ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 902

ฮาร์วีย์ไม่ได้สบตามองสตีวี่เลย เขาไม่อยากจะเสียเวลาพูดกับเครือญาติของตระกูลเซอร์เรย์

จากนั้นเขาก็หันไปมองดอว์สันและพูดอย่างใจเย็นว่า “ท่านเซอร์เรย์ ทุกคนต่างบอกว่าคุณเก่งที่สุดในทายาทรุ่นที่สองของตระกูลเซอร์เรย์ และคุณอาจมีโอกาสได้ครองบัลลังก์ของเจ้าชายเซอร์เรย์”

“แต่คุณเคยคิดบ้างไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับบัลลังก์ของคุณถ้าผมกำจัดคุณตอนนี้?”

สีหน้าของดอว์สันเปลี่ยนไปเล็กน้อยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์

ข้อมูลภายในของตระกูลเซอร์เรย์ คนทั่วไปไม่สามารถรู้ได้

แต่ลูกเขยที่อยู่ตรงหน้าพูดราวกับรู้ความลับของครอบครัว

มีบางอย่างผิดปกติ!

ผิดมหันต์!

และเห็นได้ชัดว่าชายผู้นี้ไม่ได้โง่งี่เง่าหากลองเขาได้พูดเรื่องนี้ในเวลานี้

ถ้าเป็นอย่างนั้น เขาควรจะรู้ว่าจะไม่สามารถอยู่เหนือพวกเซอร์เรย์ได้ด้วยอำนาจของทิมและยารอนเท่านั้น

แต่ทำไมเขาถึงยังสงบนิ่ง กล้าหาญอย่างนี้อยู่ได้?

เรนมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่!

ลูกเขยไร้ประโยชน์ไม่รู้สึกอะไรเลยหรือไงที่คนใหญ่โตแบบนั้นอยู่ที่นี่ด้วย?

นั่นอาจหมายความว่าเขากล้าเผชิญหน้ากับทุกสิ่งอย่าง!

บางทีคนที่ดูธรรมดา ๆ อาจมีบางอย่างอซ่อนอยู่

ดอว์สันขมวดคิ้ว เขาคิดถึงความเป็นไปได้

แต่สตีวี่ไม่คิดอะไรแบบนั้น

ตอนนี้ที่ดอว์สันอยู่ที่นี่ เขาอยากแสดงผลงานที่ยอดเยี่ยมในฐานะเครือญาติ

จากนั้นเขาก็จ้องไปที่ฮาร์วีย์และพูดว่า “ฮาร์วีย์ คุณมีสิทธิ์อะไรที่จะมาต่อกรกับตระกูลเซอร์เรย์? อย่ามาฝันกลางวันที่นี่เลย!

ฮาร์วีย์มองไปยังทิศทางของเยเลน่าผู้เย่อหยิ่งและยิ้มออกมา

“เลดี้เซอร์เรย์ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้ในสายตาของผมเป็นเพียงการเรื่องเล่นสนุกกันระหว่างเด็กนักเรียน”

“แต่ถ้าคุณอยากจะให้เรื่องพวกนี้บานปลาย ผมยินดีที่จะเล่นกับคุณ”

“ตอนนี้ ผมจะให้โอกาสคุณ คุกเข่าต่อหน้าทุกคน ขอโทษ และสำนึกผิดต่อซีนเธียร์ แล้วผมจะปล่อยตระกูลเซอร์เรย์ไป ว่าไง?”

จริง ๆ แล้ว เยเลน่าก็รู้สึกผิดเล็กน้อย

แต่การเป็นคนเอาแต่ใจทำให้เธอไม่สามารถยอมแพ้ได้

จากนั้นเธอก็เชิดอกเหมือนนกยูงที่หยิ่งผยอง

“ฮึ่ม! ขอโทษเธองั้นเหรอ?! คนอย่างหล่อนคู่ควรกับคำขอโทษของฉันไหม? เธอคิดว่าเธอสามารถขโมยผู้ชายของฉันได้เพียงเพราะเธอดูดีงั้นเหรอ?”

“บางคนบอกว่าเธอเป็นสาวสวยที่สุดในโรงเรียน! น่าขยะแขยงสิ้นดี!”