รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 612

บทที่612 ใช่……วัยทองไหม（ตอนจบ）

พอออกมาจากโรงแรมมู่เฉินหย่วนจะวางถังซินลงที่เบาะหลัง ถังซินเห็นหน้าเขานิ่งๆเหมือนกำลังโกรธก็เอามือไปโอบคอเขาไปลงไปจากตัวเขา

ชายหนุ่มมองหล่อน ได้แต่อุ้มเข้าไปนั่งในเบาะหลังแล้วให้คนขับรถขับกลับไปที่บ้านตระกูลมู่

“ไม่เจอกันเดือนนึง สามีหล่อขึ้น！”ถังซินจับหน้าชายหนุ่ม จูบไปอย่างลึกซึ้ง จูบเสร็จก็อ้อน“สามี คิดถึงฉันไหม？”

มู่เฉินหย่วนไม่ขยับได้แต่ยิ้มอย่างเย็นชาแล้วโทรศัพท์

“อย่าอย่า！”ถังซินรู้ว่าเขาจะทำอะไรก็จับมือเขาไว้ ห้ามไม่ให้เขาโทรออกไป“ตอนนี้เสี้ยงเฉินคือต้นศุภโชคของหวนสี่หยูเลิ่อ เอาเขาไปซ่อนบริษัทฉันก็จบสิ？”

“คุณมาต่อรองกับผมเหรอ？”ชายหนุ่มหรี่ตา สายตาดูน่ากลัว

“เปล่า ฉันแค่อยากคุยกับสามีดีๆ！”น้ำเสียงถังซินดูอ่อนโยน“ตอนนั้นเขาแค่บอกรักฉัน ไม่ได้ทำอะไร……”

“โอเคโอเค เขากอดฉัน จากนั้นก็โดนฉันสะบัด”เห็นสีหน้าชายหนุ่มยิ่งแย่ถังซินก็พูดตรงๆแล้วก็เอาใจเขาไปด้วยว่า“รอเขาเล่นให้บริษัทสักสองสามงาน ทำเงินได้ คุณจะเอาไงก็เอาตามนั้น อย่างน้อยตอนนี้อย่างเพิ่งทำอะไรนะ ให้บริษัทฉันทำเงินก่อนสิ”

“ดีไหมสามี？”ถังซินจูบอีกครั้งแล้วพูดอย่างน้อยใจ：“คุณก็รู้ว่าบริษัทเหอซ่งมีเงินหมุนไม่พอ ฉันอยากลงทุนให้เทคโนโลยีจิ่นลุ่ย แต่ว่าต้องการเงิน เงินนี่จะต้องมีคนหา ใช่ไหมล่ะ？”

มู่เฉินหย่วนไม่สนหล่อน

“สามี……”ถังซินยื่นมือไปโอบเอวเงยหน้ามองเขา“ฉันลาครึ่งเดือนแล้ว จะอยู่กับคุณกับลูกๆเลย ไม่ไปไหนทั้งนั้น กับข้าวสามมื้อฉันทำเอง นะ？”

“เดือนนึง”ในที่สุดชายหนุ่มก็เปิดปากพูด พูดเสียงเย็นชา“ไม่ให้รับโทรศัพท์แล้วหายไป”

ถังซินพยักหน้า“เดือนนึงก็เดือนนึง！”

“ประกาศความสัมพันธ์”

“……”

มู่เฉินหย่วนหยิกหน้าหล่อน ใบหน้ามีรอยยิ้มเย็นชาหน่อยๆ“ทำไม ผมมันน่าอาย？”

“จะเป็นไปได้ไง！”ถังซินคิดว่าปดปิดมานานแล้ว อีกอย่างที่ห้องเมื่อกี้คนพวกนั้นก็เห็นหมดแล้ว ปิดก็ปิดไม่อยู่แล้ว“โอเค งั้นก็ประกาศ！”

มู่เฉินหย่วนจ้องหญิงสาว ไม่ค่อยเชื่อที่หล่อนตอบไวขนาดนี้“คิดจะทำอะไร？”

“เปล่า สามีอยากประกาศก็ประกาศเถอะ”ถังซินจูบคางเขา หรี่ตาพูด：“ให้พวกเขาเห็นว่าฉันมีแฟนหล่อขนาดนี้ ทำให้พวกเขาอิจฉาไปเลย！”

มู่เฉินหย่วนทำเสียงในลำคอ

พอทั้งสองถึงบ้านตระกูลมู่ก็สามทุ่มกว่าแล้ว

ลูกๆมีพี่เลี้ยงดูแลหลับไปเมื่อชั่วโมงที่แล้วแล้ว

โมมอยอี้เห็นทั้งสองกลับมาอยากถามพวกเขาว่าจะกินอะไร อยากทำอาหารมื้อดึกให้

นี่เป็นโอกาสในการง้อชายหนุ่มที่ดี ถังซินเลยให้หล่อนขึ้นไปนอนแล้วทำบะหมี่ตุ๋นให้มู่เฉินหย่วนกินเอง

พออาบน้ำเสร็จถังซินก็ทาครีมหอมๆ คาดเอวชุดนอน

พอออกมาก็เห็นชายหนุ่มบนเตียง ถอดรองเท้าแล้วขึ้นเตียงอย่างระวัง ถูไถไปหาเขา

ถังซินกอดเอวเขา“สามี ควรจะนอนแล้ว……”

หล่อนดึงมือชายหนุ่มมาตรงที่รัดเอวของชุดนอน แค่ขยับก็แกะออกได้แล้ว แต่จู่ๆเขากลับชักมือกลับเอาผ้าห่มมาห่มร่างหล่อน

“ผมยังมีเอกสารต้องจัดการ คุณนอนก่อนสิ”

“……”

พอถังซินได้สติก็เห็นชายหนุ่มออกไปจากห้อง ใบหน้าตกตะลึง

ถังซินดึงขอบเสื้อแล้วก้มลงมองด้านในคิดไปว่า：“ฉันไปทำงานก็ไปสถาบันเสริมความงามสองอาทิต์ครั้ง รูปร่างก็ดีนี่ ทำไมไม่ดึงดูดเขา？”

หรือเขาจะยุ่งจริงๆ？

ถังซินไม่คิดมาก วัดถัดมาก็จะได้พักยาวหนึ่งเดือนแล้ว

มีอะไรก็คุยผ่านวีแชท วีแชทไม่สำเร็จก็รอหล่อนพักร้อนเสร็จค่อยว่ากัน

ลูกทั้งสามคลานได้แล้ว คลานได้ไวมากด้วย

ลูกคนโตกับลูกสาวคนที่สองเชื่อฟังดี มีแค่ลุกสาวคนเล็กที่ชอบร้องไห้ ตื่นมาก็ร้อง ตอนนอนก็ร้อง

ช่วงวันหยุดถังซินก็เริ่มอวดลูกลงโมเมนต์อย่างบ้าคลั่ง พอมู่เฉินหย่วนทำงานก็ทำอาหารเที่ยงไปส่งที่บริษัทมู่ซื่อ

ที่จริงมู่เฉินหย่วนไม่ได้อยากประกาศความสัมพันธ์อะไรขนาดนั้น แค่เวลาที่สัมภาษณ์บอกว่ามีภรรยา เรื่องที่ถังซินเอาอาหารกลางวันมาให้ก็ถูกนักข่าวจับได้ อินเตอร์เน็ตมีแต่ข่าวของพวกเขา