รักนี้ขอมีเพียงเธอ นิยาย บท 36

ผ่านมาเกือบหนึ่งอาทิตย์กว่าแล้วช่อดอกกุหลาบก้อส่งมาให้ชลริชาทุกวัน​อย่างเช่นวันนี้ก้อเช่นเดิม

พี่ชลค่ะ... แก้วอยากจะรู้จิงๆว่าใครส่งมาให้ แก้วพูดพร้อมยิ้มให้กับช่อกุหลาบที่เธอถืออยู่อย่างสดใส

ท่าเธอชอบกูเอาไปสิ....ชลนิชาบอกเลขาสาวด้วยเสียงนิ่งเชย​ แต่ก้ออดสงสัยไม่ได้ว่าใครส่งมาให้เธอ​ แถมเควินก้อไม่ยอมกลับสักทีทำให้เธอต้องเหนื่อยหนายใจกับการที่ต้องบริการลูกค้าแบบเขา​ พึ่งจะรู้ว่าเจ้าของรีสอร์ท​อย่างเธอต้องนำคนไปบริการที่บ้านพักของเขา​ ย้อนกลับไปเมื่อสี่วันก่อน

เธอพาคนทำความสะอาดกับคนที่เตรียมอาหารเครื่องดื่มไปให้เขา​ โดยที่มีเงื่อนไขคือเธอต้องพาไปด้วยตัวเอง

เชิญครับนายหญิง..... วันเดย์พูดออกมาอย่างลืมตัว

ใครนายหญิงของพวกนาย.... ชลนิชาพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งและเย็น​ จนทำให้วันเดย์ก้อก้มคำนับให้เธออย่างรู้สึกกลัว

ขอโทษครับ.... เชิญครับ... วันเดย์ได้แต่พูดออกไปแต่เขาก้อยังก้หัวให้เธออยู่โดยไม่กล้าที่จะเงยหน้าขึ้นมาสบตา​ ใครจะกล้ามองสายตาของนายหญิงท่าเธอไม่พอใจขึ้นมาอาจจะไม่ได้อยู่ที่รีสอร์ท​นี้อย่างสงบสุข

ส่วนทางด้านแก้วเลขาสาวที่มากับชลนิชา​ ได้แต่หัวเราะด้วยความขบขัน..... ใครจะคิดว่าผู้ชายที่ยืนรอนายของเธอจะกลัวเจ้าของรีสอร์ท​อย่างพี่ชลได้ขนาดนี้

วันเดย์เงยหน้าแล้วหันไปทางเลขาสาวของชลนิชาอย่างไม่ค่อยชอบใจ​ ที่เธอมาหัวเราะเขา​ ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเขาอ่อนแอ....

คุณหัวเราะอะไร..... ชายหนุ่มทำเสียงไม่พอใจนิดหน่อย

เปล้า!!..... เเก้วตาพูดเสียงสูงแล้วทำหน้าทำตากลั้นขำเอาไว้

นี่คุณ...วันเดย์พูดได้แค่นั้นก้อหยุดชะงัดลง

พอ!!..... หยุดทั้งคู่แหละ​ชลนิชาทำเสียงดุแล้วก้อเดินนำทุกคนเข้าไปในบ้านพักแล้วก้อไม่สนใจคนทั้งสองที่เถียงกันอยู่

วันเดย์กับแก้วเลขาสาว.... ได้แต่หยุดพูดหรือจะเถียงกันลง​ เพราะท่าชลนิชาใช้เสียงนี้เมื่อไร​ วันเดย์กับแก้วตาจะรู้ว่าที่ไม่หยุดผลที่ตามมามันอาจจะไม่ดีกับคนทั้งสอง.....

ฉันเดินเข้ามาในบ้านพักและพยายามสงบจิตสงบใจไม่ให้รู้สึกอะไรกับผู้ชายที่ฉันจะต้องไปเจอในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า

อ้าวมาเร็วจัง..... เควิลถามออกไปด้วยเสียงอบอุ่นพร้อมกับรอยยิ้ม​

ค่ะ.... ฉันเอาคนที่จะมาดูแลบ้านพักนี้มาเพิ่มและท่าไม่มีอะไรก้อจอตัวนะค่ะ.​หญิงสาวได้แต่แกล้งทำเป็นยิ้มให้บางๆพร้อมกับเสียงที่กดต่ำ​ เพื่อให้เขาพอได้รู้ว่าเธอไม่ค่อยอยากจะอยู่คุยกับเขา

ครับๆ.... ขอบคุณครับ..ชายหนุ่มได้แต่ยิ้ม​ แต่ในน้ำเสียงที่ชลพูดมาเขาพอจะรู้ว่าเธอไม่อยากจะอยู่ต่อ​ แต่ในเมื่อกว่าที่เขาจะทำให้เธอมาได้ก้อไม่ใช่เรื่องง่ายๆ​ เพราะแบบนี้คิดหรอว่าเธอจะไปจากเขาได้อีก

คุณเจ้าของรีสอร์ท​อย่าพึ่งกลับสิครับ..... คุณต้องเฝ้าดูพนักงานของคุณด้วยสิ ท่าพวกเขาทำไม่สะอาดหรือพวกแม่ครัวทำอาหารไม่อร่อยคุณจะได้รู้ว่าผมไม่ได้พูดโกหก​ เขาทำเสียงนิ่งพร้อมกับทำหน้าจิงจังกับสิ่งที่เขาพูดไป

ค่ะ... ท่าคุณเควินต้องการแบบนั้น​ หญิงสาวได้แต่กัดฟันพูด​ ในใจของเธอได้แต่คิดว่าผู้ชายตรงหน้าเธอจะกล้าทำอะไรต่อไปกับเธออีก

งานเธอก้อมีเยอะไหนจะเจ้าแสบ2คนนั้นอีก​ ชีวิคอันสงบสุขของเธอคงจบสิ้นแล้ว

วันเดย์เมื่อได้สติกลับมา​ เขาได้แต่พูดกับเธอด้วยเสียงนิ่ง​ ถึงแม้ว่าจะเป็นการหอมแต่ก้อเป็นครั้งแรกที่มีผู้หญิงมาหอมแก้ม​เขา​ ในรอบเกือบสิบปีที่เขาไม่เคยมีแฟนหรือใครมายุ่งกับเขาเลย

มันหนักนะคุณ!!!....

ไอ้บ้า!!... ฉันไม่ได้หนักขนาดนั้น​ หญิงสาวกำลังลุกขึ้นพร้อมกับพูดว่าเขาไปคำหนึ่ง

หรอๆ..... หนักจะเท่าหมูอยู่แล้ว​ วันเดย์ยอกล้อเลขาส่วให้โมโหเล่น

ตาบ้า.... ใครเป็นหมู... นายนี่มัน​เธอได้แต่ชี้หน้าเขาแล้วจะด่าเขาต่อแต่ก้อมีเสียงของชลนิชามาขัดเธอไว้สะก่อน

พอได้แล้ว..... เอามาให้ฉันเอกสารนี่​ ชลนิชาได้เเต่เดินไปยิปเอกสารในมือวันเดย์​ แต่ก้อต้องเหนื่อยหนายใจกับเลขาสาวและวันเดย์​ เจอหน้ากันทีไรทะเลาะกันทุกที

ค่ะ/ครับ​ทั้งสองได้แต่ก้มหัวลงไม่กล้าสบตา

ฉันเอาได้เอกสารแล้ว... พวกเธอสองคนแยกย้ายกันไปทำงานได้แล้ว​ ชลนิชาพูดด้วยเสียงนิ่งแล้วก้อหันหลังเดินเข้าห้องไป​พร้อมกับเอกสารที่อยู่ในมือ

หลังจากชลนิชาเดินเข้าห้องไปทั้งสองก้อเงยหน้าขึ้นพร้อมกับแก้วที่เดินสะบัดผมให้.... จนทำให้วันเดย์กลั้นขำกับความโมโหที่เธอทำใส่เขา​ แต่ก้อดูน่ารักดี

ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปทำงาน