ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 738

“ไอ้เด็กผู้หญิงหยาบคาย! เธอกล้าตบฉันเหรอ!”

ชายชาวประเทศ J สองคนโกรธจัดในทันที

พวกเขาคุ้นเคยกับการแสดงออกอย่างหยิ่งยโสเมื่อตอนอยู่ในประเทศของตัวเอง ไม่มีใครกล้าโต้กลับเขาแบบนี้แม้ว่าจะรังควานผู้หญิงแบบไหนก็ตาม ไม่เคยเลยสักครั้งในชีวิตที่จะถูกผู้หญิงตบ

เพียะ!

ในเวลาต่อมา หนึ่งในนั้นตบซีนเธียร์กลับไป!

“กล้าตบฉันเหรอ! อยากตายหรือไง?”

“เราจะไปแจ้งความ! เธอจะต้องชดใช้ความเสียหายของเรา!”

อีกคนหนึ่งทุ่มชามกระเบื้องลงพื้นแตกเป็นชิ้น ๆ

จากนั้นก็โทษความผิดให้ซีนเธียร์

จนถึงตอนนี้สถานการณ์เริ่มแย่ลง

พนักงานในตลาดของโบราณเริ่มออกมามุงดู

ชายวัยกลางคนที่เป็นที่ดูเป็นผู้นำขมวดคิ้ว “ผม วอลเลซ ชอว์น เป็นผู้จัดการตลาดของโบราณ ถ้ามีอะไรก็แจ้งปัญหาผมได้ครับ”

ทุกคนเรียกเขาทันที “ผู้จัดการ! คนพวกนี้กำลังรุมทำร้ายเด็กสาวคนนี้ พวกเขาเขวี้ยงทิ้งสินค้าและกล่าวโทษเธอทุกอย่าง!”

เมื่อวอลเลซรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นตั้งแต่ต้นจนจบสร้างความประหลาดใจให้กับทุกคน เขาให้ชายสองคนไปพักผ่อนในเลานจ์ส่วนตัววีไอพี

“เชิญคุณผู้ชายเข้าไปพักผ่อนด้านในก่อนนะครับ ผมจะให้คำตัดสินที่ยุติธรรมแก่คุณสำหรับเหตุการณ์นี้”

ในสายตาของทุกคน การประจบสอพลอของวอลเลซที่กระทำต่อชาวต่างชาตินั้นไม่เป็นที่น่าพอใจ

“อะไรนะ?!”

“นักธุรกิจแบบคุณไม่สนใจเรื่องมาก่อนได้ก่อนเลยงั้นเหรอ?”

“การกระทำของคุณแสดงให้เห็นว่าคุณปฏิบัติต่อชาวต่างชาติดีกว่าคนประเทศเดียวกัน!”

“มันไม่สมเหตุสมผลเลย!”

ชายชาวประเทศ J สองคนหัวเราะเยาะเมื่อสังเกตเห็นความโกลาหลด้านนอกนั่น

พวกเขามั่นใจว่าผู้จัดการตลาดรู้วิธีจัดการกับสถานการณ์นี้เป็นอย่างดี

ข้างนอกนั่น

วอลเลซเย้ยหยัน “ถ้าคุณไม่ตบหน้าแขกผู้มีเกียรติของเรา เรื่องคงไม่กลายกลายเป็นแบบนี้”

“เด็กน้อย! ฉันบอกเธอแล้วว่าเธอต้องชดใช้สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!”

“เพื่อความปลอดภัย! จับเธอไว้แล้วโทรหาครอบครัวของเธอ!”

ซีนเธียร์เริ่มโกรธมากขึ้น เธอรู้สึกว่าปอดของเธอกำลังจะระเบิด

ชายไร้ยางอายคนนี้ วอลเลซ ชอว์น! เขาไม่เพียงแต่เข้าข้างชาวต่างชาติจากประเทศ J เท่านั้น เขายังกล่าวโทษเธอและบอกว่าเธอเป็นคนทำลายชามกระเบื้องพวกนั้น! ยิ่งไปกว่านั้นเขาเรียกร้องให้เธอชดใช้และจ่ายค่าสินค้าที่ถูกทำลาย

โลกเราเป็นบ้าอะไรไปแล้วเนี่ย?

ทันใดนั้น พนักงานคนหนึ่งวิ่งเหยาะ ๆ ไปทางวอลเลซเพื่อกระซิบอะไรบางอย่างที่หูของเขา

หลังจากฟังแล้ว สีหน้าของวอลเลซก็เปลี่ยนไป

วอลเลซมองซีนเธียร์ตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วยิ้ม “สาวน้อย วันนี้เธอโชคดี! แขกทั้งสองท่านบอกว่าพวกเขาจะไม่เอาเรื่องที่คุณทำร้ายพวกเขา แต่พวกเขาเสนอที่จะจ่ายเงินชดใช้ค่าเสียหายให้คุณ”

ซีนเธียร์รู้สึกประหลาดใจ “พวกเขากำลังพูดเกี่ยวกับอะไร?”

รอยยิ้มของวอลเลซก็ยกกว้างขึ้น “พวกเขาบอกว่าพวกเขาต้องการให้คุณไปดื่มกับพวกเขาต่อ พวกเขาจะจ่ายเงินให้คุณหนึ่งล้านสำหรับคืนนี้ คุณมีแต่ได้กับได้!”