ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 739

“ไร้ยางอายสิ้นดี!”

ซีนเธียร์แทบไม่เชื่อหูของเธอเลย ผู้ชายคนนี้พูดแบบนี้ต่อหน้าผู้คนมากมายได้อย่างไร?

“เห็น ๆ กันอยู่ว่าพวกเขารังแกฉันก่อน! ฉันโกรธ ฉันก็ต้องปกป้องตัวเอง!”

“ไม่เพียงแต่พวกเขาทำร้ายฉันแต่ยังทำลายสินค้าในร้านอีก คุณยังขอให้ฉันเป็นคนชดใช้ค่าเสียหายอีกเหรอ? คุณยังต้องการให้ฉันไปดื่มกับพวกเขาต่ออีกเหรอ?! คุณมันช่างไร้เหตุผลได้อะไรอย่างนี้?!”

“โอ้ โอ้! คุณยอมรับแล้วเหรอว่าคุณทำร้ายพวกเขาก่อน!”

“ผมได้ให้คนบันทึกวิดีโอที่คุณทำร้ายพวกเขา!”

“ถ้าคุณไม่ยอมรับเงื่อนไขการไกล่เกลี่ยของเรา เราจะแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้!”

“แค่จ่ายเงินหนึ่งล้านดอลลาร์ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้คุณติดคุกได้นาน!”

วอลเลซขู่

ซีนเธียร์ชะงัก

แม้ว่าเธออาจจะดูร้ายกาจไปบ้างในบางครั้ง แต่เธอก็ยังเป็นแค่เด็กนักเรียน เธอไม่เคยเผชิญกับสถานการณ์อะไรแบบนี้

เธอไม่อยากเชื่อเลยว่า วอลเลซ ชอว์น จะทำเรื่องบ้า ๆ แบบนี้ต่อคนในเมืองเดียวกับ

ทั้งหมดนี้ทำเพื่อเพียงเพื่อเอาใจและเลียแข้งเลียขาเลียนิ้วเท้าเหม็น ๆ ของพวกต่างชาติอย่างประเทศ J แค่นั้นหรือ?

“คุณ คุณ และคุณ…!”

“ถ้าคุณยังคิดจะพูดเรื่องเหลวไหลนี่ต่อไป ผมจะแจ้งจับพวกคุณเหมือนกัน ผมจะบอกว่าพวกเขาว่าพวกคุณทุกคนกำลังขัดขวางธุรกิจของเราในตลาดของโบราณ!”

“พวกคุณน่าจะรู้ดีว่าใครสนับสนุนตลาดของเรา!”

“ที่แห่งนี้เป็นของตระกูลไนส์เวลล์!”

“ตระกูลไนส์เวลล์เหรอ?!”

เมื่อได้ยินชื่อนั้น คนที่เดินผ่านไปมาทุกคนที่เข้าข้างซีนเธียร์ก็หุบปากทันที

ทุกคนที่นี่ต่างก็ชื่นชอบของสะสมโบราณ พวกเขาจะไม่รู้สถานะของตระูลไนส์เวลล์ในอุตสาหกรรมนี้ได้อย่างไร?

นายใหญ่ไนส์เวลล์เป็นหนึ่งในผู้ประเมินวัตถุโบราณที่มีชื่อเสียงไม่กี่คนในสายอาชีพนี้

ถ้าพวกเขาสร้างความโกลาหลในถิ่นของตระกูลไนส์เวลล์ นั่นเสมือนพวกเขานำพาหายนะให้ตัวเอง!

แม้ว่าทุกคนจะไม่พอใจกับวิธีการของวอลเลซในการจัดการกับสถานการณ์นี้ แต่พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะทำให้พวกไนส์เวลล์ขุ่นเคือง

มันไม่คุ้มกัน

“คุณคิดดีแล้วหรือยัง? ตอบสิ!”

พวกผู้ชายที่มาจากประเศ J สองคนหัวเราะเยาะเสียงดังขณะที่พวกเขาดูการกระทำของเธอจากห้องรับรองวีไอพี

หนึ่งในนั้นถึงกับจับก้นตัวเองลูบไปมาด้วยท่าทางขยะแขยง ทำราวกับว่าพวกเขาเป็นผู้ชนะในสถานการณ์นี้

เมื่อเห็นแบบนั้น ซีนเธียร์ก็หน้าซีดลง ตอนแรกเธอไม่อยากดทรไปรบกวนพี่เขยของเธอเพราะเขาต้องจัดการเรื่องส่วนตัวบางอย่าง

แต่คนพวกนี้กำลังทำเกินไป!

ถ้าเธอไม่โทรหาพี่เขยของเธอ พวกเขาอาจจะล่วงละเมิดเธอจริง ๆ !

ระหว่างที่ฮาร์วีย์กำลังออกจากค่ายศัสตราวุธ เขาได้รับโทรศัพท์จากซีนเธียร์

เสียงของซีนเธียร์ร้อนรนต้องการความช่วยเหลือ น้ำเสียงราวกับว่าเธอกำลังจะร้องไห้

ฮาร์วีย์มุ่งหน้าไปยังตลาดของโบราณทันทีโดยไม่พูดอะไรอีก

เมื่อมาถึงเขาเห็นซีนเธียร์ถูกรายล้อมด้วยผู้ชายตัวใหญ่อยู่ท่ามกลางฝูงชน เธอดูทำอะไรไม่ถูก ทั้งยังมีรอยตบสีแดงที่แก้ม

ฮาร์วีย์รีบเข้าไปหาเธอ “ซีนเธียร์! เกิดอะไรขึ้น?”

“พี่เขย! พวกเขารังแกฉันและพวกเขาต้องการให้ฉันไปดื่มต่อกับพวกเขา!”

ซีนเธียร์พูดพลางสะอื้นไห้อย่างน่าสงสาร