รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 6

ซูการ์ ร้องอย่างตกใจ“ใครน่ะ ปล่อยฉัน!ไม่งั้นฉันจะเรียกคน!”

คนนั้นลากเธอไปที่หน้าต้นไม้ที่สวยงามและยิ่งใหญ่“ชู่ว น้องสะใภ้ อย่าส่งเสียง ผมเอง”

ดันเป็น คูเปอร์?

ผู้ชายคนนี้ อยากจะทำอะไร?

ซูการ์ จ้องเขา“คุณคูเปอร์ คุณจะทำอะไร?”

“น้องสะใภ้ ที่แท้คุณก็จำผมได้?ก็ใช่ ผมเป็นถึงคุณชายที่หล่อเหลา หน้าตาไม่ธรรมดา คุณจะลืมผมก็คงยาก”

คูเปอร์ ยิ้มอย่างภูมิใจ ลูบเอวเธออย่างมือไม้ไม่อยู่สุก

ผู้ชายเจ้าชู้น่ารังเกียจ อย่าบอกเธอนะว่า เขายังชอบเธออยู่?

ตอนนี้เธอแต่งตัวเป็นสาวบ้านนอกดูสกปรก

นี่เขาหิวโหยจนเลือกไม่ได้เลยหรือ?

ดวงตาที่สวยงามของ ซูการ์ เยือกเย็น ออกแรงเหยียบไป

“คุณคูเปอร์ โปรดให้เกียรติด้วย”

“ตุบ!”

คูเปอร์ เจ็บ ปล่อย ซูการ์ ลง จับขาแล้วส่งเสียงฮึดฮัด

“น้องสะใภ้เจ้าอารมณ์จัง!แต่ว่า ฉันชอบนะ”

“คุณคูเปอร์ คุณสายตาสั้นมากเลยใช่ไหม?แม้แต่ฉันที่สภาพหน้าตาแบบนี้ก็ยังอดไม่ไหว?”

ซูการ์ จัดเสื้อผ้าตัวเอง แล้วเยาะเย้ยออกไป

คูเปอร์ ส่งเสียงไม่พอใจ ค่อยๆ เดินเข้าใกล้เธอ

“น้องสะใภ้ ถึงคุณจะหน้าตาไม่ดี แต่ควรจะรู้สึกซาบซึ้งผมเป็นอย่างยิ่ง ผมชอบคุณได้ ให้คุณมาเป็นผู้หญิงของผม ถือเป็นความโชคดีของคุณแล้ว”

ผู้หญิงคนนี้หน้าตาน่าเกลียด แต่รูปร่างของเธอดูสวยงามมาก

เอวเป็นเอว สะโพกเป็นสะโพก

ด้านหลังดูน่าดึงดูดยิ่งกว่า

เขาอยากได้เธอมานานแล้ว อยากหาโอกาสที่จะนอนกับเธอ

ไอ้สวะ คอฟฟีเมต กลับมา ผู้หญิงของเขา เขาก็ยิ่งอยากเข้าไปยุ่งด้วย

สายตาของ คูเปอร์ จ้องไปที่ร่างของ ซูการ์ ตามอำเภอใจ ราวกับจะถอดเสื้อผ้าเธอออกหมด

ในใจ ซูการ์ รู้สึกเยือกเย็น

“คุณคูเปอร์ กรุณาให้เกียรติฉันหน่อย สามีฉันกลับมาแล้ว คุณเชื่อไหมว่าฉันจะบอกเขาว่า คุณล่วงเกินฉัน?”

“นี่ คุณขู่ผมหรือ?”

คูเปอร์ เยาะเย้ยเสียงเบา“น้องสะใภ้ สามีพิการของคุณนั่น คุณคิดว่าเขาจะออกหน้าแทนคุณงั้นหรือ?หนึ่งปีมานี้ เขาน่าจะไม่อยากแม้แต่มองคุณเลยล่ะมั้ง?น้องสะใภ้ คุณเป็นผู้หญิง ก็ต้องมีความต้องการเช่นกัน ทุกคืนอันเงียบสงบ คุณไม่อยากได้ผู้ชายเลยหรือ?

“คอฟฟีเมต เขาประสบอุบัติเหตุ พิการแล้ว เธอมาอยู่กับฉันเถอะ!”

คูเปอร์ พูดไปก็จับมือของ ซูการ์ ไปด้วย มืออีกข้างเคลื่อนย้ายไปมาบนร่างกายเธอตามใจชอบ

ซูการ์ หลบสุดชีวิต

“คูเปอร์ สามีฉันยังดีอยู่!ร่างกายเขาแข็งแกร่ง สวะอย่างคุณเทียบไม่ได้เลย ฉันเตือนคุณแล้วนะว่าอย่ามาทำอะไรมั่วซั่ว เขาจะมาถึงแล้ว ถ้าเขารู้ว่าคุณลวนลามฉัน คุณได้เจอดีแน่!”

“ซูการ์ อย่าหักหน้ากันหน่อยเลย!คอฟฟีเมต เป็นคนไร้ค่า คุณเชื่อฟังผมดีๆ เถอะ ผมรับรองว่าต่อไปคุณจะได้เพลิดเพลินกับความรุ่งเรืองมั่งคั่งไม่สิ้นสุดแน่”

คูเปอร์ จับ ซูการ์ ไว้ ไม่ว่าเธอจะขัดขืนอย่างไร ก็ไม่ยอมปล่อยมือ

ซูการ์ ทั้งโกรธทั้งร้อนใจ สัมผัสถึงมือไม้ที่ลวนลามของชายหนุ่ม ก็พยายามหนีสุดชีวิต แต่ความแตกต่างกันมากของแรงผู้ชายกับผู้หญิงจะสู้ได้ไง

“คูเปอร์ คุณจะปล่อยไหม?ถ้ายังไม่ปล่อยอีก ฉันจะร้องเรียกหาคนจริงๆ นะ!”

“เรียกเลย คุณเรียกเลย!ถึงตอนนั้น ผมก็จะบอกทุกคนว่า คุณอ่อยผมเอง ดูว่าคนอื่นจะเชื่อคนอัปลักษณ์อ่างคุณ หรือว่าเชื่อผมกันแน่?”

“คุณ!”

ซูการ์ โกรธ และตอนนี้เอง เธอก็แอบเห็นร่างหนึ่งเดินออกมาจากเงาที่เฉียง

ร่างที่สูงใหญ่ พร้อมกับความชั่วร้ายที่มีอยู่ทั้งตัว ราวกับปีศาจที่ออกมาจากขุมนรก

“คอฟฟีเมต!”

“เหอะ น้องสะใภ้ เวลานี้แล้ว คุณเรียกใครไปก็ไม่มีประโยชน์ เชื่อฟังผมดี......โอ๊ย!”

คูเปอร์ ยังพูดไม่จบ ก็รู้สึกปวดแขนอย่างมาก

เสียงกรีดร้องดังขึ้น และเขาก็ถูกโยนออกไป

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล