ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 924

“ท่านโยเอล ผมไม่สนว่าคำเชิญของพวกเขาจะเป็นจริงหรืออย่างอื่น หรือสถานะของพวกเขาจะเป็นอย่างไร เนื่องจากพวกเขากล้าที่จะตบหน้าผม พวกเขาจึงติดค้างกับผมอยู่!”

ลุคพูดออกมาเสียงดังพร้อม ๆ กับความโกรธที่กำลังเดือดพล่าน

โยเอลหรี่ตาไปมองที่ลุคและตอบด้วยท่าทางที่เฉยเมยว่า “เจ้าชายเซอร์เรย์ ฉันเกรงว่าคุณจะยังไม่รู้ว่าใครที่ยืนอยู่ข้างหน้าของคุณ”

"ฉันจะบอกอะไรคุณให้นะ เขาเป็นคนมีเกียรติที่แม้กระทั่งฉัน โยเอล เกรแฮมคนนี้ก็ยังต้องเคารพเขา!”

“ฉันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น คุณเป็นคนเริ่มต้นความยุ่งเหยิงทั้งหมดนี้ คุณก็สมควรที่จะโดนแล้ว!”

“ฉันขอให้คุณรีบคุกเข่าลงเดี๋ยวนี้ แล้วขอโทษมิสเตอร์ยอร์กเสีย มิเช่นนั้นคุณจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน!”

โยเอลพยักหน้าด้วยความเคารพไปที่ฮาร์วีย์และเข้าไปทักทายฮาร์วีย์ทันทีหลังจากนั้น

สายตาของทุก ๆ คนภายในงานต่างก็แสดงออกถึงความประหลาดใจและความตกตะลึง

แม้แต่คนอย่างโยเอล เกรแฮมเองก็ยังเคารพฮาร์วีย์มาก ๆ ชายหนุ่มคนนี้เป็นใครกันแน่?

“โยเอล เกรฮัม! นี่คุณกำลังหมายความว่าอะไร?!"

“คุณคิดว่าคุณสามารถวิ่งเหยียบย่ำไปทั่วหรืออยู่เหนือตระกูลเซอร์เรย์ได้เพียงเพราะว่าคุณเป็นผู้บัญชาการสูงสุดแห่งบัควู้ดน่ะเหรอ?”

“ขอเตือนไว้ก่อนนะ! เพียงไม่กี่คำจากพวกเราตระกูลเซอร์เรย์ มันก็สามารถลากคุณลงมาจากตำแหน่งของคุณได้ง่าย ๆ!”

ลุคมีท่าทีที่ไม่ค่อยสบอารมณ์นัก

ไม่เคยมีใครกล้าที่มาสั่งให้เขาคุกเข่า แม้แต่ควินตัน ยอร์กในวัยของเขาก็ยังปฏิบัติตัวต่อลุคอย่างเท่าเทียม

"คุกเข่า" เพียงแค่สองคำนี้ที่โยเอลพูดออกมา มันก็เพียงพอที่จะทำให้ลุคโกรธจนแทบจะลุกเป็นไฟ

“เนื่องจากเจ้าชายเซอร์เรย์ไม่ยอมคุกเข่า ฉันจะเรียกเจมส์ เซอร์เรย์ ผู้นำของตระกูลเซอร์เรย์มา ฉันหวังว่าตระกูลเซอร์เรย์จะแข็งแกร่งอย่างที่คุณกำลังพูดอยู่ในตอนนี้นะ”

โยเอลยิ้มออกมา นี่คือจุดประสงค์ของเขา

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดหมายเลขของเจมส์