สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 132

ตอนที่132 สาวใช้ตัวแสบ 36

เธอเริ่มรู้สึกได้ว่าความน่ารักของจิ่วจิ่วนั่นเองที่ทำให้เขามีความสุขได้ขนาดนั้น ในใจก็รู้สึกขมขื่นขึ้นมาเล็กน้อย คงเป็นเพราะจิ่วจิ่วเหนือกว่านิดนึง เซี่ยชีหรั่นเองก็ยังไม่เคยทำให้เขามีดีใจได้ขนาดนี้เลย

จิ่วจิ่วถือโอกาสนี้ ยิ้มออเซาะ

“คุณเย่ แบบนี้คุณก็ไม่โกรธฉันแล้วใช่ไหมคะ คุณนี่ช่างเยี่ยมจริงๆ！ชีหรั่น เธอค่อยๆกินนะไม่ต้องรีบ เดี๋ยวฉันค่อยกลับมาจัดการเก็บชามเก็บตะเกียบนะ”พูดจบ เธอไม่รอฟังเย่เชินหลินจจะว่าอย่างไร วิ่งแจ้นหนีไปทันที

เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะจัดการกับจิ่วจิ่วต่อยังไงดี เธอดันหนีไปแบบนี้ ก็เข้าทางเขาพอดี

พอเธอไปแล้ว ในห้องก็เงียบสงัด

เขายืนอยู่ในที่ที่ห่างจากเตียงไม่มากนัก จ้องมองไปที่เซี่ยชีหรั่นอย่างมีเลศนัย ตั้งแต่ใบหน้าเลือดฝาดอมชมพูของเธอ จนมาถึงลำคอที่เมไปด้วยรอยจูบที่แดงระเรื่อ เลื่อนลงมาที่หน้าอก……

สายตาของเขาแบบนี้ทำให้เธอเริ่มหวาดกลัว เธอรีบเดินไปที่โต๊ะหัวเตียง และหยิบโจ๊กข้าวโอ๊ตขึ้นมา หวังที่จะแกล้งทำเป็นกินสักคำสองคำ

เขากลับก้าวไปยังปลายเตียงอย่าช้าๆ นั่งลงและพูดเสียงเบาว่า“วางโจ๊กลง มานี่！”

น้ำเสียงนั้นมีความคล้ายกับว่าเรียกลูกหมาอยู่เล็กน้อย เธอถอนหายใจในใจพลางวางโจ๊กในมือลงและค่อยๆเดินไปหาและนั่งลงข้างเขาอย่างเชื่อฟัง เขายื่นมือมาโอบเธอไว้ ทั้งตัวเธอก็เข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเขาทันที

เธอไม่ส่งเสียงออกมาแต่อย่างใด แต่ในใจกลับถูกการกระทำของเขาทำเอาซะสะดุ้งสุดตัวทันที เสียงแผ่วเบาของเขาที่อยู่ข้างใบหูเธอนั้นทำให้เธอรู้สึกว่าหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ลมหายใจของเขาแผ่วอ่อน และเอ่ยถามเธอเบาๆว่า “ได้ยินว่าเธอคิดว่าเรื่องบนเตียงเป็นเรื่องที่ทำแล้วเธอไม่รู้สึกอะไรเลยงั้นหรอ？”

ในขณะที่พูดอยู่นั้น ริมฝีปากและลิ้นของเขาก็ค่อยๆละเลงไปยังใบหูของเธอ ไอร้อนที่แผ่ออกมาจากเขาราวกับว่ากำลังปลุกเร้าเธอยังไงยังงั้น

เธอคิดว่าเขาจะไม่ได้ยินประโยคนี้ที่เธอพูดซะอีก ในเมื่อเธอไม่ได้พูดเสียงดังขนาดนั้น โสตประสาทการได้ยินของเขาช่างน่าทึ่งเกินไปแล้ว

“แบบนี้ รู้สึกอะไรไหม？”เขาขบที่ติ่งหูของเธอพลางงึมงำถาม

แน่นอนว่าเธอไม่กล้าที่จะบอกว่าไม่รู้สึกอะไร รีบพูดอู้อี้ออกมา “อื้อ รู้สึกแล้ว”

“แบบนี้ล่ะ？”มือของเขาเริ่มชอนไชเข้าไปในใต้ผ้าที่ห่อหุ้มตัวเธออยู่

“อื้ม รู้สึกค่ะ”เสียงพึมพำของเธอฟังดูเคลิบเคลิ้มขึ้น