รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 23

คอฟฟีเมต เห็น ซูการ์ เลียริมฝีปากที่แห้ง ก็หยิบน้ำแร่ด้านข้างมาเปิด แล้วยื่นไปให้

“ขอบคุณค่ะ”

ซูการ์ ยิ้มขอบคุณ รับน้ำแร่มาดื่มจนพอ

ไหปลาร้าที่ขาวใสสวยงามของหญิงสาวยกขึ้น ภายใต้แสงไฟที่สาดส่อง ยิ่งดูขาวนุ่มนวล

สายตา คอฟฟีเมต นั้นลึกซึ้ง พูดเสียงเยือกเย็น：“คุณรับงานแบบนี้หรือ？ขายตัวบนโต๊ะเหล้า？”

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเจอเรื่องแบบนี้！

เคยชินกับมันแล้วหรือเปล่า？

พอได้ยิน ซูการ์ ก็เม้มริมฝีปาก“คุณคอฟฟีเมต ถ้าอยากอยู่รอดก็ต้องติดต่อกับคน ฉันไม่สามารถเลิกทำดื้อๆ เพราะเกรงจะมีปัญหาได้ ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ใช่ทุกคนที่ไร้ยางอายเหมือน คูเปอร์”

“พูดมีเหตุผลดี？ถ้าวันนี้ไม่ได้บังเอิญเจอ ภุชงค์ คุณเคยคิดถึงผลที่ตามมาไหม？”

เสียงของ คอฟฟีเมต เย็นลงอีกครั้ง“ก็ถูก คุณไม่ได้เจอเรื่องแบบนี้เป็นครั้งแรก อย่างมากก็เหมือนกับครั้งที่แล้ว ค่อยหาผู้ชายสักคนนอนด้วยก็พอ”

พูดจา ดูถูกเล็กน้อย

ซูการ์ กำนิ้วมือ“คุณคอฟฟีเมต ฉันขอบคุณคุณจากใจ แต่ก็แค่นั้น คุณไม่ได้เป็นอะไรกับฉัน ไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับฉันนะ？”

คุณไม่ได้เป็นอะไรกับฉัน！

ผู้หญิงคนนี้......

ลมหายใจรอบๆ ตัว คอฟฟีเมต หม่นลงไป

กำลังอยากจะพูดอะไรอยู่นั้น ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจากกระเป๋าด้านข้าง

สายตาของทั้งสองมองไปพร้อมกัน

ซูการ์ ขนหัวลุก ไม่รอให้เธอพูด คอฟฟีเมต หยิบโทรศัพท์ออกมาจากในกระเป๋าอย่างไม่ลังเล

สายที่โทรมาบนโทรศัพท์เขียนว่า กีวี

เป็นสายของน้องสาวฝ่ายแม่ของ ซูการ์ โทรมา

คอฟฟีเมต ยิ้มมุมปากอย่างเย็นชา มีความเสียดสีเล็กน้อยในดวงตา

เขากดปุ่มรับไปโดยตรง และเปิดลำโพง

ซูการ์ ตกใจ ได้ยินเสียงใสของ กีวี ออกมาจากด้านใน

“พี่ พี่อยู่ไหน？ทำไมยังไม่กลับมาอีก？”

“อ่า！กีวี สินะ？นี่ เฮเลนา เอง พี่สาวเธอฝากโทรศัพท์ไว้กับฉัน”

ความลับของเธอ ใกล้จะปกปิดไม่อยู่แล้วใช่ไหม！

......

จอห์นสันกรุ๊ป

“แกพูดอะไร？พี่ชายฝ่ายแม่ฉันทำไม่สำเร็จ แต่ยังเข้าโรงพยาบาลด้วย？ยัยร่าน เฮเลนา ถูก ภุชงค์ ช่วยออกไป？”

สำนักงานผู้จัดการทั่วไป ริตา ฟังรายงานของลูกน้อง ก็โกรธจนเดือดเป็นฟืนเป็นไฟ

ทำไมทำอะไรเธอไม่ได้อีก！

ยัยร่านนั่น เป็นชู้กับ ภุชงค์ ด้วยใช่ไหม！

ริตา โกรธจนเริ่มทุบของบนโต๊ะอีกครั้ง

“ผู้จัดการริตา ฉันจะไปโรงพยาบาล หน้าของฉันคันมาก”

ไลลา ผลักประตูเข้ามา นิ้วมือจับใบหน้าของตัวเองไม่หยุด

สายตามองไปยังใบหน้าของ ริตา ในดวงตาของเธอก็แสดงความประหลาดใจเล็กน้อย

“ผู้จัดการริตา หน้าของคุณ......”