รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 148
คนที่มาคือริตาที่พานางแบบมาถึงสถานที่
แววตาของซูการ์สั่นคลอน มองเธอเล็กน้อย จากนั้นละสายตาออก
“ฉันสบายดีค่ะ ขอบคุณความห่วงใยของผู้จัดการริตานะคะ”
ริตาไม่ได้ใจดี ขนาดว่าใส่ใจความเป็นความตายของเธอ
เธอเป็นแค่เห็นเรื่องตลกของคนอื่น
ดูจากที่เธอถามเมื่อกี๊แล้ว ทำไมถึงรู้สึกว่ามีอะไรจะปกปิดแต่ดันเผยออกมาเสียได้
ดังนั้น หรือว่าเรื่องเมื่อคืน จะเกี่ยวข้องกับเธอ？
ซูการ์ไม่ได้คิดมากนัก เธอทุ่มเทให้กับงานอยู่
พอนางแบบทั้งหมดแต่งหน้าเสร็จแล้ว เธอก็เริ่มตรวจสอบ
ตอนนี้ ด้านนอกมีเสียงเพลงดังขึ้น หมายความว่าการประกวดนางแบบกำลังจะเริ่มขึ้น
วันนี้เป็นการแข่งขันวันแรกของรอบแรก การแข่งขันจัดขึ้นตั้งแต่เช้าไปถึงเย็น
งานของช่างแต่งหน้าคือเติมเครื่องสำอางให้นางแบบอย่างต่อเนื่อง
ตอนเที่ยง ซูการ์รู้สึกหิว รวมถึงกลุ่มช่างแต่งหน้าที่เติมเครื่องสำอางให้นางแบบหลายกลุ่มในรอบเช้า
ไอแซกเข้ามาพร้อมกับอาหารในมือ
“ซู”
ซูการ์ตกใจ“ไอแซก คุณมาได้ไง？”
“ผมเอาของกินมาให้คุณน่ะ”
ไอแซกยิ้ม แล้วเขย่าอาหารที่อยู่ในมือ
“อาจารย์เฮเลนา คุณยังไม่ทานข้าวเลย！รีบไปกินเถอะ ทางนี้พวกเราจัดการเอง”
ช่างแต่งหน้าคนหนึ่งยิ้มไปพูดไป
“โอเค ลำบากทุกคนแล้ว”
ซูการ์ยิ้ม แล้ววางอุปกรณ์แต่งหน้า จากนั้นเดินไปที่มุมห้องส่วนตัวกับไอแซก
“ไอแซก ที่จริงคุณไม่ต้องเอาของมาหรอก ที่นี่มีข้าวกล่องให้ด้วย”
ไอแซกเปิดกล่องซุป“ข้าวกล่องไม่มีโภชนาการ ผมสั่งอาหารที่คุณชอบกินมาสองสามอย่างด้วย”
ซุปซี่โครงหมูลอยขึ้นจมูก ซูการ์รู้สึกอยากทันที
“ขอบคุณนะ ไอแซก”
“ไม่เป็นไร รีบกินตอนร้อนๆ เถอะ”
ใบหน้าไอแซกดูอ่อนโยน
พอคิดอะไรได้ เขาก็ถามอย่างลังเล：“วันนี้ตอนเช้าผมโทรหาคุณ แต่คุณเมตเป็นคนรับ เมื่อคืน พวกคุณ……”
“อ้อ เมื่อคืนฉันกินของเสียไป เป็นเขากับพี่ปริ้นซ์ที่พาฉันเข้าไปโรงพยาบาล”
เห็นมุมปากของซูการ์มีเมล็ดข้าวอยู่ เขาก็ยิ้มพร้อมกับดึงทิชชูออกมา แล้วเช็ดให้เธอ
“ซู คุณอย่ารีบสิ กินช้าหน่อย”
“โอ้ นางแบบมาอีกชุดแล้ว ฉันต้องรีบกิน”
“……”
ตอนที่ริตาพาพวกนางแบบเข้ามา ก็เห็นฉากที่ไอแซกเช็ดมุมปากให้ซูการ์อย่างอบอุ่น
ทันใดนั้น ดวงตาก็เต็มไปด้วยความริษยา
“โหย คุณซูการ์ที่มีหน้ามีตา มาแอบรับการดูแลเป็นพิเศษ”
เห็นเป็นริตาเข้ามา ไอแซกขวางตรงหน้าซูการ์อย่างระแวดระวังทันที
กลัวว่าริตาจะทำอะไรซูการ์
ซูการ์กินไปพอประมาณแล้ว และก็ไม่อยากสนใจริตาด้วย
เธอเก็บจานชามแล้ว ก็พูดกับไอแซก：“ไอแซก ขอบคุณสำหรับอาหารกลางวันของคุณ ฉันไปทำงานแล้วนะ”
“โอเค”
ไอแซกหันกลับ พูดด้วยเสียงนุ่มนวล
ทั้งสองเมินเธอเหมือนไม่ได้อยู่ตรงนั้น
สีหน้าริตาดูเหยเก
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล