ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 887

ฮาร์วีย์วางสายหลังจากเวลาผ่านไปสักพัก พร้อมกับมีความโกลาหลเกิดขึ้นที่หน้าประตูของโรงเรียน

“วันนี้เป็นวันอะไรกันเนี่ย? ทำไมประธานใหญ่ของโรงเรียนถึงมาที่นี่เหมือนกันล่ะ? มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นเหรอ?”

“หรือว่าเกี่ยวกับเรื่องของซีนเธียร์ ซิมเมอร์?”

“เป็นไปได้ยังไง? ซีนเธียร์มีความสามารถพอที่จะสร้างปัญหาให้กับประธานใหญ่เหรอ?”

แต่ไม่ได้มีเพียงแค่ประธานใหญ่เท่านั้นที่มา ส่วนสำคัญที่สุดคือเมื่อตอนที่รถออดี้ เอ6 ค่อย ๆ ขับมาจอดที่หน้าประตูโรงเรียน

“นั่นมัน… ยารอน ควิก จากกระทรวงศึกษาธิการของบัควู้ด เขาเป็นรองศึกษาธิการบัควู้ด!”

“โอ้พระเจ้า ทำไมทิม เซเปดา ศึกษาธิการถึงมาอยู่ที่นี่ด้วยล่ะ?”

“เกิดอะไรขึ้น? อะไรทำให้ผู้มีอิทธิพลของระบบการศึกษาทั้งสองคนถึงมาที่นี่?”

“แล้วทำไมประธานใหญ่และคนอื่น ๆ ถึงดูตื่นตระหนกนักล่ะ? เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

ในตอนนี้พื้นที่บริเวณรอบ ๆ ประตูรั้วของโรงเรียนกำลังเกิดความโกลาหลขึ้นพร้อมกับใบหน้าของทุกคนที่ดูเหลือเชื่อและเกรงกลัว

โรงเรียนมัธยมบัควู้ดได้เป็นโรงเรียนที่สงวนไว้ให้ลูกหลานของผู้มีอำนาจและร่ำรวยมาโดยตลลอด

นักลงทุนจากตระกูลเซอร์เรย์ยังทำให้โรงเรียนมัธยมบัควู้ดกลายเป็นโรงเรียนที่เป็นที่นิยมในบัควู้ดด้วย

ข้าราชการระดับสูงและผู้ที่มีชื่อเสียงมากมายได้ส่งลูกหลานของพวกเขามาเรียนที่โรงเรียนมัธยมบัควู้ดแห่งนี้ อาจารย์ใหญ่และคณะกรรมการโรงเรียนจึงรู้จักคนเหล่านี้ดี แน่นอนว่าพวกเขากลายเป็นคนอวดดีเพราะความหัวสูงของพวกเขา

แต่ตอนนี้การปรากฏตัวของศึกษาธิการและรองศึกษาธิการแห่งระบบการศึกษาเป็นภาพที่หายาก!

แต่ทั้งสองคนกลับมีใบหน้าที่เคร่งเครียดและดูเหมือนว่ามีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น!

ต่อมาภายในห้องประชุม ทุกคนได้รอเป็นเวลาเกือบสิบนาทีแล้ว

แต่แค่เธอไม่ต้องการที่จะทำให้เรื่องเล็ก ๆ กลายเป็นเรื่องใหญ่ ถ้าสุดท้ายถ้าเธอจบลงด้วยการไม่มีที่เรียนล่ะ?

เพราะเธอรู้ดีว่าคณะกรรมการโรงเรียน รวมถึงประธานใหญ่ที่ยังไม่ได้ปรากฏตัว ต่างเป็นบุคคลที่มีความสำคัญในโลกของระบบการศึกษาในบัควู้ด เงินไม่สามารถช่วยพวกเขาได้แน่ถ้าคนเหล่านั้นถูกทำให้โกรธเคือง

“ไอ้กระจอก หรือนายควรจะบอกเพื่อนของนายว่าไม่ต้องมาที่นี่แล้ว บอกพวกเขาซะ ว่าคนที่นายสร้างความขุ่นเคืองใจไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นฉันเอง แล้วเรามาดูกันว่าเขาจะกล้ามาหรือไม่!” พ่อของเชนพูดขึ้นด้วยความเยือกเย็นและเกลียดชัง

ฮาร์วีย์เงยหน้าขึ้นพร้อมกับที่มีเสียงฝีเท้าที่รวดเร็วดังขึ้นจากด้านนอกของห้องประชุม

หลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น ฮาร์วีย์ก็ตอบกลับอย่างเรียบง่าย “ไม่จำเป็นหรอก พวกเขามาแล้ว”

พ่อของเชนยืดร่างกายของเขาขึ้นตรงและพูด “มาได้ถูกเวลาจริง ๆ ! ฉันจะดูว่าพวกเขาจะเป็นคนประเภทไหนกัน!”

หลังจากนั้นสายตาของเขาก็จ้องมองไปที่ประตูทางเข้า แต่ต่อมาเขาก็เกิดความประหลาดใจขึ้น “ประธานใหญ่เซอร์เรย์ทำไมคุณถึงมาที่นี่ด้วยตัวเองล่ะครับ?”