รักนี้ขอมีเพียงเธอ นิยาย บท 38

เควินได้แต่นั่งเศร้าเสียใจในห้องทำงาน​ หลังจากกลับมาจากรีสอร์ท​ เขาเอาแต่เมอลอยแล้วไม่พูดจากับใคร.... เอาแต่นึกถึงคำพูดของชลริชา

ไม่.... มี... ทาง....!!!ทำไมเธอใจร้ายกับเขาขนาดนี้​ ผมคงต้องอยู่แบบไม่มีคุณจิงๆแล้วสินะ????

เขาได้แต่... พูดคนเดียวด้วยความเศร้าใจและท้อแท้กับการจะเอาเธอกลับคืนมาทำไมมันช่างยากเย็นขนาดนี้

ทางด้านเอกราช​.... เมื่อเขารู้เรื่องทั้งหมดจากวันเดย์ได้แต่ตามเควินกลับพร้อมกับน้ำค้างด้วย​ เขาไม่คิดเลยว่าชลนิชาจะใจแข็งได้เพียงนี้

ปู่.... พ๊อ.. พ๋อ... เด็กน้อยถามปู่ประมานว่าพ่อเขาอยู่ไหน

อ๋อ... พ่อของน้ำค้างทำงานอยู่นะ​ปู่ว่าเราไปพักผ่อนก่อน​ เดียวพ่อทำงานเส็จ... เดียวปู่ให้พ่อเล่านิทานให้น้ำค้างฟังนะลูก.... เอกราชพูดกับหลานสาวอย่างอ่อนโยน

เด็กสาวพยักหน้ารับรู้..... แล้วเดินขึ้นห้องไปพร้อมกับพี่เลี้ยงของเธออย่างเชื่อฟัง

เอกราชเมื่อเห็นหลานสาวไปแล้ว​ เขาก้อได้แต่หนักใจต่อ​ จะทำยังไงให้หนูชลใจอ่อนหนา????..... เขานึกอยู่สักพักใหญ่ๆ​ ก็นึกขึ้นได้!!!!เขายิ้มอย่างมีเลศนัย​พร้อมกับพูดคนเดียวอย่างมีความหวัง

คร้าวนี้..... หนูคงหนีลูกชายพ่อไม่ได้แล้ว"หนูชล"

ทางด้านชลนิชา.... หลังจากเควินไปเธอก้อได้แต่ทำงานอย่างไม่รู้จักเหนื่อย..... ขนาดพ่อของเธอมาตามไปกินข้าว​ เธอยังขอทำงานต่อ​ ที่เธอทำแบบนี้ก้อเพราะเธอไม่อยากคิดถึงเรื่องเขาอีก​ ไหนจะสายตาที่อ้อนวอนเธอ.... และไหนจะคำพูดที่เขาพูดนั้น

ตั้งแต่ผมหย่ากับคุณไป​ ผมไม่เคยมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตอีกเลย??... คำพูดนี้ทำให้ชลนิชารู้สึกสับสนวุ่นวายใจ​