รักนี้ขอมีเพียงเธอ นิยาย บท 37

พอทำงานเส็จเธอก้อต้องไปบ้านพักของเควิน..... เธอรู้สึกแค่ว่าในใจเธอเริ่มสั่นไหวกับการตื้อของชายหนุ่มทางอ้อม​ แต่ถึงยังไงเธอก้อไม่อยากจะกลับไปยืนในจุดที่ไม่ใช่ที่ของเธอ​ เธออยากอยู่ที่บ้านสวนดูแลพ่อเลี้ยงลูกของเธอที่นี่​ ดีกว่าต้องไปอยู่บ้านที่แทบจะไม่มีใครอยู่สักคนมีก้อแค่เหล่าบอดี้การ์ด​กับพวกแม่บ้านแค่นั้น​ ไม่มีวันสะหรอกที่เธอจะกลับ​ไป!!!

นี่นาย!!!!... จะมีปัญหากับฉันอีกแล้วใช่ไม​แก้วโมโหวันเดย์ที่พูดจาไม่เข้าหูเธอ

อะไรก้อแค่ถามเชยๆผิดไง​??.... วันเดย์แย้หญิงสาวที่ขโมยหอมแก้มเขาแถมยังทำให้ใจเขาสั่นไหวอีก

ไม่โดนด่านอนไม่หลับไง.... ห่ะ​ แก้วพูดเสียงดังจนทำชายตรงหน้าขำเธอ

นี่คุณแก้ว..... เวลาคุณโกรธตลกมากเลยย​ วันเดย์แกล้งเธอต่อ

นาย..!!!. ไอ้ผีบ้า.... นาย!!...เธอได้แต่ชีหน้าวันเดย์อย่างโกรธ​เคืองแล้วจะด่านายวันเดย์ต่อ...

พอสักทีเถอะ!!!.... พวกเธอจะทะเลาะกันทำไมกันหนักกันหนา!!!... ชลนิชาได้แต่ทำเสียงต่ำเป็นเชิงดุทั้งสองคน​ เธอละเหนื่อยกับการห้ามปรามสองคนนี้เต็มที.... เห้อเหนื่อยใจ

ส่วนทางด้านเควินเขาได้เตรียมดอกกุหลาบที่เธอชอบพร้อมกับกา์ดสตีฟที่เธอชอบไว้ให้เธอ.... แล้วจะขอเธอคืนดีสักที​ เพราะเขาส่งดอกไม้ให้เธอเกือบจะสองอาทิตย์แล้ว​ บางทีเธออาจจะใจอ่อนให้เขาบ้างแถมยังเตอกันเกือบทุกวันเธออาจจะมีการหวั่นไหวบ้างแหละ

ชลนิชาได้แต่บ่นสองคนที่เถียงกันไม่หยุดจนเธอหมดความอดทน.... จนต้องมายืนเทศนา​ให้สองคนฟังสะเลย

เข้าใจที่พูดใช่ไม???... ต่อไปก้อต่างคนต่างอยู่ต่างคนต่างทำงานไม่ต้องมาทะเลาะกันให้ฉันเห็นอีก!! เธอบ่นสองคนเส็จแล้วเดินเข้าไปในบ้านพักเพื่อจะเอาเอกสารที่เมื่อสามวันก่อนไปให้เควิน​ เป็นเอกสารเกี่ยวกับที่พักแหละรายจ่ายที่เขาต้องจ่ายทางรีสอร์ท​ของเธอ