รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 253

เธอไม่ต้องการได้ยินเสียงใด ๆ ก็ตามที่พวกเขาทำอีกต่อไป

เสียงเหล่านี้เยาะเย้ยเธออยู่ตลอดเวลา มันเย้ยหยันว่าเธอคือแฟนของฟู่สือถิงแล้วอย่างไร? ผู้หญิงที่เขารักคือฉินอันอันต่างหาก!

เธอเดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลง

เธอรู้สึกว่าหัวใจของเธอตายด้านไปแล้ว ร่างของเธอราวกับก้อนน้ำแข็ง แข็งทื่อและเย็นเฉียบ

รุ่งเช้า เวลาตีสอง

ในที่สุดประตูห้องนอนก็เปิดออก

ฉินอันอันลากร่างกายที่เหนื่อยล้าของเธอออกมา

เมื่อเห็นเสิ่นอวี๋นั่งอยู่ที่โซฟา เท้าของเธอก็หยุดชะงักทันที

“คุณฉิน แฟนของฉันมีประโยชน์มากเลยใช่ไหม?” เสียงของเสิ่นอวี๋สั่นเทา ในดวงตามีความเกลียดชังปะทุขึ้นอย่างรุนแรงและหันไปทางเธอ “ฉันห่างจากเขาแค่ยี่สิบนาทีเท่านั้น คิดไม่ถึงว่าคุณจะฉวยโอกาสเข้ามา!

คุณรู้อยู่แก่ใจว่าเขาเมาแล้ว จิตใจสับสน! คุณกลับมายั่วยวนเขา! ทำไมคุณถึงเลวขนาดนี้!”

ฉินอันอันอยากจะอธิบาย แต่ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร มันก็ดูซีดเซียวและไร้พลังไปหมด!

คิดไม่ถึงเลยว่า วันหนึ่งเธอจะถูกคนรั้งตัวเอาไว้บนเตียง!

น่าขันจริง ๆ

“ขอโทษ”

“ขอโทษแล้วมีประโยชน์อะไร?” น้ำตาร้อน ๆ สองสายไหลออกมาจากหางตาของเสิ่นอวี๋ “ฉันรู้ว่าฉันได้เขามาด้วยวิธีไม่สวยงามนัก แต่นั่นมันเกิดขึ้นหลังจากที่คุณสองคนหย่ากันแล้ว! คุณฉิน ตั้งแต่ต้นจนจบฉันไม่เคยทำร้ายคุณเลย ทำไมคุณถึงอยากทำร้ายฉันนัก?!”

“ฉันขอโทษ” ฉินอันอันเดินไปหยุดอยู่ข้างเธอแล้วขอโทษอีกครั้ง

“แค่ทำเป็นว่าเรื่องคืนนี้ไม่เคยเกิดขึ้น! คุณบอกใครไม่ได้ทั้งนั้น! แล้วก็บอกเขาไม่ได้ด้วย! เมื่อเขาตื่นขึ้น ฉันจะบอกเขาเองว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น!”

เสิ่นอวี๋มองเธอแล้วพูดเหน็บแนม “เขาดื่มเยอะมาก บางทีตื่นแล้วเขาอาจจำอะไรไม่ได้”

“ตกลง” หลังจากพูดคำนี้แล้ว เธอก็เดินจากไป

ออกมาจากโรงแรมแล้ว ลมเย็นก็พัดมา

เธอกอดตัวเองแล้วเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยพร้อมกับถอนหายใจออกอย่างแรง

ในใจรู้สึกสับสนและเจ็บปวดมาก

แต่กลับบอกใครไม่ได้

เธอสุ่มหาที่นั่งริมถนนแล้วนั่งลง

ไม่อยากกลับบ้าน แล้วก็ไม่อยากอยู่โรงแรม

แค่อยู่อย่างนี้!

รอจนฟ้าสว่างก็เป็นวันใหม่แล้ว

ทุกอย่างสามารถเริ่มต้นใหม่ได้อีกครั้ง

......