รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 137
ถึงจะถูกปิดหูไว้ แต่ก็ยังได้ยินนิดหน่อย
ซูการ์มองดวงตาโตๆ อันสวยงามของลูกสาว ก็ถอนหายใจไม่พูดอะไร
ในสายตาของลูกสาว คอฟฟีเมตน่าจะเป็นเหมือนพระเอกขี่ม้าขาว
ช่วยเธอคีบตุ๊กตาได้ ช่วยเธอไล่คนเลวไปได้
แต่น่าเสียดาย ผู้ชายคนนี้ถูกลิขิตให้ไม่มีวาสนาต่อพวกเขา
อีกห้องหนึ่ง
พวกคอฟฟีเมตสามคนนั่งลง
เกรซซี่มองสีหน้าอันเยือกเย็นของคอฟฟีเมต ก็สะใจเล็กน้อย
คิดไม่ถึงว่าแค่กินข้าวมื้อหนึ่งจะได้เห็นฉากเด็ดแบบนี้！
ริตาสามารถทำได้จริงๆ！
บิดเบือนข้อเท็จจริง ใส่ร้ายซูการ์
มองคอฟฟีเมตที่เยือกเย็นจนทำให้คนแข็งตายได้ จะต้องรังเกียจซูการ์สุดๆ แน่！
“พี่เมต คุณริตาพูดจริงหรือเปล่า？ที่แท้เอรินก็เป็นลูสาวของคุณซูการ์？เธอปิดได้สนิทจริง เจ้าเล่ห์มาก！”
เกรซซี่แกล้งทำเป็นถอนหายใจ หยุดลงแล้วพูดว่า：“ไม่รู้ว่าคุณซูการ์ท้องก่อนแต่งได้ไง ดูอายุเธอก็ยังน้อยๆ อยู่เลย！คงเป็นช่วงวัยรุ่นที่คิดไม่เป็น รักจนหัวปักหัวปํา？”
เธอจะพูดมากไปไม่ได้ จะได้ไม่เปิดเผยความจริงออกมา
แต่ยังสามารถเพิ่มความเข้าใจผิดให้คอฟฟีเมตมีต่อซูการ์มากขึ้นได้！
คอฟฟีเมตเปิดดูเมนูอาหาร ความเยือกเย็นรอบๆ ตัวรุนแรงขึ้น
ทาคุมิที่อยู่ด้านข้างขมวดคิ้วเล็กๆ มองเกรซซี่ แล้วพูดว่า：“พูดว่าคนอื่นลับหลังไม่มีมารยาท คุณน้าซูการ์เป็นคนดีมาก พ่อครับ ผมหิวแล้ว”
เขาไม่ชอบให้คนอื่นมาว่าคุณน้าซูการ์ว่าไม่ดี
ในสายตาเขา คุณน้าซูการ์ทั้งสวยและอ่อนโยน เขาชอบเธอ！
คอฟฟีเมตที่สั่งอาหารก็ชะงักลง เงยหน้ามองลูกชายตัวเอง แล้วแววตาก็สั่นคลอน
จากนั้นก็ไม่พูดอะไร สั่งอาหารต่อ
แต่ลมหายใจอันเยือกเย็นรอบๆ ตัวเขา กลับหายลงไปเยอะ
รอยยิ้มบนใบหน้าเกรซซี่ที่อยู่ตรงข้ามชะงักลง ตอนที่ไม่มีคนเห็นก็จ้องทาคุมิเขม็ง แอบว่าในใจว่าเนรคุณ
ไอ้เด็กนี่สมควรตาย หรือนี่จะเป็นสายสัมพันธ์ทางเลือด？
เอาแต่ช่วยซูการ์！
ห้องน้ำ
ริตาล้างหน้าให้สะอาด แต่สีหน้ายังคงหมองหม่น
เธอลูบหน้าตัวเอง พูดอย่างแค้นจัด：“ยัยแพศยาซูการ์ เธอมีดีตรงไหน？สวยกว่าฉันเหรอ？ครอบครัวมีฐานะกว่าฉันเหรอ？ไอแซกตาบอกหรือเปล่า？ทำไมในสายตาถึงมีแต่ยัยแพศยานั่น？”
ตั้งแต่เด็กจนโต เธอที่เป็นคุณหนูแห่งตระกูลจอห์นสัน มีชายไหนบ้างที่ไม่คุกเข่าเลียแข้งเลียขาเธอ？
แต่ไอแซกนี่แปลกจริง！
โกรธเธอมากจริงๆ！
“คุณริตาชอบเด็กบ้านจนนั่นจริงๆ เหรอครับ？”
ทันใดนั้นข้างหูก็มีเสียงขี้เกียจของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นมา
ริตาตกใจ หันไปก็เห็นชายหนุ่มที่มีนัยน์ตาดอกท้อยืนล้วงกระเป๋า พิงไปที่กำแพง มองเธออย่างอมยิ้ม
“คุณเองเหรอ？”
ริตาจำคนที่มาได้ สีหน้าก็กลับมาอย่างเย็นชาเหมือนเดิม
ตระกูลคนรวยในเมืองคีรีมีมากมาย
แต่ตระกูลคนรวยที่สามารถเทียบกับตระกูลจอห์นสันได้มีไม่มาก
หนึ่งในนั้น ตระกูลโซธากรเป็นคู่แข่งกับตระกูลจอห์นสันมาตลอด
ทั้งสองตระกูลเป็นคู่แข่งทางธุรกิจที่ดุเดือด
และคนที่อยู่ตรงหน้านี้ ก็คือคชาคุณชายแห่งตระกูลโซธากร
ผู้ชายคนหนึ่งที่หน้าตาดี
ริตาจัดผมเสร็จ ก็พยักหน้าอย่างสวยงามให้คชา แล้วเตรียมจะออกไป
“คุณริตาหยุดก่อน”
ชายหนุ่มขวางทางของริตาไว้ ค่อยๆ เข้ามาใกล้ แล้วดันเธอชิดที่มุมกำแพง
“คุณคชา มีอะไรอีก？”
ริตามองเขาอย่างระแวดระวัง
คชายิ้มที่มุมปาก เข้าไปใกล้ข้างหูเธอแล้วพูดอย่างคลุมเครือ“คุณริตา คุณยังไม่ตอบคำถามผมเมื่อกี๊เลย คุณชอบเด็กบ้านจนนั่นจริงๆ เหรอ？”
เสียงของชายหนุ่มจงใจพูดให้ดูนุ่มนวล เผยให้เห็นความยั่วยวน
ร่างของริตาอ่อนระทวยทันที
เธอกลืนน้ำลาย เสียงอ่อนหวานโดยไม่รู้ตัว“เกี่ยวอะไรกับคุณ？”
“ถ้าคุณชอบจริงๆ ผมช่วยให้คุณได้เขามาได้”
ริตา：“……”
เขาจะช่วยให้เธอได้ไอแซก！
“คุณคชา ฉันไม่สนิทกับคุณเลย？ทำไมคุณต้องช่วยฉันด้วย？”
นิ้วเรียวยาวของคชาบีบไปที่คางของเธอ แล้วค่อยๆ ลูบไล้
“ถ้าผมบอกว่า ผมชอบคุณนานแล้ว แค่คุณต้องการ ผมทำให้คุณสมปรารถนาได้ คุณเชื่อไหม？”
ริตา：“……”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล