รักนี้ขอมีเพียงเธอ นิยาย บท 35

ตอนเช้าอันสดใสของฉัน???..... ตอนนี้เจอเด็กทั้งสองที่ืรื้อห้องอย่างไม่มีชิ้นดี​ อยากจะร้องไห้สักสิบรอบ​ ลุกไปเข้าห้องน้ำแปบเดียว​ เห็นสองแสบยังไม่ตื่นไม่คิดว่าหลังจากออกจากห้องน้ำมาตะเจอกับสภาพห้องที่มีแต่เสื้อผ้าไหนจะครงครีมฉัน.....ฉันได้แต่อุ้มสองแสบลงมาจากย่นบ้านเพื่อที่จะเอาไปให้พี่ดาวเรือง

พี่ดาวเรื่องค่ะฝากสองแสบด้วยน่ะค่ะ.... ชลขอไปเก็บห้องแปบหนึ่ง​ หญิงสาวได้แต่ฝากน้ำค้างไว้กับพี่ด้วยเรื่อง​ ส่วนไอ้ตัวแกนนำก้อคือลูกชายเธอเอง​ คงต้องไปให้พี่แจ็กซันดูแล​ เห้อชีวิตฉัน

ค่ะคุณชล.... ดาวเรืองได้แต่ตอบชลนิชาสั้นๆพร้อมกับมองเธอด้วยสายตาเห็นใจแต่ก้ออดขำไม่ได้

ค่ะ.... งันชลไปย้านพักพี่แจ็กซันก่อนน่ะค่ะ... เธอบอกดาวเรืองแล้วเดินไปบ้านเล็กๆอีกหลังหนึ่ง​ ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านพักพี่ดาวเรืองมากนัก

ก้อก.... ก้อก... ก๊อก

ครับๆ.... สักครู่ครับ​ แจ็กซันพูดด้วยความเร่งรีบ

อ้าวคุณชล???.... มีอะไรหรือป่าวครับ​ ชายหนุ่มถามพร้อมกับเริ่มเข้าใจ​ เพราะในมือหญิงสาวมีนายน้อยของเขาที่เธออุ้มอยู่ในมือ

ค่ะ.....ฝากด้วยน่ะค่ะ.​ เธอได้แต่ยิ้มเจินๆ​ เพราะเวลาเธอจะไปไหนหรือทำธุระอะไรก้อจะมาฝากเจ้าแสบไว้กับแจ็กซันเสมอ

ครับๆ.... แล้วคุณชลจะไปทำงานเลยหรือป่าวครับ​ ชายหนุ่มถามหญิงสาวอย่างรู้ใจ

เธอยิ้มแบ้วก้อพยักหน้า..... ปล้วก้อเดินออกมาโดยที่เจ้าชนพไม่ร้องตามเลยสักนิด

ณ​ รีสอร์ท

หลังจากมาถึงก้อมีงานให้ทำกองท่วมหัว​ ตั้งแต่รีสอร์ท​เริ่มมีชื่อเสียงก้อเริ่มมีคนโทรมาจองห้องพักแหละบ้านพักเป็นจำนวนมาก​ ไหนจะไร่สวนที่ต้องดูแล​ ชีวิตฉันต้องทำงานหนักอะไรขนาดนี้​เธอได้แต่บ่นในใจ

ดอกกุหลาบสีแดงสดช่อใหญ่พร้อมกับการ์ด​รูปสตีฟที่เธอชอบ​ เธอยิบการ์ดที่เป็นรูปสตีฟขึ้นมาดู

น่ารักแบบคุณผมไม่อาจจะลืม.....

ใครกันที่ส่งมาให้เธอ??.... เขารู้ได้ยังไงว่าเธอชอบดอกกุหลาบสี่แดงสดไหนจะการ์ดรูปสตีฟอีก​ เธอได้แต่คิดในใจแล้วทำหน้าอย่างสงสัยขึ้นมา

ทางด้านเควิน.... เขาได้แต่นั่งดูเอกสารของชลนิชา​ คือประวัติของเธอตั้งแต่สมัยเด็กจนจบปริญญาตรี​ และสิ่งที่เธอชอบและไม่ชอบ ซึ่งพ่อของชลนิชาเป็นคนเอามาให้เขา​ เพราะท่านจะจดทุกอย่างเกี่ยวกับเธอตั้งแต่เธอเด็กจนโต

เขาได้แต่ยิ้มอย่างมีความสุข

ทางด้านวันเดย์กับฮันเตอร์.... ได้แต่มองหน้าของตัวพวกเขาเองยิ้มอยู่กับเอกสารเพื่อนคนบ้า.... แต่ก้อดีเหมือนกัน​ ดีกว่าทำหน้าริ่งเหมือนคนไม่รู้สึกอย่างกับคนตาย​ พวกเขาสองคนได้แต่คิดแล้วมองหน้ากันเหมือนรู้ๆกันอยู่