รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 474

บทที่ 474 จริงด้วย ทำไมเขาถึงโมโหมาก

มู่เฉินหย่วนบีบข้อมือของเธออย่างแรง สายตาเต็มไปด้วยความโมโห

“ถังซิน พอเถอะ”

“พออะไรกัน？ คุณบ้าไปแล้วหรอ！”ถังซินต่อสู้ดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง“คุณไม่รู้หรอว่าหวีซือฉูนเป็นใคร ถ้าหากฉางผิงรู้จะทำอย่างไร——หา！”

มู่เฉินหย่วนขังเธอไว้ในอ้อมแขน ใช้ฝ่ามือปิดปากของฝ่ายหญิงไว้แน่น

ถังซินดิ้นไม่ได้อีกต่อไป เธอทำได้เพียงมองคนของมู่เฉินหย่วนถีบประตูห้องผ่าตัด มองดูคุณนายวี่รีบพุ่งเข้าไปข้างใน

เธอหลับตาลง

ในใจภาวนาให้หมอทำแท้งหวีซือฉูนเสร็จเรียบร้อย

ถังซินหัวใจแทบหยุดเต้น เธอเห็นคุณนายวี่ประคองหวีซือฉูนที่กำลังร้องไห้อย่างหนักออกมาจากห้องผ่าตัด

คุณนายวี่ใช้น้ำเสียงอ่อนโยนหยอกล้อหญิงสาว ปลอบขวัญเธอ

มองเห็นใบหน้าของคุณนายวี่มีความ‘ปิติยินดี’แสดงว่าหวีซือฉูนยังไม่โดนทำแท้ง

หัวใจของถังซินก็ทรุดลงทันที

มู่เฉินหย่วนพูดกับคุณนายวี่：“คุณนายวี่ ขอโทษที่ทำให้คุณกับคุณหวีตกใจ”

คุณนายวี่เผชิญหน้ากับมู่เฉินหย่วน ใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มที่แสนเยือกเย็น：“ยังดีฉูนฉูนกับลูกปลอดภัย ไม่งั้นชีวิตของเธอกี่ชีวิตก็ยังชดใช้ไม่พอ！”

“ขอโทษจริงๆครับ”มู่เฉินหย่วนพยักหน้า“ผมจะให้คนไปส่งพวกคุณ”

“ไม่จำเป็น！”

คุณนายวี่ปฏิเสธอย่างเย็นชา ประคองหวีซือฉูนออกไปจากโรงพยาบาล

มองเห็นทั้งสองเดินจากไป ถังซินใช้แรงสะบัดมือของมู่เฉินหย่วนออก เธอต้องการตามออกไป เพียงแค่ก้าวไปข้างหน้า ข้อมือก็ถูกดึงเอาไว้อีกครั้ง

“มู่เฉินหย่วน คุณปล่อยฉันนะ！”

“ถังซิน อย่าก่อเรื่องวุ่นวายอีกเลย”มู่เฉินหย่วนดึงเธอไว้ไม่ปล่อย ใบหน้าตึงเครียด“ตระกูลวี่กับตระกูลหนานมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน หากหวีซือฉูนเกิดเรื่อง ตระกูลหนานไม่ปล่อยคุณไว้แน่”

“ทำอะไรหวีซือฉูนไม่ได้ งั้นคุณไม่เป็นห่วงจิ้งเหอแล้วใช่ไหม？”ถังซินสั่นไปทั้งตัว เธอพยายามควบคุมตนเอง“หวีซือฉูนท้อง！เธอท้องได้อย่างไร ท้องกับใครคุณไม่รู้หรอ！”

มู่เฉินหย่วนพูดอย่างใจเย็น“เธอจะไม่สามารถคลอดลูกได้ เรื่องนี้ผมสามารถหาทางออก——”

“คุณคิดว่าคุณนายวี่จะยอมพลาดซ้ำสองหรอ？”ถังซินพูดแทรกฝ่ายชาย“ฉันเดาว่าเธอกลับไปครั้งนี้ต้องรีบทำวีซ่า เพื่อพาหวีซือฉูนไปคลอดลูกที่ต่างประเทศ！”

“ถังซิน ผมทำเพื่อคุณ”มู่เฉินหย่วนกลืนน้ำลาย “ได้โปรด อย่ามีส่วนร่วมกับเรื่องนี้เลย”

แค่คิดถึงโศกนาฏกรรมของส้งจิ้งเหอ เขาเป็นกังวลแทบทุกคืนทุกวัน กลัวคุณนายวี่จะลงมือกับถังซินอย่างลับๆ

วี่ หนาน กวน สามตระกูลควบคุมทหารในเมืองหนานเฉิง

หากพวกเขาต้องการทำลายธุรกิจหรือฆ่าใครสักคนแสนง่ายดาย นี่เป็นเหตุผลที่เขาไม่ต้องการดึงถังซินเข้ามามีส่วนร่วม

ถังซินไม่เข้าใจความคิดที่ซับซ้อนของเขา เธอจึงพูดอย่างโมโห“ฉันไม่ต้องการยุ่ง ฉันเพียงแต่สงสารฉางผิง！”

เธอดึงมือของตนเองกลับมา หันหลังเดินจากไป

“ฉันจะรับฉางผิงไปอยู่กับฉัน ไม่ต้องรบกวนคุณ！”

มู่เฉินหย่วนดูเหมือนจะนึกอะไรออก สายตาของเขาลดต่ำลง รีบวิ่งตามออกไป ดึงถังซินเข้ามากอด ถังซินตกใจดึงเสื้อของเขาไว้แน่น

ถังซินพูดอย่างโมโห“คุณทำอะไร ปล่อยฉันนะ！”

“พาคุณไปตรวจสักหน่อย”มู่เฉินหย่วนตอบเบาๆ โอบเธอไปที่แผนกนรีเวช

เขาไม่รู้ว่าวีดีโอนั้นจริงหรือไม่จริง แต่เขารู้ว่าร่างกายของหลินเฉิงจี๋ได้รับความเสียหาย มีชีวิตได้ไม่กี่เดือน อีกอย่างปลายปีที่แล้วตอนเที่ยวประเทศ R เขาไม่ได้ให้ถังซินคุมกำเนิด

เพียงตรวจอายุครรภ์ก็รู้แล้ว

ตรวจอะไร？

ถังซินมึนงง หลังจากมองเห็นป้ายแผนกนรีเวช ใบหน้าของเธอขาวซีด เป็นอันเข้าใจทันที

“คุณปล่อยฉันนะ ปล่อยฉัน！”

นึกถึงซุปเป็ดนั่น นึกถึงการสนทนากับหลินเฉิงจี๋ ถังซินรู้สึกหวาดกลัวอย่างยิ่ง เธอดิ้นอย่างสุดชีวิตในอ้อมกอดของมู่เฉินหย่วน กลัวว่าหากเขาตรวจพบอะไรขึ้นมาทุกอย่างคงจบ