ตอนที่ 560 แดนรบราชา (3)
………………..
ระหว่างที่จางเผิงพูดก็มองไปทางคนของเมืองเจิ้นซิง ผ่านไปสักพักจึงเอ่ยว่า “แต่ขั้นเก้าที่ค้นหามีน้อย…พูดแบบนี้ละกัน ขั้นสุดยอดคนหนึ่ง มีโควตาของขั้นเก้าหนึ่งคน ดังนั้น…ไม่เกี่ยวข้องกับพวกนาย ทั้งไม่เกี่ยวข้องกับพวกเราด้วยเช่นกัน เรื่องค้นหาสองราชาเป็นเรื่องของขั้นสุดยอด คนของเมืองเจิ้นซิงอยู่ที่นั่น ทางพวกเรา…ปู่ฉันไม่ได้ให้คนไป ผู้บัญชาการหลี่ก็เหมือนกัน เพราะขั้นเก้าตายเป็นเรื่องที่ไม่คุ้มค่า”
ความนัยของคำพูดนี้ ฟางผิงกลับเข้าใจ
คนของเมืองเจิ้นซิงนั้นว่างเกินไป ว่างจนไม่มีเรื่องอะไรทำ อยากไปค้นหาที่ไหนก็ไปค้นหาที่นั่น ตายแล้วก็ไม่ส่งผลกระทบต่อภาพรวม
แต่มนุษย์ขั้นเก้าคนอื่นต่างนั่งรักษาการณ์ในถ้ำใต้ดิน ไม่สามารถนำมาใช้ในเรื่องนี้เรื่อยเปื่อยได้ หากตายอยู่ทางนั้นก็เสียเปรียบหนักแล้ว
“ทะลวงด่าน ฆ่าอัจฉริยะถ้ำใต้ดิน ค้นหาร่องรอยของสองราชา…ยังมีอีกหรือเปล่า?”
“มี!”
จางเผิงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ยังมีสุดท้ายอีกเรื่องหนึ่ง แน่นอนว่าเรื่องนี้มีโอกาสเกิดขึ้นน้อยมาก น้อยจนถึงขั้นหลายสิบปีอาจจะไม่เจอเลย แต่ว่าพวกนายต้องใส่ใจสักหน่อย! ในแดนรบราชา ของที่ล้ำค่าที่สุดไม่ใช่ของที่สามารถทำให้พลังจิตใจนายพัฒนาขึ้น ทั้งไม่ใช่ของที่ทำให้ประตูซานเจียวของนายปิดผนึกได้เหมือนกัน ยิ่งไม่ใช่เคล็ดวิชาต่อสู้โบราณหรืออาวุธวิเศษที่หลงเหลืออยู่ ในแดนรบราชา ไม่ว่าจะเป็นพื้นที่ขั้นหกหรือว่าพื้นที่อื่นๆ สิ่งที่ล้ำค่ามากที่สุดมีเพียงอย่างเดียว!”
“อะไร?”
ฟางผิงแววตาเป็นประกาย!
“ป้ายคำสั่ง!”
จางเผิงเอ่ยอย่างกระปรี้กระเปร่าว่า “ป้ายคำสั่ง ป้ายคำสั่งที่อยู่บนร่างโครงกระดูกโบราณ! ก่อนหน้านี้พูดว่าแดนรบราชาอาจจะเกี่ยวข้องกับพื้นที่ระหว่างเขตแดนก็อยู่ที่จุดนี้แหละ”
“ป้ายคำสั่งโบราณ?”
“ใช่!” จางเผิงครุ่นคิดแล้วจึงเอ่ยว่า “ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน อันที่จริงคนส่วนมากก็ไม่เคยเห็นเหมือนกัน แต่ว่ายังคงมีคนบังเอิญเจอป้ายคำสั่งพิเศษแบบนี้บนร่างโครงกระดูกของผู้ที่ตายในสนามรบบางส่วน ป้ายคำสั่งประเภทนี้ มีความเกี่ยวข้องกับพื้นที่ระหว่างเขตแดน เวลานั้นผู้บัญชาการได้มาชิ้นหนึ่ง…”
หลี่หานซงที่เงียบมาโดยตลอด จู่ๆ ก็เอ่ยว่า “ป้ายคำสั่งที่สามารถเปิดเขตปราการได้?”
“ใช่!”
“แดนรบราชา ผู้ฝึกยุทธ์ที่เข้าร่วมสงครามในเวลานั้นมีผู้ฝึกยุทธ์ของพื้นที่ระหว่างเขตแดน?”
“น่าจะใช่…แน่นอนว่าพูดยาก ตกลงพื้นที่ระหว่างเขตแดนเป็นสถานการณ์ยังไง ฉันไม่ชัดเจนเหมือนกัน อันที่จริงทุกคนล้วนไม่ชัดเจน ทั้งอาจจะเป็นเหมือนพวกเรา ค้นเจอป้ายคำสั่งจากร่างของคนรุ่นก่อน ป้ายคำสั่งพวกนี้ก็คือการพิสูจน์ตัวตนอย่างหนึ่ง สามารถเปิดเขตปราการ เข้าไปภายในพื้นที่ระหว่างเขตแดนได้ แน่นอนว่าหาได้ยากจริงๆ แทบไม่อาจพบเจอได้ ทั้งป้ายคำสั่งบางอย่างก็ไม่มีประโยชน์ด้วยเหมือนกัน เวลานั้นผู้บัญชาการได้รับมาหนึ่งชิ้น เข้าไปในพื้นที่ระหว่างเขตแดนก็ได้พบเจอกับโอกาสบางอย่าง ที่มาของป้ายคำสั่งพวกนี้ ตกลงมาจากคนของพื้นที่ระหว่างเขตแดนหลงเหลือไว้ หรือเหมือนกับพวกเรา ได้รับมาในภายหลัง ไม่อาจแน่ใจได้เหมือนกัน”
เมื่อจางเผิงพูดแบบนี้ออกมา แววตาของหลี่หานซงก็เปลี่ยนไปแล้ว!
แดนรบราชา นึกไม่ถึงว่าจะมีป้ายคำสั่งที่เข้าไปในพื้นที่ระหว่างเขตแดนได้?
นี่หมายความว่าอะไร?
หมายความว่าอาจจะมีคนได้รับกุญแจเข้าบ้านเขาไปแล้ว!
อีกอย่าง แดนรบราชา ผู้ฝึกยุทธ์มนุษย์ที่ตายไปพวกนั้นมีความเกี่ยวข้องอะไรกับพื้นที่ระหว่างเขตแดน?
คนของพื้นที่ระหว่างเขตแดน? ลูกน้องของพวกเขาในเวลานั้น?
หรือว่าเป็นคนที่ได้รับป้ายคำสั่งโดยบังเอิญในภายหลัง จากนั้นก็ตายในแดนรบราชา?
หรือ…ก็คือสถานที่ที่พวกเขาทำสงครามกับยอดฝีมือถ้ำใต้ดิน?
นึกมาถึงตรงนี้ จู่ๆ หลี่หานซงก็มองไปทางเหยาเฉิงจวิน ไม่ใช่แค่หลี่หานซง ฟางผิงก็อดมองเขาไปแวบหนึ่งไม่ได้เหมือนกัน!
การปรากฏพลังจิตใจของเหยาเฉิงจวินเป็นซากปรักหักพัง…คงไม่ใช่แดนรบราชาหรอกนะ?
หากใช่จริงๆ งั้นก็เหมาะเจาะเกินไปแล้ว!
เหยาเฉิงจวินขมวดคิ้วเล็กน้อยเช่นกัน ไม่หรอกมั้ง?
แต่เขาปรากฏพลังจิตใจเป็นซากปรักหักพัง ยังไงก็มีลักษณะคร่าวๆ ใช่หรือไม่ใช่ ไปถึงก็น่าจะรู้เอง
หากเป็นแดนรบราชาจริงๆ งั้นหลายเรื่อง…ก็สามารถไล่ย้อนกลับไปได้แล้ว
หรือว่าพวกเขาจะเป็นยอดฝีมือที่ทำสงครามตายที่นั่นจริงๆ?
ตอนนี้คืนชีพใหม่แล้ว?


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน