ริษยาร้ายซ่อนรัก ตอนที่ 109 คุณประเมินฉันต่ำไป

นับหนึ่งหย่อนกายลงนั่งบนเตียงแล้วสอดขาเข้าไปในผ้าห่ม
จากนั้นก็เอนตัวนอนตะแคงพร้อมกับกอดผ้าห่มไว้ที่อก น้ำตาใสๆก็ไหลออกมาจากหางตาอย่างเงียบๆ
เมื่อนึกถึงคำพูดที่กวินเอ่ยกับเธอราวกับเธอเป็นเพียงสิ่งของที่ไร้ความรู้สึก ภายในใจอัดแน่นไปด้วยความเจ็บแค้นและเสียใจ
[ นี่เรากลายเป็นคนไร้ค่าไร้ศักดิ์ศรีเหมือนอิงฟ้าไปแล้วเหรอ ]
เธอตัดพ้อในใจ แววตาคู่งามแข็งกร้าวขึ้นมาพร้อมกับมือกำผ้าห่มแน่นอย่างไม่ยอมใครง่ายๆ
[ ต่อให้เสียตัวแล้วยังไง เราจะไม่ยอมเป็นอิเหนา ที่ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเองเด็ดขาด เราจะต้องเหนือกว่าอิงฟ้า อยู่อย่างมีตัวตนและมีศักดิ์ศรีกว่าเธอ ]
คนฉลาดแบบเธอโง่ได้ไม่เกินสามครั้ง ไร้ค่าได้ไม่เกินสองครั้ง และต่ำต้อยได้เพียงแค่ครั้งเดียวในชีวิตเท่านั้น จะไม่มีเป็นครั้งที่สองแน่นอน
[ คุณกวิน ในเมื่อคุณได้ฉันสมใจแล้วกลับปฏิบัติกับฉันอย่างคนไร้ค่า ฉันจะทำให้คุณรู้ ว่าคุณประเมินฉันต่ำไป ]
ตอนนี้สำหรับเธอแล้ว เสียตัวยังเจ็บไม่เท่าเขาไม่ให้ค่า ดังนั้นเธอจะทำให้ตัวเองมีค่าเอง
เมื่อตัดสินใจได้แล้ว ว่าจะดำเนินชีวิตต่อไปยังไง เธอก็ปาดน้ำตาทิ้ง แล้วหลับตาลงพร้อมกับปรับตัวปรับใจให้กลับมาเข้มแข็งเหมือนเดิม
ภายในห้องนอนที่กว้างขวางมีแอร์เย็นๆแผ่กระจายไปทั่วห้อง ทำให้ร่างกายที่เหนื่อยล้าอิดโรยของนับหนึ่งหลับไปอย่างง่ายดาย
ทางด้านกวิน เขาขับรถกลับมาในบริษัท พอถึงบริษัทแล้ว ก็เปิดประตูลงจากรถ เดินไปขึ้นลิฟต์ส่วนตัวพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง โทรไปหาผู้กำกับหนุ่มที่เป็นเพื่อนของเขาด้วยตนเอง
ทันทีที่ผู้กำกับหนุ่มรับสายแล้วเอ่ยเสียงเรียบ
" ฮัลไหล "
เขาก็เอ่ยออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงสุขุมเยือกเย็นอย่างไม่แคร์ใครทันที
" วันนี้นายถ่ายฉากอื่นที่ไม่มีนับหนึ่งไปก่อนนะ "
พอคนในสายได้ยินดังนั้นก็เอ่ยถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจ
" กวิน นายหมายความว่าไงวะ วันนี้จะให้ฉันถ่ายฉากอื่น นายบ้าไปแล้วหรือเปล่า "
" นับหนึ่งไม่สบาย นายจะให้เธอไปเข้าฉากทั้งที่ป่วยใบหน้าซีดเซียวงั้นเหรอ "
" หือ แล้วทำไมอยู่ๆเธอถึงป่วยได้ล่ะ นายทำอะไรเธอหรือเปล่า "
ได้ยินเพื่อนถามแบบนั้นกวินจึงตอบไปด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
" นายไม่จำเป็นต้องรู้ รู้แค่ว่าวันนี้นับหนึ่งไม่สบายไม่สามารถไปถ่ายละครให้นายได้ก็พอ "
ผู้กำกับหนุ่มรู้สึกว่าเพื่อนของเขาคนนี้ ดูเปลี่ยนไป รู้จักเป็นห่วงคนอื่น แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน จึงเอ่ยออกไปด้วยความสงสัย
" นี่นายรู้ตัวหรือเปล่า ว่ากำลังเป็นห่วงคนอื่นอยู่ อย่าบอกนะว่านายชอบคุณนับหนึ่งเข้าแล้วน่ะ "
กวินได้ยินดังนั้นจึงเอ่ยขึ้น
" เธอเป็นแม่ของลูกฉัน ฉันต้องดูแลเธอเพื่อให้ทายาทผู้สืบทอดของตระกูลออกมาสมบูรณ์ ไม่เกี่ยวกับชอบ "
พอได้ยินว่านับหนึ่งเป็นแม่ของลูกกวิน ผู้กำกับหนุ่มวัย 40 ปี อย่างธาดา ก็ถึงกับนั่งอึ้งไปด้วยความตกใจ เขาเงียบไปห้าวิ จากนั้นก็เอ่ยถามต่ออย่างติดๆขัดๆ
" หนะ นายว่าไงนะ นี่นายล้อฉันเล่นใช่มั้ยวะ ผู้หญิงอย่างคุณนับหนึ่งเนี่ยนะ ยอมอุ้มท้องลูกให้นาย นายพูดจริงๆเหรอวะ "
" อือ "
" คนอย่างคุณนับหนึ่งเนี่ยนะ แม้ว่าฉันเพิ่งรู้จักเธอได้ไม่นาน แต่เท่าที่ได้ร่วมงานกัน นิสัยเธอเป็นยังไง ฉันก็พอรู้ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น ฉันเชื่อนาย แต่ถ้าเป็นนับหนึ่ง ฉันไม่เชื่อว่ะ เว้นแต่นายจะปล้ำเธอจนสำเร็จ "
" เดี๋ยวนายก็เชื่อเอง หลังจากเธอถ่ายละครให้นายจบ ฉันจะไม่อนุญาตให้เธอออกงานโปรโมทละครให้นายแล้ว และจะไม่ให้เธอรับงานใดๆอีก ยกเว้นงานโฆษณาที่อยู่ในความดูแลของฉันเท่านั้น เข้าใจนะ "
กวินเอ่ยด้วยความหงุดหงิดใจที่เพื่อนพูดเหมือนนับหนึ่งต่างไปจากผู้หญิงคนอื่น จากนั้นเขากดวางสายไปโดยไม่สนใจเพื่อน ที่นั่งฟังจนนิ่งอึ้งไป
ธาดาไม่อยากจะเชื่อแต่กวินก็ไม่เคยพูดเล่นกับเขาเลยจริงๆ มันทำให้เขาอึ้งจนพูดไม่ออก บอกไม่ถูก
" หรือว่ากวินจะปล้ำคุณนับหนึ่งจริงๆวะ "
เขานั่งพึมพำในกองถ่ายด้วยสีหน้าสงสัยและไม่อยากเชื่อสิ่งที่ฟังมาแต่ก็ต้องเชื่อเพราะเป็นกวิน ธนินกุล
ในบริษัทธนินกรุ๊ป พอลิฟต์ส่งกวินขึ้นมาถึงห้องทำงาน ประตูลิฟต์ก็ค่อยๆง้างออก
กวินจึงเก็บโทรศัพท์เข้าไปในกระเป๋ากางเกงดังเดิม แล้วก้าวออกจากลิฟต์ด้วยสีหน้าสุขุมเคร่งขรึมอย่างสง่าผ่าเผย
เดินกลับเข้าไปในห้องทำงานแล้วหย่อนกายลงนั่งบนเก้าอี้ทำงานพร้อมกับยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยด้วยแววตาสุขุมลุ่มลึกอย่างร้ายๆแล้วเอ่ยพึมพำออกมาเบาๆ
" นับหนึ่ง คุณเกิดมาเพื่อเป็นของผม มีหน้าที่สนองความต้องการของผมกับเป็นแม่ที่ดีของทายาทธนินกุลเท่านั้น "
เขาพึมพำออกมาด้วยความพอใจและภาคภูมิใจมากที่ได้ครอบครองเรือนร่างนับหนึ่งสำเร็จ
ในขณะที่เขานั่งคิดถึงฉากอันเร่าร้อนที่เพิ่มจบไปหมาดๆอย่างมีความสุขอยู่นั้น เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
เขาเหลือบไปมองทางประตูแล้วเอ่ยขึ้นเสียงเย็นด้วยสีหน้าสุขุมเคร่งขรึมอย่างไม่สบอารมณ์ที่มีคนมาขัดจังหวะแบบนั้น
" เข้ามาได้ "
กรที่อยู่หน้าห้องเจ้านาย พอได้ยินดังนั้น ก็ผลักประตูเข้ามาในห้อง
ในมือถือแฟ้มเอกสารอยู่สามเล่ม เดินเข้ามาหยุดลงตรงหน้าเจ้านายแล้ววางแฟ้มลงบนโต๊ะ
" นี่เป็นประวัติของนักธุรกิจชาวจีนที่ท่านประธานต้องการดึงเข้ามาลงทุนครับ "
กวินพยักหน้ารับรู้พร้อมกับส่งเสียงเพียงสั้นๆว่า
" อือ "
กรเห็นว่าเจ้านายไม่มีอะไรจะสั่งแล้วจึงค้อมตัวลงเล็กน้อยแล้วหมุนตัวหันหลังเดินออกไป
แต่เพิ่งจะก้าวเท้าออกไปเพียงสองก้าว เจ้านายที่นั่งหน้านิ่งก็เอ่ยหยุดเข้าไว้
" เดี๋ยวก่อน "
เขาหมุนตัวหันกลับมามองเจ้านายแล้วเอ่ยถามขึ้น
" ครับ? "
กวินจ้องหน้าลูกน้องคนสนิทแล้วเอ่ยสั่งเสียงเรียบด้วยสีหน้าสุขุมนิ่งเฉยดังเดิม
" คุณหานักโภชนาการกับหมอสูตินรีแพทย์และผู้ช่วยพยาบาลอีกสักสองคน
ให้มาอยู่ดูแลคุณนับหนึ่งที่คฤหาสน์ จากนั้นก็ให้หมอดู ว่าช่วงไหนเป็นช่วงไข่ตก แล้วให้รีบรายผม
แล้วนักโภชนาการคอยดูแลเรื่องอาหารการกินของคุณนับหนึ่ง เพื่อให้ร่างกายเธอพร้อมตั้งครรภ์ "
" ครับ "
กรตอบรับคำโดยไม่ได้แปลกใจอะไรกับคำสั่งของเจ้านายเพราะรู้คุณนับหนึ่งเป็นคนที่เจ้านายเขาเลือกไว้นานแล้ว จากนั้นเขาก็เอ่ยถามขึ้น
" แล้วจะให้คุณนับหนึ่งเข้าไปอยู่ในคฤหาสน์เมื่อไหร่ครับ "
" ไว้เธอพร้อมแล้วผมจะบอกคุณอีกที แต่ตอนนี้ไปทำตามที่ผมสั่งก่อน "
ริษยาร้ายซ่อนรัก ตอนที่ 109 คุณประเมินฉันต่ำไป
อ่าน ตอนที่ 109 คุณประเมินฉันต่ำไป ของนวนิยาย ริษยาร้ายซ่อนรัก, ผู้แต่ง: Paizay, ประเภท: Romance, Drama, .... ริษยาร้ายซ่อนรัก Hinovel เยี่ยมชม novelones.com เพื่ออ่าน ตอนที่ 109 คุณประเมินฉันต่ำไป ฟรีและบทต่อไปของ ริษยาร้ายซ่อนรัก ตอนนี้! ... ตอนที่ 109 คุณประเมินฉันต่ำไป ให้การสนับสนุนการดาวน์โหลด PDF ฟรี
การค้นหาที่เกี่ยวข้อง: