ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 685

ตอนแรกท่าทีของฮาร์วีย์ยังปกติ แต่เมื่อยูนาพูดกับเขาแบบนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ผมก็แค่อยากขึ้นลิฟต์ไปทานอาหาร คุณบอกว่าพื้นที่ถูกปิดกั้นและคุณไม่อนุญาตให้ขึ้นไป”

“นั่นไม่เป็นไร ผมไม่กินแล้ว”

“และตอนนี้ผมแค่อยากออกไปข้างนอก แต่พวกคุณยังขวางผมอีก คุณจะให้ผมทำยังไง? คุณจะให้ผมบินออกไปจากที่นี่งั้นเหรอ?”

ฟังฮาร์วีย์พูดแล้วยูน่าก็สบถออกมาอย่างเย็นชา “ฉันไม่สนหรอกว่ายังไง แต่คุณควรออกไปเดี๋ยวนี้จะดีกว่า!”

“ออกไปงั้นเหรอ?” ฮาร์วีย์พยักหน้า “งั้นมาดูกันว่าใครที่จะต้องออกไป!”

เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงโอ้อวดของฮาร์วีย์ ยูนาและคนอื่น ๆ ก็หัวเราะออกมา

ผู้ชายคนนี้กำลังไล่พวกเขาออกไปงั้นเหรอ? เขาเสียสติไปแล้วหรือเปล่า?

เมื่อผู้จัดการดาราคนนั้นกำลังจะให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไล่ฮาร์วีย์ออกไป ซุปเปอร์สตาร์สองสามคนที่ยืนอยู่ไม่ไกลก็เดินเข้ามา แฟน ๆ เริ่มส่งเสียงเชียร์

ยูนารีบเดินไปหาเหล่าซุปเปอร์สตาร์ที่เดินเข้ามาใกล้

ทั้งชายและหญิงอยู่ข้างหน้าต่างส่องประกายอย่างมาก

แม้ว่าพวกเขาจะยืนอยู่ท่ามกลางดาราคนอื่น ๆ แต่พวกเขาก็ยังดูสะดุดตาอย่างไม่น่าเชื่อ

ชายคนนั้นสวมเสื้อยืดสีดำและชุดเอี๊ยม เขาค่อนดูดีและค่อนข้างแบ๊วเหมือนผู้หญิง และกำลังโยนเล่นบาสเก็ตบอลในมือของเขา

ส่วนผู้หญิงคนนั้น เธอสวมชุดสีขาวเรียบง่าย แต่มันทำให้เห็นรูปร่างที่สวยงามของเธอ และทำให้ใบหน้าที่สวยงามของเธอดูน่าดึงดูดยิ่งขึ้นไปอีก

คนสองคนนี้เป็นดาราที่โด่งดังที่สุดในขณะนี้คาร์เทอร์ โคเอน และอีเวตต์ ยาเนส

อีเวตต์กระซิบถาม “พี่ยูนา เกิดอะไรขึ้น?”

“คน ๆ นี้กำลังพยายามจะเดินข้ามผ่านเวทีไป เรากำลังหยุดเขา” ยูนายิ้มเยาะ “และตอนนี้เขายังสั่งให้เราออกไป”

คาร์เทอร์จริงจังมาก

อีเวตต์ไม่ได้แข็งเหมือนเขา เธอต้องการช่วยฮาร์วีย์ แต่ไม่รู้จะช่วยพูดอะไรออกมาดี

เมื่อเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกำลังจะทำอะไรกับฮาร์วีย์...

มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นทางด้านหลัง ชายวัยกลางคนในชุดสูทประมาณสี่ถึงห้าคนวิ่งเข้ามา

คาร์เทอร์กำลังจะพูดอะไรต่อ แต่เมื่อเขาเห็นคนเหล่านั้นเดินเข้ามา ยูนาก็รีบหยุดเขาไว้ เธอเดินไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้มและพูดว่า “ผู้จัดการ ฉันไม่รู้ว่าอะไรทำให้คุณมาที่นี่ เราได้เตรียมที่นั่งรับรองวีไอพีไว้แล้ว ได้โปรด…”

ฟังจากน้ำเสียงของยูนา คนเหล่านี้ต้องเป็นผู้บริหารของบัควู้ดทาวเวอร์แน่นอน

คาร์เทอร์ยังยิ้มและกล่าวทักทาย “ท่านครับ ผมมีลายเซ็นหลายฉบับ หากท่านต้องกา…”

ผู้บริหารเหล่านั้นเมินเฉยไม่สนใจ พวกเขามองไปรอบ ๆ ดวงตาของพวกเขาก็มาหยุดลงที่ฮาร์วีย์ สีหน้าของชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ด้านหน้าเปลี่ยนไป เขารีบเดินตรงไปพร้อมเอามือทิ้งข้างตัว เขาพูดตะกุกตะกัก “ท่าน…ท่านอยู่ที่นี่…”