รักวุ่นๆ ของนายวายร้าย (ออสติน) นิยาย บท 49

“ทำไมพี่ออสตินง้อพี่ใบพลูไม่สำเร็จสักทีคะ ชักช้าอยู่นั่นแหละ นี่ก็ใกล้มืดแล้ว” ไอด้าถึงกับพูดออกมาด้วยความหงุดหงิดใจ

“ดีแล้ว พี่ใบพลูใจแข็งซะบ้าง อย่ายอมพี่ออสติน ปล่อยให้ง้อจนสว่างเลยได้ยิ่งดี” ไบเบิลพูดออกมาด้วยใบหน้าหงิกงอราวกับผู้หญิง เมื่อเขานั้นไม่ค่อยชอบว่าที่พี่เขยสักเท่าไหร่ แต่อีกไม่นานก็คงต้องยอมรับความเป็นจริง เพราะยังไงออสตินก็คือพ่อของเด็กในท้องพี่สาวของเขา

“ปากร้ายเหมือนกันนะเราเนี่ย” ใบบุญเอามือแตะลงไปยังศีรษะของลูกชายเบาๆ ด้วยความรักและเอ็นดู

“ไหนๆ ก็จะได้เป็นคุณปู่คุณย่า คุณตาคุณยายกันแล้ว จัดงานแต่งที่เชียงใหม่เลยดีไหมคะ” พลอยชมพูพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เป็นสุข ดวงตาของเธอเป็นประกาย เมื่อตัวเองกำลังจะได้กลายเป็นคุณย่าป้ายแดง

“ผมว่าก็ดีเหมือนกันนะ งานแต่งแบบเรียบง่าย แต่ค่าดองรับรองว่าไม่แพ้ใคร ฉันจะเพิ่มสินสอดทองหมั้นให้อีกเป็นสองเท่า" เอเดนใจป๋ามาก เมื่อเขาตื่นเต้นไม่แพ้ภรรยากับการที่จะได้เป็นคุณปู่

“ว้าว! แบบนี้ฉันคงปฏิเสธไม่ลง ความจริงแล้วฉันไม่ได้เห็นแก่เงินหรอกนะ เห็นแก่มิตรภาพของเราที่ยาวนาน ฉันยินดียกลูกสาวให้กับออสตินก็ได้”

“เหรอคะ คุณกวิน!” ใบบุญพูดแซะผู้เป็นสามีออกมาด้วยความหมั่นไส้ จนทำให้ทุกคนหัวเราะออกมาพร้อมกัน ก่อนจะหันไปลุ้นต่อ เมื่อพวกเขาอยากให้ความสัมพันธ์ระหว่างออสตินกับใบพลูกลับมาเป็นเหมือนเดิม

ในเวลานี้หญิงสาวเริ่มลังเลใจ เมื่อชายหนุ่มไล่ยังไงก็ไม่ไปสักที ออสตินยังคงนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเธอ เขาค่อยๆ รั้งเท้าของหญิงสาวมาวางไว้ที่หน้าขา ถึงแม้ว่าใบพลูจะพยายามถกขากลับยังไงก็ไม่เป็นผล

“ปล่อยได้แล้ว ฉันไม่อยากใช้ผู้ชายร่วมกับใคร กลับไปดูแลลูกเมียนายเถอะ ไม่ต้องมาสนใจฉันหรอก” น้ำเสียงที่ตัดพ้อของคนตัวเล็ก ทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าเธอยังคงเข้าใจผิด เรื่องระหว่างเขากับมิ้นต์สินะ

“ฉันกำลังดูแลลูกเมียอยู่นี่ไง”

“ฉันหมายถึงมิ้นต์ นายอย่าทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้หน่อยเลย ปล่อย!” คราวนี้ใบพลูได้ตวาดออกมาด้วยน้ำเสียงห้วนๆ ซึ่งทำให้ออสตินถึงกับถอนหายใจออกมาเสียงดัง ก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นไป เพื่อสบสายตากับคนตัวเล็กอีกครั้ง

“อย่าเบือนหน้าหนี มองมาที่ดวงตาฉันสิ มีคนบอกว่าดวงตามันไม่โกหก ฉันเองก็ไม่ได้พูดปดมดเท็จ”

“อย่าพยายามอีกเลย”

“อย่าดื้อสิ ฟังฉันพูดให้จบก่อน”

“ฉันไม่อยากฟัง”

“ใบพลู!” ออสตินเผลอลืมตัวแผดเสียงแข็งออกไป จนทำให้หญิงสาวเชิดหน้าพยศขึ้น เมื่อเธอกำลังน้อยอกน้อยใจชายหนุ่มขึ้นมาอีกครั้ง

“ขอโทษที่พูดเสียงดัง แต่เธอตั้งฟังฉันนะใบพลู” น้ำเสียงของออสตินฟังดูไพเราะเสนาะหู พลางเอามือแตะลงไปที่แก้มของใบพลูเบาๆ