ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 962

เมื่อได้ยินเสียงคำสั่งของไรอัน พวกนักเลงฝีมือดีที่สุดและเช็กก็พุ่งไปตรงหน้าพร้อมกับพวกสองสามคน

“เจ้าชาย!” ไทสันร้องตะโกนลั่นหลังจากเห็นพวกเขาพุ่งเข้ามา เข้าปกป้องฮาร์วีย์ทันทีตามสัญชาตญาณ

ทั้งไรอันและเจมส์หัวเราะออกมาอย่างเย็นชา เพียงไทสันคนเดียวจะช่วยอะไรได้?

แต่ในวินาทีต่อมา ทุกคนต้องตกใจกับสื่งที่เกิดขึ้น

เมื่อเช็กและคนของเขากำลังจะพุ่งเข้าหาฮาร์วีย์ กลับมีเงาดำออกมาจากด้านข้างสนามพร้อมกับตวัดดาบออกมา การกระทำที่รววดเร็วนั้นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เช็กและคนอื่น ๆ ถูกไล่ล่ากระอักเลือดออกมา

“นั่นอะไร?!”

ทุกคนตกใจเมื่อเห็นภาพนั้น

‘เป็นไปได้ยังไง?’

‘นี่ไม่ใช่หนัง!’

‘คนเพียงเดียวออกมาจากไหนไม่รู้ เข้ามาขัดขวางเช็คและคนของเขาได้ยังไง?’

ไรอันแทบจะไม่เรียกสติกลับคืนมาไม่ได้ ร่างกายของเขาสั่น อ้าปากด้วยใบหน้าที่ไร้สีเลือด

“คุณ… คุณคืออีธาน ฮันต์!”

“ผู้บัญชาการค่ายศัสตราวุธ! เทพแห่งสงครามมือหนึ่งแห่งเซาท์ไลท์! อีธาน ฮันต์!

“คุณ… คุณมาที่นี่ทำไม?”

อีธานมองไรอันด้วยสายตาเย็นชาเยือกเย็นดุจน้ำแข็ง

“โอ้? ผมแปลกใจที่คุณรู้จักผม ไรอัน ก็อตติ”

“ผมคิดว่าคุณจะซ่อนตัวมุดอยู่ในรูที่ไหนสักแห่งหลังงานเลี้ยงของเมลิสซา ลีโอ ผมไม่คิดว่าคุณจะออกมาที่นี่เพื่อเอาชีวิตของคุณมาทิ้งอีกครั้ง”

ไรอันตัวสั่นราวกับตอนนี้เขารับรู้อะไรบางอย่าง เขาพูดอะไรไม่ออกสักคำในขณะที่มือขวาของเขายังคงชี้ไปที่อีธาน

และแม้ในขณะนั้นว่าการแสดงออกของเจมส์ดูจะหวาดกลัว เขาก็ยังตะโกนออกมาว่า “โอ้ เทพแห่งสงคราม! คุณเป็นคนของกองทัพ คุณมาปรากฏตัวที่นี่หมายความว่ายังไง? ทำไมคุณถึงใช้ทรัพยากรของประเทศเพื่อผลประโยชน์ตัวเองล่ะ?”

ทันใดนั้นเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธหลายร้อยลำก็ปรากฏขึ้น อาวุธค่อย ๆ ยื่นออกมาจากตัวลำเล็งไปที่ฝูงชนด้านล่าง

ครืน…

เสียงดังก้องเมื่อรถถังสงครามติดอาวุธปรากฏขึ้น บดเหยียบต้นไม้ที่อยู่รอบ ๆ ราบเป็นหน้ากลอง ปิดล้อมพื้นที่ไปหลายสิบไมล์ ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ไม่เพียงแต่คนแม้แต่แมลงวันก็ไม่สามารถหนีออกไปได้

เมื่อปากกระบอกปืนของรถถังเหล่านั้นเริ่มหมุน และเกิดควันสีเขียวขึ้น พวกอันธพาลเริ่มควบคุมกระเพาะปัสสาวะไม่ได้จนฉี่ราราดกางเกง

เสียงอาวุธของพวกอันธพาลตกลงไปที่พื้น พวกมันมือไม้สั่นไม่สามารถจับถือเอาไว้ในมือได้อีกต่อไป

ใบหน้าของไรอันไร้สีเลือดเนื้อตัวตัวสั่นเทา ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นยืนยันการคาดเดาของเขาได้

เจมส์ผู้ที่ทั้งสูงส่งและทรงอำนาจก่อนหน้านี้ก็กลับทำให้เกิดความกลัว

ร่างกายของเขาสั่นไม่หยุดในขณะที่เขายกมือขวาขึ้นและชี้ไปที่ฮาร์วีย์ยอร์ก

“แก… แก… แก… แกเป็นใครกันแน่?!”