ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 945

ฮาร์วีย์ ยอร์กตบหัวของจิมมี่และลูบมือของเขาบนร่างกายของจิมมี่เต็มไปด้วยการดูถูกเหยียดหยาม

“ฉันขอถามหน่อย ใครเป็นคนที่ทำให้คุณปรับเปลี่ยนราคาของที่ดินผืนนี้และเอาร้อยห้าสิบล้านของฉันไป?”

จิมมี่กำลังดิ้นรนอย่างเจ็บปวดแต่เขาก็ยังคงกัดฟันตอบ “ไม่มีใครทั้งนั้น! ผมทำเองทั้งหมด! ไม่มีคนอื่นมาเกี่ยวข้องทั้งนั้น!”

“ที่จริงแล้วผมทำแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว ผมไม่คิดว่าครั้งนี้ผมจะมาเจอกับคนน่ากลัวอย่างคุณ!”

ฮาร์วีย์หัวเราะและจ้องไปที่เวนดี้ เซอร์เรล

“ตอนนี้คุณควรออกไปข้างนอกนะ สิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ไม่เหมาะกับเด็ก”

ใบหน้าของเหล่าผู้อาวุโสระดับสูงทั้งหมดต่างถอดสี พวกเขาทั้งหมดรีบออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วหลังจากได้ยินสิ่งที่ฮาร์วีย์พูด

เมื่อพวกเขาออกไป ฮาร์วีย์หัวเราะและถาม “เรย์ นายยังไม่ลืมสิ่งที่ฉันเคยสอนตอนที่อยู่ในสนามรบใช่ไหม? วันนี้แหละ เป็นการทดลองครั้งแรก”

“ได้ครับ”

เรย์กำลังยิ้มอยู่ เขาลูบหัวของจิมมี่และเผยรอยยิ้มที่อาจเรียกว่าอ่อนโยนที่สุดในตอนนั้น

“อย่ากลัวไปเลยมันไม่เจ็บหรอก ผมจะพาคุณไปตามขั้นตอน”

“ตอนนี้เครื่องมือมีไม่มากเท่าไหร่ ดังนั้นผมจะหักฟันของคุณที่ละซี่แล้วกัน จากนั้นก็หักนิ้วมือของคุณตามด้วยนิ้วเท้า”

เรย์ถอนหายใจ

“ประธานยอร์กครับ อัศวินเทมพลาร์แห่งอาณาจักรพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินก็ไม่ได้ใจแข็งขนาดนั้นเหมือนกันนะครับ ผมจำได้ว่าพวกเขาสารภาพทันทีโดยผมไม่ได้ทำอะไรเลย”

“ผมหวังว่าประธานจอห์นจะทำให้ผมสนุกได้”

จากนั้นฮาร์วีย์ก็เตะเรย์พร้อมกับทำหน้านิ่ว

“ทำไมนายพูดมากจัง? ฉันบอกนายไปแล้วว่าพูดให้น้อยและลงมือทำให้มากเข้าไว้!”

“ได้ครับ ได้ ได้!”

ใบหน้าของเรย์แสดงสีหน้าให้เกียรติ เขาหยิบเศษกระดาษขึ้นมาและค่อย ๆ พันมันรอบนิ้วโป้งของจิมมี่พร้อมกับเผยยิ้มรอยยิ้ม

“ตอนแรกมันจะเจ็บแต่คุณจะ…”

“ผมบอกก็ได้! ผมบอกก็ได้!”

จิมมี่ไม่สามารถควบคุมท่อปัสสาวะของตัวเองไว้ได้อีกต่อไป กางเกงของเขาเปียกโชกและส่งกลิ่นทั่วทั้งห้อง

“ขายแน่นอน! ผมจะขาย! ในราคาเจ็ดร้อยห้าสิบล้านสำหรับคุณ!”

“ฉันบอกตอนไหนว่าฉันจะซื้อด้วยราคาเจ็ดร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์?” ฮาร์วีย์ถาม

“ฮะ? ไม่เหรอ? เราคุยเรื่องนี้กันแล้วไม่ใช่เหรอ?”

จิมมี่รู้สึกเอื่อยเฉื่อยและค่อนข้างมึนงง

ฮาร์วีย์หัวเราะ

“ราคาเปลี่ยนแปลงได้ตลอดไม่ใช่เหรอ? เมื่อไหร่ที่ฉันทำธุรกิจ ฉันตั้งใจฟังรายละเอียดเสมอ ในเมื่อก่อนหน้านี้คุณขึ้นราคาเป็นสิบเท่า ตอนนี้ฉันก็จะลดราคาลงเป็นสิบเท่าเหมือนกัน”

“เอาเงินเจ็ดสิบห้าล้านของฉันคืนมาและเซ็นสัญญาจากนั้นที่ดินผืนนี้ก็จะเป็นของฉันทันที”

ฮาร์วีย์กำลังเผยรอยยิ้มที่อ่อนโยนให้

คนเราจะต้องชดใช้เมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเขาทำสิ่งที่เลวร้ายลงไป

อย่างไรแล้วฮาร์วีย์ไม่ได้ต้องการเงินเจ็ดสิบห้าล้านดอลลาร์อยู่แล้ว ตอนนี้เขาค่อนข้างที่จะใจกว้าง