รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 7

ตอนที่ 7 จำเธอได้

หลังถังซินกลับมาจากนิวยอร์กก็เป็นระยะเวลาครึ่งเดือนหลังจากนั้น มือถือของเธอเปิดโรมมิ่ง ครึ่งเดือนที่ผ่านมา ข้อความของมู่หยางชิวมีเพียงสองบรรทัด คือวันนั้นเธอส่งข้อความบอกเขาว่าจะไปนิวยอร์ก เขาก็ตอบกลับมาว่าขอให้เดินทางปลอดภัย. ถังซินจึงได้ตัดใจได้อย่างเด็ดขาด ก่อนมู่หยางชิวนอกใจ เธอรู้สึกว่าเป็นความผิดของตนเอง เพราะว่าเธอกลัวการมีเพศสัมพันธ์ แต่ในวันนี้ มู่หยางชิวคนนี้จะไม่อยู่ในใจเธออีกต่อไป รอมู่หยางชิวกับมาคืนนี้ เธอจะทิ้งไพ่ตายให้แก่เขา

เมื่อรถใกล้ถึงบริษัท ถังซินได้รับสายหนึ่งสายของหัวหน้าแผนก มีพันธมิตรการค้ามาจากสวิตเซอร์แลนด์ แต่ว่าตัวแทนฝ่ายนั้นพูดได้เพียงภาษาโรมานซ์ พวกเขาไม่ได้พาล่ามมาด้วย สำนักประธานบริหารมีเพียงคนเดียวที่สามารถพูดภาษาโรมานซ์ได้ออกไปงานนอกสถานที่ แผนกนักแปลจึงส่งถังซินไป

ขณะนี้บริษัทมีเพียงถังซินที่สามารถพูดภาษาโรมานซ์ได้ ถังซินอยากจะปฏิเสธก็ไม่สามารถทำได้ ได้แต่ตอบรับ ครึ่งชั่วโมงผ่านมา รถได้หยุดหน้าคลับเฮ้าส์เอ้าหยา ถังซินดูนาฬิกาข้อมือ เพิ่งแปดโมงครึ่ง กำหนดเวลาเจรจาคือเก้าโมง เธอรีบไปคลับเฮ้าส์เพื่อตกแต่งสถานที่ ทำตามข้อมูลที่หัวหน้าแผนกส่งมาให้ เลือกอาหารและเหล้าที่อีกฝ่ายชื่นชอบ

ทุกอย่างเตรียมพร้อมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พอถึงเวลาแปดโมงห้าสิบนาที ถังซินจัดเสื้อผ้าเรียบร้อย แล้วเดินไปที่ประตูทางเข้า ก็เห็นรถเบนซ์สองคันขับเข้ามาจอดหน้าประตูทางเข้าคลับเฮาท์ รถเบนซ์คันแรกเปิดประตูออกมา เป็นกลุ่มชายสวมชุดสูทใส่รองเท้าหนังใบหน้าหล่อคมลงมาจากรถ ถังซินดูข้อมูลมาแล้วทราบว่านี่เป็นกลุ่มคนที่มาจากสวิตเซอร์แลนด์ เธอยิ้มออกมาอย่างสุภาพ อยู่ทางด้านหน้าใช้ภาษาโรมานซ์ที่ฝึกฝนมาเป็นอย่างดีทักทายต้อนรับแขก สายตาอยากรู้อยากเห็นยังได้จดจ่อไปที่รถเบนซ์ทางด้านหลัง

บริษัทมีรองผู้จัดการหลายคน นิสัยไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ ยังมีรองผู้จัดการหญิงที่มีคนเกลียดมาก ทุกครั้งออกไปจะพาล่ามผู้ชายออกไปด้วยเสมอ ถังซินกลัวว่าจะเจอกับเขา

ต่อมาประตูรถคันหลังก็ถูกเปิดออก คนที่ออกมาก่อนเป็นชายเคร่งขรึมร่างกายสูงใหญ่ เขาเดินอ้อมไปด้านข้างของรถทางด้านขวา ดึงประตูเปิดออก ถังซินรู้สึกคุ้นตาผู้ชายคนนี้ เธอไม่อยากคิดอะไรมาก รีบไปทักทายรองผู้จัดการที่เดินมาก่อน ยังไม่ถึงไหน ก็มีรองเท้าหนังเงาวับ ร่างที่สูงยาวก้าวลงมาจากรถ เป็นชายร่างสูงสวมเสื้อสูทสีเทาพอดีกับตัว มีไหล่ที่กว้าง ผมสีดำเรียบร้อยเสยขึ้นไปบนหน้าผาก สายตาเฉียบคมและเย็นชาดูแล้วสูงศักดิ์สง่างาม ทำให้ความรู้สึกว่าไม่สามารถเอื้อมถึง

คุณอามู่？！

หลังจากจำเขาได้ นัยตาของถังซินก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจอย่างมาก มันช่างบังเอิญจริงๆ สายตาชายหนุ่มได้หันมาเห็นเธอ ม่านตาก็หดลงนิดหนึ่ง แล้วขยายขึ้นเพราะดูเหมือนจะมีความสนใจเกิดขึ้น