รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 52

“ปริ้นซ์เชิญนั่งค่ะ”

พนักงานใบหน้ากระตือรือร้น ทั้งชงชาและรินน้ำให้ดื่ม

ปริ้นซ์ตอบรับเสียงเรียบ มองไปรอบๆ สายตาก็ไปตกอยู่ที่ซูการ์สองวิ หลังจากนั้นก็มองไปทางอื่น

“ปริ้นซ์ฉันเริ่มตั้งหน้าให้คุณเลยนะคะ”

ช่างแต่หน้าที่ ปริ้นซ์พามาด้วยเปิดกล่องเครื่องสำอางเตรียมที่จะแต่งหน้าให้เค้า

ปริ้นซ์ไม่ได้พูดอะไร นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนเก้าอี้อย่างชายผู้ทรงอำนาจ

พอเขาเห็นข่าวในโทรศัพท์ คิ้วเรียวงามของเค้าขมวดขึ้นเล็กน้อย แล้วสายตาก็มองไปที่ซูการ์อีก

ผู้หญิงคนนี้…..

ในเวลานั้นมีเสียงโวยวายที่หน้าประตู

ตามมาด้วยเสียงผู้หญิงที่ดังขึ้นมา

“ปริ้นซ์คุณมาถึงแล้วหรอ มาเร็วจังเลย!”

ยังไม่ทันได้เห็นตัว แต่เสียงมาก่อนแล้ว

ท่าทางที่แต่งหน้าของซูการ์ให้หยุดชะงักลง หลังจากนั้นก็ให้แต่งหน้าต่ออย่างทองไม่รู้ร้อน

เธอไม่ต้องเงยหน้าก็รู้ว่าใครมา

แชมพูนักแสดงหญิงชื่อดัง

แล้วก็เป็นหญิงร้ายที่แย่งสามีของคณิตเมื่อสี่ปีก่อน

เธอเล่นบทนางเอกหมายเลขหนึ่งในเรื่อง

“แชมพู”

ปริ้นซ์มอง แชมพู แวบนึง แล้วพยักหน้า

แชมพู เดินมาที่ด้านหน้าเค้า ริตา ยิ้มอย่างหยาดเยิ้ม “ปริ้นซ์ไม่กอดหน่อยหรอ คิดไม่ถึงเลยว่าฉันจะโชคดีได้เล่นหนังกับคุณ ดีใจจัง”

“ไม่ต้องกอดหรอก นี่มันในประเทศ ผมกลัวว่าถ้าแพร่ออกไปจะส่งผลกระทบไม่ดีต่อพวกเรา ในเมื่อคุณก็แต่งงานแล้ว”

ปริ้นซ์พูดอย่างเกรงใจ

เขาและเธอไม่ได้มีการคุยกันเป็นการส่วนมากมายขนาดนั้น

แค่เคยมีผู้จัดการคนเดียวกันเท่านั้นเอง

รอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าของ แชมพู แข็งทื่อ แต่ไม่นานก็กลับเป็นปกติ

“พูดไปก็ใช่นะ ปริ้นซ์คิดรอบคอบจริง! งั้นพวกเราแต่งหน้าเถอะ แต่งเสร็จแล้วค่อยคุยกัน”

พูดจบ แชมพู ก็นั่งเก้าอี้แต่งหน้าอีกตัว

ช่างแต่งหน้าแนทตี้ ใกล้จะร้องไห้

เคน เป็นช่างแต่งหน้าของส่วนตัวของ ปริ้นซ์สองวันนี้มีธุระเลยขอลง เลยแนะนำเธอให้มาแทน

ฝีมือการแต่งหน้าของเธอนั้นดีมาก แต่วันนี้แค่ตื่นเต้นมากไปจริงๆ!

“ปริ้นซ์ถ้าคุณไม่ชอบฝีมือการแต่งหน้าของเธอ ก็ให้ช่างแต่งหน้าของฉันแต่งหน้าให้คุณก็ได้นะ?”

แชมพู เห็นดังนั้น เลยพูดเสียงหวาน

ปริ้นซ์มองเธอ ใบหน้ายังคงมีความโกรธ

สายตากวาดมองไปรอบๆ ก็มาหยุดอยู่ที่ร่างของซูการ์

หลังจากนั้นเขาก็เดินเข้าไปหาเธอ “คุณคือซูการ์ใช่มั้ยครับ? ภรรยาขี้เหร่ของคอฟฟีเมต?”

ซูการ์ “…..”

จำได้หรอเนี่ย?

ดูเหมือนว่า ภรรยาขี้เหร่ของคอฟฟีเมตตำแหน่งนี้จะอยู่กับเธอไปอีกนาน

ซูการ์มองเขา แล้วยิ้มจางๆ “สวัสดีค่ะ”

“คุณมาแต่งหน้าให้ผมหน่อยสิ”