สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 116

ตอนที่ 116 สาวใช้ตัวแสบ20

ครั้งที่สอง เธอก็ยังเจ็บ อาจเป็นเพราะเขาแข็งแรงเกินไป

“ลืมตาขึ้นมามองฉัน! ” เขาสั่งเธอราวกับจักรพรรดิที่เย็นชา เธอทำได้แค่ลืมตามองเขาอย่างเชื่อฟัง

อุณหภูมิในห้องร้อนขึ้นเรื่อยๆ จนถึงตอนท้าย เธอไม่รู้ว่าตนเองทุกข์ หรือมีความสุขกันแน่

ท้ายสุด เธอขืนตัวลุกขึ้นหยิบเสื้อผ้าบนพื้นแล้วเข้าห้องอาบน้ำ

“เมื่อกี้รู้สึกดีไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมจู่ๆต้องทำห่างเหินเดินจากไปล่ะ? ” คำพูดเขาดังอยู่ข้างหลังเธอ

เธอกัดริมฝีปากแน่น เกลียดการปล่อยใจของตัวเอง ทำไมเธอถึงมีความรู้สึกกับผู้ชายที่บังคับเธอได้ ถึงจะเป็นแค่สัญชาตญาณของร่างกายก็ไม่ควร

ร่างกายเธอแข็งทื่อ บอกเขาด้วยความเย็นชา “เพื่อให้คุณพึงพอใจค่ะ”

พูดจบ ก็เดินต่อ

กลัวเขาจะตามเข้ามาในห้องน้ำด้วย เธอเลยอาบน้ำไม่นานนัก พออาบน้ำล้างคราบไคลเขาเสร็จ เธอก็แต่งตัวเรียบร้อยเดินออกมา

พอเธอเดินออกมาจากห้องน้ำ เขาก็เดินเปลือยกายลากรองเท้าแตะของโรงแรมเข้ามาในห้องน้ำ

ทั้งสองเดินไหล่สวนกันหน้าห้องน้ำ ไม่มีใครพูดอะไรสักคำ ราวกับว่าทั้งคู่ไม่เคยมีอะไรกัน

เย่เชินหลินคลุมผ้าเช็ดตัวผืนนึงออกมา เดินถึงข้างเตียง เซี่ยชีหรั่นคุยกับเขาเสียงเบาว่า “คุณเย่คะ ฉันมีอีกเรื่องที่จำเป็นต้องคุยกับคุณให้ชัดเจน”

“พูดมา!”

“ฉันจะเชื่อฟังคำสั่งยอมขึ้นเตียงกับคุณ… แต่ฉันจะไม่ยอมคลอด…” เธอรู้สึกว่าคำนี้ยากที่จะพูดออกมา ชะงักไปครู่นึง แล้วจึงพูดต่อว่า “ไม่ช่วยคลอดลูกค่ะ”

เขาก็ไม่คิดจะให้ผู้หญิงแบบนี้คลอดลูกให้เขาอยู่แล้ว การคลอดลูกเป็นแม่คน ควรให้ผู้หญิงที่เหมาะสมเพียบพร้อมมารับหน้าที่

แต่เธอ เป็นได้แค่ของเล่นของเขาไปตลอดชีวิตเท่านั้น

“ไม่มีปัญหา ฉันจะให้หมอจีนจัดยาชุดให้เธอ ถึงเธอจะอยากท้อง ก็คงท้องไม่ได้”

นี่ถือว่าเขาเมตตากับเธอมากแล้ว อีกอย่างยาจีนก็มีผลกระทบกับร่างกายค่อนข้างน้อย

พอเขาพูดกับเธออย่างเยือกเย็นจบ ก็ก้มตัวลงไปหยิบมือถือในกระเป๋ากางเกงออกมากดเบอร์อย่างคล่องแคล่ว เขาโทรหาหลินต้าฮุย บอกเขาช่วงบ่ายหลังดูห้องเสร็จให้ร่างสัญญาฉบับนึงมาส่งให้เขาที่ห้องเพนท์เฮาส์ของโรงแรม

เขาบอกเนื้อหาสัญญาคร่าวๆที่ตกลงกับเซี่ยชีหรั่นเมื่อสักครู่ให้หลินต้าฮุยฟังรอบนึง น้ำเสียงในคำพูดไม่แสดงความรู้สึกใดๆ

เซี่ยชีหรั่นยืนค้อมตัวอยู่ไม่ไกลเขา เธอรู้สึกดีที่เขาพูดโดยไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดแบบนี้ เธอต้องการแบบนี้ การแลกเปลี่ยนชัดแจ้งแบบนี้ ทำให้เธอคอยเตือนตัวเองอยู่เสมอว่าห้ามมีความรู้สึกใดๆ