ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 702

ขณะนี้ โยนาธาน ยอร์ก, ควินตัน ยอร์ก, และเหล่าผู้อาวุโสของตระกูลยอร์กเริ่มวิตกกังวลเล็กน้อย

พวกเขารู้ดีว่าชายผู้นี้ไม่ใช่ใครอื่นเขาคือฮาร์วีย์ ยอร์ก

พวกเขาทำได้เพียงเฝ้าดูชายที่พวกเขาบีบบังคับให้ออกจากบัควู้ดเมื่อสามปีก่อนยืนอยู่ตรงหน้าของพวกเขาอย่างปกติสุขดี

ปกติถึงขนาดที่มายืนพูดจายียวนกวนประสาทอยู่ที่นี่...

นี่มันเป็นวิธียั่วยวนหยามศักดิ์ศรีของตระกูลยอร์กด้วยหรือเปล่านะ?

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าวันนี้เป็นงานเลี้ยงฉลองวันเกิด และถ้านี่เป็นวันอื่น ๆ ในเวลานี้นั้นก็คงจะมีคนที่พร้อมจะจัดการกับฮาร์วีย์ ยอร์กแล้ว

ในท้ายที่สุด นี่มันช่างเป็นโอกาสที่หายากมากที่ฮาร์วีย์ ยอร์กจะอยู่เพียงลำพัง

บางทีอาจจะไม่มีโอกาสอื่นอีกแล้วที่จะจัดการกับเขาหากพวกเขาพลาดโอกาสนี้ไป

ทันใดนั้น ฮาร์วีย์ ยอร์กก็หัวเราะออกมาขำ ๆ

“มันคงจะดีกว่าถ้าไม่มีใครบาดเจ็บสาหัสหรือพิการไปแล้วจริง ๆ”

“อย่างไรก็ตาม ผมได้ยินมาว่าแพทย์ชื่อดังอย่างโทเบียส เบเกอร์ถูกนำตัวไปที่ชายแดนเพื่อปฏิบัติการช่วยเหลือทหารที่ได้รับบาดเจ็บ ผมไม่คิดว่าเขาจะกลับมาเร็ว ๆ นี้”

ทุกคนต่างก็นิ่งเงียบหลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น

โยนาธาน ยอร์ก, ควินตัน ยอร์ก, และคนอื่น ๆ ต่างก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย

'ฮาร์วีย์ ยอร์กรู้เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับโทเบียส เบเกอร์หรือเปล่านะ?'

สิ่งที่เกิดขึ้นกับยอร์กเป็นสิ่งที่น่าอับอาย ไม่มีใครจะรู้ได้นอกจากพวกผู้อาวุโสของยอร์ก เช่นเดียวกับผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ที่ถูกพาตัวไปนั้น

แต่ฮาร์วีย์ ยอร์กรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร?

ชายผู้นี้ที่ต้องหนีจากบัควู้ดไปและกลับมาอย่างปกติสุขดี แล้วยังรู้เรื่องนี้อีก?

แม้แต่ควินตัน ยอร์กคนที่ปากยิ้มแต่แววตาของเขากลับไม่ยิ้มตามในก่อนหน้านี้นั้นก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย

'บางทีฮาร์วีย์อาจจะเป็นคนที่พาหมอหนีไป'

'มันจะเป็นแบบนั้นไปได้อย่างไร?'

'ใช้เฮลิคอปเตอร์ที่ติดตั้งอาวุธของกองทัพทหารเหรอ?'

'ใช้กองทัพของทหาร?'

'ฮาร์วีย์น่ะเหรอที่จะสามารถทำทั้งหมดนี้ได้?'

'นั่นมันไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน!'

“ไว้เจอกันนะครับ…”

ในขณะนั้น ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่ได้มีเจตนาอารมณ์ที่จะยั่วยุตระกูลยอร์ก เขายิ้มก่อนที่จะพาซีนเธียร์ ซิมเมอร์ออกไป

หลังจากที่เขาจากไปโยนาธาน ยอร์กก็เหลือบมองไปยังคนอื่น ๆ ที่เหลือของยอร์ก

ทุกคนต่างก็มีความหวาดกลัวต่อฮาร์วีย์ ยอร์กในระดับที่แตกต่างกันออกไป

อย่างไรก็ตาม พวกเขาต่างก็คิดว่าเขาไม่มีอำนาจมากพอที่จะควบคุมกองทัพตามความประสงค์ของเขาอย่างแน่นอน

ควินนี่ ยอร์กยิ้มหวานก่อนจะกล่าวว่า “ท่านควินตัน ไม่สำคัญหรอกว่าเขาจะรู้เรื่องนี้หรือว่าเขาเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงหรือไม่…”

“สิ่งที่สำคัญที่สุดในวันนี้ก็คือวันเกิดของคุณย่ายอร์กต่างหาก!”

“เราจะแสดงอำนาจของเราต่อสาธารณชนอีกครั้งในระหว่างงานเลี้ยงนี้ และนี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุดในวันนี้!”

“เราสามารถรอจนกว่าที่จะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย หลังจากนั้นเราจะจัดการกับฮาร์วีย์ อย่างนี้ดีไหมคะ?”

ควินตัน ยอร์กยิ้มให้กับคำพูดของเธอ “แน่นอน งานเลี้ยงคืนนี้สำคัญที่สุด”

“การจัดการกับไอ้ตัวตลกนั้นมันง่ายจะตาย ไม่ว่ามันจะกระโดดได้สูงแค่ไหนก็ตาม!”