รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 5
ดวงตาของชายหนุ่มลึกซึ้งเหมือนหมึก ลมหายใจร้อนๆ พ่นออกมาบนหน้าเธอ ทำให้คัน
ขาของ ซูการ์ อ่อนลงเล็กน้อย ร่างเอนถอยหลังไป อยากจะเว้นระยะห่าง
“คุณคอฟฟีเมต เราสองคนไม่สนิทกัน ยังไม่ถึงขั้นพูดเปิดอก”
“อ้อ？ไม่สนิทกัน？ไม่งั้นก็นอนด้วยกันอีกสองสามครั้งสิ จะได้พูดเปิดอกกันได้”
“คุณคอฟฟีเมต เอ่อ......”
ซูการ์ ยืนไม่มั่นคง ถอยหลังออกไป
มือ ก็อยากจะคว้าที่ยันไว้โดยไม่รู้ตัว
ด้านหลังเป็นโซฟา ตอนที่เธอตอบสนองคืนมา เธอก็ดึงคอเสื้อของ คอฟฟีเมต แล้ว แล้วล้มลงไปบนโซฟาด้วยกัน
เขาอยู่บนเธออยู่ล่าง ทั้งสองสบตากัน ลมหายใจของทั้งสองพัวพันกัน เหมือนว่าจะได้ยินเสียงหัวใจเต้นของอีกฝ่าย
ซูการ์ อึดอัดสุดๆ ผลักหน้าอกที่แข็งแกร่งของเขาด้วยใบหน้าแดงก่ำ
“คุณคอฟฟีเมต คุณรีบลุกขึ้น คุณทับฉันอยู่”
“เหอะ ผมแค่เสนอ คิดไม่ถึงว่า คุณเฮเลนา จะอดใจไม่ไหวขนาดนี้”
ซูการ์：“......”
เธอเปล่า ไม่ใช่ เขาพูดเหลวไหล！
คอฟฟีเมต ลุกขึ้นช้าๆ มองลงมาที่ใบหน้าเล็กๆ ของหญิงสาวที่แดงก่ำ ลูกกระเดือกขยับเล็กน้อย
ดูเหมือนตัวเองจะไม่ได้นอนกับผู้หญิงมานานแล้ว ถึงรู้สึกสนใจเธอแปลกๆ
ซูการ์ ยืนขึ้นอย่างตื่นตระหนก จัดเสื้อของตัวเอง
“คุณคอฟฟีเมต เมื่อกี๊แค่เข้าใจผิด ฉันสาบานได้ ฉันไม่ได้คิดอะไรกับคุณจริงๆ ฉันยังมีธุระ ไปก่อนนะ”
ขายหน้าจริงๆ
คอฟฟีเมต อย่าคิดว่าเธอใช้โอกาสนี้ยั่วยวนเขา！
เธอสาบานได้ เธอแค่อยากอยู่ให้ไกลจากเขา
“ฉันสาบานได้ ถ้าฉันสนใจคุณ ขอให้ฉันออกไปโดนฟ้าผ่าตาย！”
จู่ๆ ในหัวของ คอฟฟีเมต ก็มีคำพูดนี้ออกมา
เขาหรี่ตาลง เรียก ซูการ์ ไว้“หยุด”
ฝีเท้าของ ซูการ์ ชะงักลง หันกลับไปมอง คอฟฟีเมต อย่างระวัง
“มีอะไรอีก？”
“เมื่อกี๊คุณช่วย ซูการ์ เอาเค้กมาส่ง？คุณสนิทกับเธอมากหรือ？”
เอ่อ เป็นคนเดียวกัน ถือว่าสนิทไหม？
สายตาของ ซูการ์ เป็นประกาย“ใช่ พวกเราสองคนเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ฉันรู้เรื่องของเธอทั้งหมด เรื่องของฉันเธอก็รู้ พวกเราไม่แบ่งเขาแบ่งเรา”
เพื่อนที่ไม่แบ่งเขาแบ่งเรา？
คอฟฟีเมต หรี่ตาสีดำนั้น สายตามองไปที่ตัวเธอ มีความคมกริบ เหมือนจะมองเธอให้ออก
ซูการ์ ถูกจ้องก็ขนหัวลุก
ขณะที่กำลังจะพูดอะไร เสียงโทรศัพท์ก็ดังออกมาจากกระเป๋าของเธอ
ซูการ์ ตกตะลึง ดวงตามองมายังมือข้างหนึ่งของตัวเองโดยไม่รู้ตัว
ในมือเธอกำลังถือโทรศัพท์เครื่องหนึ่ง แต่ชัดเจนมากว่า ไม่ใช่เครื่องนี้ที่กำลังดัง
ซูการ์ มอง คอฟฟีเมต แวบหนึ่ง รู้สึกถึงคำถามในดวงตาของเขาที่ลึกซึ้งขึ้นมากขึ้นอย่างชัดเจน
เธอหัวเราะแห้ง ทำเป็นสงบนิ่ง“คุณคอฟฟีเมต ฉันยังต้องไปคุยเรื่องการแต่งหน้ากับฝ่ายการตลาดของ จอห์นสันกรุ๊ป ใกล้ถึงเวลานัดแล้ว ไปก่อนนะคะ”
สายตาของชายคนนี้หลักแหลมมากไปแล้ว อยู่ต่อหน้าเขา เธอต้องระวังสุดๆ เปิดเผยไม่ได้อย่างเด็ดขาด！
หวังเป็นอย่างยิ่งจะทำการหย่าร้างให้เสร็จสิ้นในไม่ช้า
เธอก็จะได้ไม่ต้องแสดงเป็นคนสองคนอีก！
มองหญิงสาวรีบออกไป สายตาสีดำของ คอฟฟีเมต หรี่ลง
ธุรกิจยุ่งมากขนาดนี้เลย？
ต้องโทรศัพท์สองเครื่องเลย？
สัญชาตญาณบอกเขาว่า ผู้หญิงคนนี้ ไม่ธรรมดา！
คอฟฟีเมต หยิบโทรศัพท์ออกมา“ แดนดิน ช่วยผมสืบคนๆ หนึ่ง......”
