รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 609

บทที่609 ฉันอยากคุยกับหล่อน

ถังซินอดไม่ได้ที่จะขำ สัญญากับเขาไปว่า“สามีที่เคารพ ฉันจะดูเท้าฉันดีๆ！”

มู่เฉินหย่วน“……”

จากการชี้นำของมู่เฉินหย่วน ถังซินถึงบริษัทก็ประชุมแล้ววางแพลนในการรับซื้อหวนสี่หยูเลิ่ออีกครั้ง

แฉเรื่องอื้อฉาวของศิลปินในหวนสี่หยูเลิ่อ ลงมือสาดโคลนใส่หวนสี่หยูเลิ่อเพื่อให้ราคาหุ้นพวกเขาต่ำลงอีก จงใจทำเป็นเมินบอสของหวนสี่หยูเลิ่ออยู่สองสามครั้งเหมือนไม่อยากได้

เดือนถัดมา ในที่สุดบอสของหวนสี่หยูเลิ่อก็ทนไม่ได้ โทรหาถังซินอีกครั้ง คุยเรื่องราคาทางโทรศัพท์ ต่ำกว่าราคาที่เคยคุยกับถังซิน

ถังซินรู้ว่าบีบฝ่ายตรงข้ามอีกก็จะยิ่งแย่มากขึ้น พอเห็นว่าดีก็เลยรับไว้แล้วพาทีมไปเจอกับบอสของหวนสี่หยูเลิ่อ

คุยไปกว่าหนึ่งชั่วโมง บริษัทเหอซ่งก็ซื้อหวนสี่หยูเลิ่อได้สำเร็จ

ภายในหนึ่งเดือนนี้ ทีมของถังซินแพลนไว้แล้วถ้าได้หวนสี่หยูเลิ่อมาก็จะทำแผนการให้หวนสี่หยูเลิ่อดูบริสุทธิ์ สามอาทิตย์ถัดมาข่าวด้านลบทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับศิลปินของหวนสี่หยูเลิ่อรวมถึงเรื่องรายงานการเงินที่เป็นเท็จก็ถูกปิดไว้

ถังซินนัดสวีหลายออกมาทานข้าวด้วยตัวเองแล้วยื่นการเซ็นสัญญาที่ไม่ใส่ตัวเลขเงินไปให้เขา คุยไปชั่วโมงนึงสวีหลายก็ตกลงเซ็นสัญญา แล้วกลับมาหวนสี่หยูเลิ่ออีกครั้ง

มีการล้างไพ่หวนสี่หยูเลิ่ออีกครั้งโดยเปลี่ยนฝ่ายผู้บริหารใหม่ ประธานคนใหม่ก็ไม่แคร์เรื่องทรัพยากรของหวนสี่หยูเลิ่อในการทำเงิน

คนใต้บัญชาก็ซื้อผลงานของสองสามชิ้นที่สร้างแรงบันดาลใจให้หวนสี่หยูเลิ่อ แต่ละที่ที่ชมผลงานพวกนี้ จ้างคนมาตัดต่อทำให้ดูฮอตขึ้นมา จากนั้นธุรกิจหวนสี่หยูเลิ่อก็เริ่มออกงานไปพูดคุยกับหลายๆบริษัท เอาผลงานราคาสูงออกไปขายจนทำเงินได้เยอะ

ผลงานสามอันที่ค่อนข้างดี ถังซินฟังความเห็นของฝ่ายบริหารโดยการเก็บไว้ที่บริษัท เฟ้นหาศิลปินที่มีคุณภาพจากนั้นค่อยหาผู้กำกับที่มีฝีมือและเคยมีผลงานมาแล้ว เอาผลงานไปคุยกับนักลงทุน

เป็นโชคของหวนสี่หยูเลิ่อที่มีเสี้ยงเฉินศิลปินชายที่เซ็นสัญญาได้ไม่นานมีรูปร่างดีเลิศและเคยเป็นตัวประกอบของละครนึงมาก่อน คนของหวนสี่หยูเลิ่อเลยจัดการเขามาเกลาและทำการตัดต่อวิดีโอ ไม่กี่เดือนเสี้ยงเฉินก็ดังระเบิดระเบ้อ

วันๆถังซินเอาแต่วิ่งเต้นประชุมบริษัทนี้เสร็จก็ไปอีกบริษัทนึงวนไปมา บางทีก็ไปทำงานต่างที่เหนื่อยจนไม่มีเวลาโทรหามู่เฉินหย่วน

มองดูหวนสี่หยูเลิ่อที่รับซื้อมาเติบโต เงินทองไหลมาเทมา ถังซินก็คิดว่าคุ้มค่าที่จะเหนื่อย

ถังซินที่เพิ่งกลับมาเมืองหนานเฉิงก็คิดว่าไม่ได้อยู่กับมู่เฉินหย่วนและลูกนานแล้ว อยากโทรไปลาสองสามวันก็มีสายของเย่นจิ่งเหนียนเข้ามาก่อน

“พี่สะใภ้สอง”เย่นจิ่งเหนียนพูด“จ้าวอี้ซีนจะคลอดแล้ว”

“เดี๋ยวฉันไปตอนนี้”ถังซินวางสายก็บอกที่อยู่คนขับรถ ไปที่ขังจ้าวอี้ซีน

พอถึงจุดหมายเย่นจิ่งเหนียนก็มารับหล่อนและบอกว่าจ้าวอี้ซีนคลอดไม่ได้เลยจะทำการผ่าคลอด พอเอาเด็กออกมาชีวิตหล่อนก็จะบรรลัยแล้ว

ถังซินไม่พูดอะไรก็รอกับเขา

ชั่วโมงถัดมาจ้าวอี้ซีนก็ผ่าคลอดเสร็จ พยาบาลอุ้มออกมาเป็นเด็กหญิงแข็งแรงดี

“ฉันอยากคุยกับหล่อน”ถังซินละสายตาจากเด็กแล้วพูดกับเย่นจิ่งเหนียน“ขอห้านาที”

เย่นจิ่งเหนียนพยักหน้าแล้วรีบเดินออกไป

ถังซินเข้าไปในห้องคลอดมองเห็นจ้าวอี้ซีนที่เอนตัวลงตรงเตียงผ่าตัด ร่างเปียกเหงื่อไปทั้งตัว หน้าซีดขาว แม้ว่าจะฉีดยาระงับความเจ็บแล้ว มือสองข้างยังโดนกุญแจมือกับเตียงไว้ด้วยเพื่อไม่ให้หล่อนหนีไป

ถังซินยืนข้างเตียงมองหล่อนอย่างเย็นชา“เธอรู้อยู่แล้วว่าจางเฉิงรักเธอและยังรับผิดแทนเธออีก ถ้าเธอหยุดทัน คบกับเขาไม่ดีเหรอ？”

จ้าวอี้ซีนพยายามลืมตา

พอเห็นถังซิน ปากหล่อนก็ยิ้มออกมา“ถังซิน ชีวิตที่ฉันผ่านมาเธอไม่เคยรับรู้ก็อย่ามาวิจารณ์มั่วๆว่าฉันคิดอะไร ทำอะไร”

ถังซินไม่พูดอะไรมาก“ก่อนเขาออกจากคุก เด็กจะถูกเลี้ยงที่บ้านตระกูลมู่”