รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 177

บทที่ 177 เฉียบ! เฉียบมากจริงๆ

“ลุงสองผมไม่ได้พูดมั่วนะ” มู่จินเซวียนเอ่ยปากอย่างร้อนรน “ที่เธอหย่าเพราะเธอคิดจ้องจะจับเฉินหย่วนอยู่ นี่เป็นความสงสัยส่วนตัวของผม ผมเองยังเคยเห็นอีกว่าก่อนที่เธอจะหย่านั้น ยังไปคุกเข่าขอร้องเฉินหย่วนที่ร้านเหล้าด้วยซ้ำ”

ถังซินใจเต้นรัว

มู่จินเซวียนไปสืบเรื่องพวกนี้มาจากไหนกัน?

มู่เฉินหย่วนจ้องไปยังมู่จินเซวียนทีหยิบเอกสารในกระเป๋าออกมาแล้วยื่นไปให้คุณผู้ชายมู่อย่างไม่พูดอะไร “ลุงสอง ลุงดูนี่หน่อย พวกเขายังไปโรงแรมกันด้วย”

มู่จินเซวียนพูดยุแยงต่อ “หยางซิวมันชั่วก็ไม่ผิดหรอกที่เธอจะหย่ากับมัน เธอหอบใจที่มีความอยากจะล้างแค้นไปอ้อนวอนขอร้องกับเฉินหย่วนที่ร้านเหล้าอย่างไม่มีใครคาดถึง จิตใจของผู้หญิงคนนี่มันลึกล้ำจนยากจะคาดเดาได้”

เอกสารฉบับนั้นคุณผู้ชายมู่ดูเพียงพริบตาเดียวก็ดูเสร็จ เขาหันไปยังมู่เฉินหย่วนก่อนเอ่ย “จริงหรอ?”

ถ้าใช่ นั่นก็หมายความว่าจบเห่

หากยังไม่พูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างมู่หยางซิวและมู่เฉินหย่วนที่เป็นอาหลานกันนี้ ตอนนั้นถังซินและมู่หยางซิวยังไม่หย่ากัน เธอกลับไปเล่นชู้กับเฉินหย่วนถึงร้านเหล้า พฤติกรรมน่าเกลียด

ถังซินโกรธขึ้นมา เธอรู้ดีว่าเรื่องนี้สำหรับมู่เฉินหย่วนแล้วมันสำคัญกับเขามาก

ตอนที่เธอกำลังจะยอมรับนั้น มู่เฉินหย่วนจับมือเธอแน่นขึ้นและเอ่ย “ไม่ใช่”

สีหน้าของมู่จินเซวียนเปลี่ยนไปทันที “เฉินหย่วนนายกำลังโกหก นายเลิกปิดบังเรื่องผู้หญิงคนนี้สักที!”

“วันนั้นผมยังอยู่บนเครื่อง จะไปอยู่ร้านเหล้าได้ยังไงกัน” มู่เฉินหย่วนเอ่ยด้วยริมฝีปากอันบางเฉียบ “ถ้าไม่เชื่อ ไปขอเลขาของผมดูตารางงานได้นะครับ”

“อีกอย่าง ก็แค่เงาด้านหลัง ทำไมถึงคิดว่าเป็นฉันล่ะ? อาจจะเป็นเพราะถังซินกับหยางซิวทะเลาะกัน หลังจากนั้นหยางซิวก็ตามไปหาเธอที่ร้านเหล้า แล้วทั้งสองอยู่ร้านเหล้าด้วยกัน”

“เป็นไปไม่ได้!” มู่จินเซวียนโผลขึ้น “หยางซิวมันนอกใจเธอไปแล้ว จะมาหาถังซินอีกทำไม? ถ้าผู้ชายในรูปไม่ใช่แก งั้นแสดงว่าระหว่างที่แต่งงานอยู่ ถังซินเองก็เป็นฝ่ายนอกใจเหมือนกัน!”

“ผู้หญิงอย่างเธอ ตระกูลมู่ไม่ต้องการ!”

มู่เฉินหย่วนถามด้วยความอารมณ์ดี “นายเป็นเพื่อนกับถังซินหรอ?”

มู่จินเซวียนเหลือบมองถังซินอยู่แวบหนึ่งก็รู้สึกเกลียด “ใครอยากจะเป็นเพื่อนกับผู้หญิงประเภทนี้กัน!”

“งั้นนายเองก็ไม่มีทางรู้เหมือนกันว่าเธอทำกับคนอื่นยังไง” มู่เฉินหย่วนเอ่ยขึ้น “มู่หยางซิวมันนอกใจเธอ ถังซินเอ็นภรรยาของมัน ถ้าง้อได้ก็ควรจะง้อ”

“เฉินหยวนนายนี่มัน——“

“ถามหยางซิวสิเดี๋ยวนายก็รู้เอง” มู่เฉินหย่วนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา “เห็นๆอยู่ว่าวิดิโอพวกนั้นมันตัดต่อ ที่นายพูดมาฉันไม่เชื่อหรอก คำพูดของฉันก็ไม่มีใครเชื่อเหมือนกัน”

ทันใดนั้นสายถูกตัดไปอย่างรวดเร็ว

มู่เฉินหย่วนถามหยางซิวด้วยตนเอง “มู่หยางซิว คืนxxนายไปอยู่ที่ไหนมา? ได้ยินมาว่าถังซินไปจนถึงร้านเหล้าแล้วมีชายคนหนึ่งอุ้มเธอไป นายรู้มั้ยว่าเป็นใคร?”

ถังซินตื่นเต้นจนใจแทบจะระเบิดออกมา

ทำไมเขาถึงถามเรื่องนี้กับมู่หยางซิวกัน ถ้าหากมู่หยางซิวไม่ให้ความร่วมมือจะทำยังไง?

“ฉันเอง” เสียงของมู่หยางซิวดังขึ้นผ่านลำโพงทำให้คนทั้งหมดได้ยินสิ่งที่เขาพูดไป “คืนนั้นเป็นคืนครบรอบหนึ่งปีที่ฉันกับถังซินแต่งงานกัน จริงๆแล้วพวกเราอยากจะฉลองด้วยกัน”

“แต่พอเมื่อเธอรู้ว่าผมนอกใจเธอก็มาที่ร้านเหล้าผมรู้ข่าวก็รีบตามเข้าไปไม่คิดว่าเธอจะดื่มจนเมาเละขนาดนั้น คืนนั้นเราทั้งสองเลยอยู่โรงแรมด้วยกัน”

“มู่หยางซิว!” มู่จินเซวียนโกรธแทบบ้า “ถังซินทำกับนายถึงขนาดนี้ยังจะปกป้องเธออยู่อีกหรอ ?ทำไมไม่พูดความจริง?”

“ที่ฉันพูดไปเป็นความจริงทั้งหมด พวกนายไปสืบหาเอาก็ได้”

มู่เฉินหย่วนกดวางสาย สายตาที่เยือกเย็นจ้องมองไปยังสีหน้าที่ซีดเผือดของมู่จินเซวียน “พี่ครับ มู่ซิวหยางยอมรับทั้งหมดแล้วว่าคืนนั้นที่ถังซินไปหาที่โรงแรมเป็นเขาเอง พี่ยังมีอะไรสงสัยอยู่มั้ยครับ?”

มู่จินเซวียนกวาดสายตามองไปรอบๆ และไปหยุดอยู่ที่หลิวฟาง