ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 713

ไม่นานนักก็เหลือคนเพียงแค่สองกลุ่มเท่านั้นภายในที่เกิดเหตุ

ด้านหนึ่งเป็นเหล่าคนจากตระกูลยอร์ก

ในอีกด้านหนึ่ง ได้แก่ ฮาร์วีย์ ยอร์ก, อีธาน ฮันต์ และ ซีนเธียร์ ซิมเมอร์

การแสดงออกของเหล่าสมาชิกตระกูลยอร์กได้กลับมาเป็นปกติในที่สุด

เพียงสามคำ “เจ้าชายยอร์ก” นั้น มันก็ได้สร้างความเครียดให้กับพวกเขาอย่างท่วมท้นและมันยังทำให้พวกเขารู้สึกวิตกกังวลเป็นอย่างมาก!

อย่างไรก็ตาม ในฐานะตระกูลระดับแนวหน้าของเซาท์ไลท์ ยอร์กก็มีความภาคภูมิใจที่ค้ำชูพวกเขาอยู่

แล้วทำไมถึงจะต้องไปสนล่ะว่าเขาคือเจ้าชายยอร์ก?

เมื่อสามปีที่แล้ว พวกเขาบังคับเขาให้ออกจากบัควู้ดได้ สามปีต่อมาทำไมพวกเขาจะทำมันอีกครั้งไม่ได้

...

มีกลิ่นเครื่องหอมโชยอยู่ภายในห้องด้านล่างของเวที

ควินนี่ ยอร์ก เธอสวมเสื้อผ้าเรียบ ๆ คุกเข่าลงข้าง ๆ คุณย่ายอร์กและใบหน้าของเธอยังคงนิ่ง

ในขณะนั้น คุณย่ายอร์กค่อย ๆ ลืมตาขึ้น

เธอถือไม้เท้าหัวมังกรที่ประดับด้วยเพชรพลอยต่าง ๆ ในมือด้านขวา แล้วค่อย ๆ ลุกขึ้นอย่างช้า ๆ

“ไอ้เจ้าลูกนอกสมรสคนนั้น มันอยู่ที่นี่จริง ๆ หรือ?”

หญิงชราสูดหายใจเข้าลึก ๆ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยริ้วรอยดูมีความหมาย

“คุณย่ายอร์ก เขาอยู่นี่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น อีธาน ฮันต์ เทพแห่งสงครามอันดับหนึ่งก็อยู่เคียงข้างเขาด้วย อีกทั้งยังเรียกเขาว่าหัวหน้าผู้ฝึกสอนด้วย!” ควินนี่พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยราวกับว่าเธอกำลังพูดถึงบางสิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับเธอ

“เฮอะ มันแค่โชคดีที่ไม่ตายตอนที่เขาเกณฑ์ทหารในสนามรบยูเรเซียน มันคิดจริง ๆ เหรอว่ามันวิเศษวิโสเพียงเพราะถูกเรียกว่าเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอน?”

“ส่วนเจ้าชายยอร์ก มันก็เป็นเพียงแค่เรื่องตลก…”

“ถ้าไม่ใช่เพราะฉันที่ดูแลยอร์กมาตลอดหลายปี ไอ้เด็กเมื่อวานซืนนั่นจะอวดอ้างชื่อเสียงของยอร์กได้อย่างไร?”

คุณย่ายอร์กดูไม่ค่อยแยแสเท่าไหร่นัก

“ไปกันเถอะควินนี่ มาดูกันว่าทายาทที่น่าอับอายนี้มันกำลังคิดที่จะทำอะไร...”

“ฉันไม่ได้เจอหน้ามันมาสามปีแล้ว ฉันอยากจะเห็นน้ำหน้ามันในตอนนี้เสียจริง ๆ …”

คุณย่ายอร์กดูเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง

“คุณย่าไม่ต้องกังวลไปหรอกค่ะ พี่ชายคนที่สองได้เตรียมการที่จำเป็นไวแล้ว และอีกอย่างหนูก็ได้จัดกองทัพ…”

ควินนี่พูดให้คุณย่ารู้สึกวางใจ

“มันเป็นแค่เรื่องตลก ใช่ไหม?!”

“แต่มันไม่ใช่สำหรับฉัน ยอร์กคงไม่มาถึงในจุดนี้อย่างทุกวันนี้ ฉันเป็นผู้นำที่แท้จริงของตระกูลยอร์ก!”

ใบหน้าของคุณย่ายอร์กเต็มไปด้วยความรังเกียจ

ใบหน้าของควินนี่ยังคงเรียบเฉยไม่แสดงออกถึงอารมณ์ใด ๆ ผ่านไปสักพักเธอก็ยิ้ม “ใช่ค่ะ คุณย่าพูดถูก…”

คุณย่ายอร์กพูดต่ออย่างเย็นชาว่า “ไปกันเถอะ คราวนี้ ฉันจะทำให้ฮาร์วีย์เจ้าเด็กแสบคนนั้น ได้เข้าใจเสียที ถ้าฉันยอมรับเขาเมื่อไร นั่นก็แสดงว่าเขาคือเจ้าชายยอร์กจริง...”

“ถ้าฉันไม่ยอมรับ นั่นก็แสดงว่าเขาไม่ใช่…”

“มันก็ผ่านไปแค่สามปีเอง เขาคิดว่าเขาเก่งกล้าสามารถพอที่จะกลับมาได้แล้วหรือ?”

“หัวหน้าผู้ฝึกสอนที่เกษียณแล้วน่ะหรือ? ช่างเป็นขี้แพ้อะไรเช่นนี้! มันก็เป็นได้แค่ตัวตลกเท่านั้นแหละ!”

หญิงชราเดินออกไปช้า ๆ หลังจากที่พูดจบ

ควินนี่ดึงผ้าม่านออกด้วยมือของเธอ

ทันทีที่คุณย่ายอร์กเดินออกจากห้องไป สมาชิกของตระกูลยอร์กทุกคนในที่เกิดเหตุต่างก็คุกเข่าลงกับพื้นพร้อม ๆ กัน

“ยินดีต้อนรับ คุณย่ายอร์ก!”