ด้านนอก ซูการ์ หยิบโทรศัพท์เครื่องหนึ่งออกมาจากในกระเป๋า ตอนที่เห็นบนนั้นเป็นสายของ ริตา ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย
เป็นโทรศัพท์ในกระเป๋าที่เธอใช้ติดต่อในฐานะ ซูการ์
จู่ๆ ริตา จะโทรหาเธอทำไม？
ซูการ์ เดินไปที่มุม แล้วรับสาย
“ฮัลโหล？”
“ยัยอัปลักษณ์ เธอทำอะไรอยู่？นานมากกว่าจะรับสายฉัน？”
พูดด้วยน้ำเสียงหาเรื่องมาก！
ซูการ์ รู้สึกเหมือนถูกงูพิษจ้อง เธอตื่นตระหนก
“ครับ คุณคูเปอร์ เดินทางปลอดภัยนะครับ”
คนรับผิดชอบส่ง คูเปอร์ แล้ว จากนั้นเข้าไปคุยกับ ซูการ์ ในห้องประชุม
หลังจากพูดคุยกัน ทั้งสองจึงทำการตกลงเบื้องต้น
“คุณเฮเลนา ผมชอบสไตล์ลิ่ง สตูดิโอของพวกคุณมาก รอผมร่างสัญญาอย่างเป็นทางการเสร็จ ผมจะคุยรายละเอียดกับคุณอีกขั้น”
“ค่ะ งั้นฉันจะรอฟังข่าวดีนะคะ”
ซูการ์ ดีใจมาก หลังจากบอกลาคนรับผิดชอบแล้ว ก็ออกไปจากประตูบริษัท
ขึ้นรถไป โทรศัพท์ในกระเป๋าก็ดังขึ้นอีกครั้ง
ซูการ์ หยิบออกมาดู เป็นสายของ นายหญิงจูส
“คุณย่า？”
“ซูการ์ คืนนี้อย่างลืมรีบกลับ คฤหาสน์หลังเก่า คอฟฟีเมต กลับประเทศแล้ว ครอบครัวเราต้องกินข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตา”
คืนนี้จะกลับไปกินข้าวที่ คฤหาสน์หลังเก่า？
ก็ดี เธอควรกลับ คฤหาสน์หลังเก่า ค่อยๆ โน้มน้าว นายหญิงจูสให้เธอยอมตกลงให้ คอฟฟีเมต หย่ากับตัวเอง
......
พระอาทิตย์ตกดิน ส่องแสงละมุน
ตั้งอยู่ตรงครึ่งทางไหล่เขาชานเมืองตะวันตกสร้างเป็นคฤหาสน์บนเขาที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
นี่คือ คฤหาสน์หลังเก่า สุดหรูบนไหล่เขา
คฤหาสน์ที่ครอบคลุมพื้นที่หลายพันตารางเมตร ราวกับคฤหาสน์โบราณ
ความเป็นส่วนตัวนั้นยอดเยี่ยมมาก แม้แต่ทางขึ้นเขาก็ยังตั้งอยู่ในที่ลับโดยเฉพาะ
ซูการ์ สวมแว่นขอบดำ แต่งหน้าให้ดูน่าเกลียดเหมือนเคย แล้วเข้าไปในประตูคฤหาสน์
มองดูอาคารที่ใหญ่โตนี้ เธอก็นึกถึงภาพครั้งแรกที่ตัวเองมาจนเกือบหลงทาง แล้วเม้มริมฝีปาก
เธอเป็นคนธรรมดา ชีวิตนี้โชคดีที่ได้เห็นความรุ่งเรืองของตระกูลใหญ่ไฮโซ ก็ถือว่าได้เห็นอะไรมากกว่าคนทั่วไปเล็กน้อยแล้ว
มีสวนดอกไม้และต้นไม้ขนาดใหญ่ตรงหน้าคฤหาสน์หลัก
เดินไปตามทางเดิน ลมเย็นๆ พัดมาช้าๆ มีกลิ่นหอมของดอกไม้ลอยฟุ้งไปตามอากาศ
ซูการ์ ดมกลิ่นเบาๆ ชื่นชมความสวยงามของคฤหาสน์
จู่ๆ ก็มีคนเดินออกมาจากด้านหลังต้นไม้ ดึงเธอไปข้างใน
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล