหาที่นี่เลย ไม่อย่างนั้นฉันจะส่งคุณไปให้ตำรวจ!”